رواية ياريت

(الحلقه السادسه عشر) ( اللى ما يشترى يتفرج )

(الحلقه السادسه عشر) ( اللى ما يشترى يتفرج ) <3
غير.مصرح.بنشر.القصة.الإ.معرفه.الكاتب.او.الناشر
...................
(الحلقه السابقه )
هشام : تمام يا راجل يا طيب ،،، بكره هبعتلك العربيه ومعاها التفويض بتاعك ، وهبعتلك كم شيك بس تبقى توقعلى عليهم مع اللى هيجيبلك العربيه ،،، العربيه دى هتتنقل ملكيتها ف ثانيه مقابل البشاره اللى هتبشرنى بيها قريب
محمد : ان شاء الله خير
هشام : انا هقوم استاذن بقي
محمد : اتفضل يا بنى اتفضل . شرفتنى الشويه دول
غير.مصرح.بنشر.القصة.الإ.معرفه.الكاتب.او.الناشر
.................. (السادسه عشر ) <3
هشام : الو ! ايوه يا لولا ، انا عملت اللى عليا ، شوفى انتى بقي هتعملى ايه
ليلى : عملت ايه ؟
هشام : ابوها بقي ف جيبى خلاص
ليلى : طيب تمام ، هتبقى تحكيلى بقي ، وانا هشوف طريقة كده اوصل لحبيبه اللى قولتلك عليه بس احتمال اطلب منك فلوس او حاجه
هشام : اللى تحتاجيه يا ليلي موجود ماتقلقيش المهم الموضوع ده يتم
غير.مصرح.بنشر.القصة.الإ.معرفه.الكاتب.او.الناشر
...............
ليلى : الو !! ازيك يا واطيه
مى : هههههههههههه ايه يا لولا فينك ياندله انتى
ليلى : انا بردو ؟ فينك يابنتى عاوزه اشوفك
مى : يا حبيبتى موجوده اهو ، شوفى انتى عاوزه امتى وانا معاك
ليلى : النهارده ع الساعه 5 كده اشطا ؟
مى : فين
ليلى : هبقى اكلمك اقولك ،،،
مى : تمام . مستنياك . بس خير ولا ايه ؟
ليلى : مصلحه لوز اللوووووووز
مى : إلعب بقي هههههههههه
ليلى : ليها علاقه بالواد مالك
مى : هههههههههههههه الغالى ، ماله مالك
ليلى : عندنا طلعه كده ناحيته هقولك عليها
مى : طلعه ليه ولا عليه
ليلى : هههههههههههههه لا عليه بس طلعه عاديه يعنى ، هنوصل حاجه معينه لحد معين وشكرا على كده
مى : اوبا بقي .. معاك ، هستنى تليفونك
غير.مصرح.بنشر.القصة.الإ.معرفه.الكاتب.او.الناشر
...............
( بعد الشغل )
مالك : الو ! حبيبه ، خلصتى ولا لسا
حبيبه : ايوه نازله اهو
مالك : طب هستناك ف العربيه بره
حبيبه : ماشى
مالك : ماتتأخريش بقي
حبيبه : بس بقي ياعم دى اخر مره اصلا . بس عشان عاوزه اعرف منك انت عاوز ايه ؟
مالك : وانا عند كلامى ياستى اخر مره ، وبعدها اعملى اللى تعمليه
حبيبه : ماشى . انا دقيقتين وهكون عندك
مالك : تمام
غير.مصرح.بنشر.القصة.الإ.معرفه.الكاتب.او.الناشر
...............
( في كافيه )
مالك : تعالى اتفضلى
حبيبه : متشكره
مالك : تشربي ايه ؟
حبيبه : ولا حاجه والله
مالك : لا لا تشربي ايه . اجيبلك لمون ولا حاجه سخنه
حبيبه : لا خليها لمون بقي لانى حاسه انى مضغوطه شويه
مالك : اتنين لمون لو سمحت
...
مالك : حبيبه
حبيبه : ايه بتجرب ف الاسم بردو ؟
مالك : هههههههه لا صدقينى المره دى لا
حبيبه : طب نعم ! عاوز ايه بقي
مالك :
فيه لحظات كده بتيجى ع الانسان مابيعرفش هى بدات امتى
وهتخلص امتى
وهتنتهى امتى
وايه اخرها .
مابيبقاش عاوز يفكر غير انه سايب نفسه وسارح ف ملكوت بالنسباله الملكوت ده بقي كل الدنيا
حاله معينه كده من عدم الاتزان والتوازن بتخلى مصيرك بقي مربوط بضحكه
مربوط بنظره عين
بمكالمه وسط يومك ترجعك لحالة التوهان اللى انت عايشها وحاببها
حبيبه انا من ساعة ما شوفتك وكيانى اتقلب
اتقلب بمعنى كلمة اتقلب ومش عارف انتى طلعتيلى منين ولا عاوزه منى ايه
فجأه لقيت نفسي حابب وجودك جنبى
مابقتش شايف اهمية لحياتى غير ف الدقايق اللى بكون فيهم معاك
مابقتش عاوز عينى تغيب عنك لحظه واحده
تأكدت من احساسي ده انه صح وانى ماشى ف الطريق الصح لما دخلت بيتكو بالصدفه وكلت مع ابوك وامك وقعدت معاهم وكل ده وانا معرفش هما مين
حبيبه : ( بتتكسف )
مالك : ايه ده هو انتى عارفه انى كنت عندك ف البيت ؟
حبيبه : ههههههههههه ( بكسوف ) اه
مالك : طيب بصيلى طيب
حبيبه : لا
*الروايه ملك خاص للكاتب / أحمد سعد
و يتم نشرها الناشر / محمد فريد