رواية ياريت

(الحلقه الثامنه عشر ) ( قراية الكف )

(الحلقه الثامنه عشر ) ( قراية الكف ) <3
...................
(في الحلقه السابقه )
مى : ايه يابت واقفه بتبصي من العين السحريه على ايه
ليلى : ههههههههههههههههههههه على الجيران
مى : ايه مالهم
ليلى : مالهم ايه بس ! يخربيت كده هههههههههههههه اسمعى الكلام اللى هقولك عليه وهتعمليه دلوقتى غصب عن عين اهلك يابنت الكلب
مى : ههههههههههههههههههههه جرا ايه يا تربيه وسخه ماتقولى عاوزه ايه
ليلى : انتى هتروحى تخبطى ع الشقه اللى قصادنا دى وهتقوليلهم كالأاتى
................ ( الثامنه عشر ) <3
مى : شقه ايه الله يخربيتك
ليلى : اسكتى اسكتى دى شكلها فسحه ملبن اوى هههههههههههه الواد اللى قصادنا كان طالع بياخد حاجه من البواب وعضلات وفانلات وشورتات اخر منجهه ههههههههههه بقولك ايه روحى خبطى عليهم قوليلهم اى حاجه
مى : اى حاجه ايه انتى كمان اتهدى وحياة امك شكله هيطلع شبه وشك وانتى اساسا حوله ومابتلمحيش بالليل
ليلى : ههههههههههه لا بس اوعى عينك تزوغ عليه بس
مى : طب ايه هو متجوز ولا ايه ؟
ليلى : اكيد متجوز
مى : طب ايه افرضى مراته اللى فتحت
ليلى : بصى !
خلينا نفكر شويه لو هو اللى فتح هنقول ايه ولو هى اللى فتحت هنقول ايه
مى : انجزى
ليلى : لقيتها ! خدى البراد ده قوليلهم معلش عاوزين شويه ميه سخنين نشرب شاى او نسكافيه لان مافيش غاز والكاتل بايظ ...
مى : بس الكاتل مش بايظ والغاز شغال
ليلى : انتى معايا ولا معاهم يابنت المبقعه ماتخلصى يا روح امك .. روحى بس ولو هو اللى فتح هخرج انا كأنى بقول متشكره وكده ومعلش تعبناكو .... استنى هلبس حاجه حلوه ههههههههههههههههههه
مى : هو انتى على طول كده الله يحرقك
ليلى : دلوقتى تشوفيه وتقوليلى رأيك ... روحى يلا وخدى البراد ده معاك
.....
سلمى : حمو ! شوف مين اللى بيخبط انا برضع الواد
احمد : مش طريقة شغل دى البيتزا هتبوظ دنا لسا بعجنها
سلمى : هههههههههههه طب تعالى شوف مين بس الواد عمال يعيط
احمد : طيب ..... ( بيخرج بالفانله الداخليه وايده ووشه مليانين دقيق )
....
مى : اححم مساء الخير
احمد : يا فضيحتى .. مساء النور
مى : ههههههه حضرتك احنا لسا جايين هنا النهارده وجينا نعمل شاى مالقيناش غاز ومامعاناش كاتل ف ممكن يعنى
احمد : ممكن ايه
مى : ممكن الكاتل ده تحطه ع النار ثوانى
احمد : كاتل ايه اللى احطه ع النار . ده براد
مى : هههههههه معلش ملبوخه شويه
احمد : لا ولا يهمك .. طب ثوانى اجيبلكو الكاتل بتاعنا تستعملوه لغاية ما عبد الله ما يغير الغاز بكره لان النهارده مش هتلحقوا ..واكيد هتبقو عاوزين تشربوا شاى وحاجات سخنه طول الليل
مى : انا متشكره جدا
احمد : ثوانى بس هغسل ايدى واجيبلكو الكاتل
مى : هو ايه الدقيق ده
احمد : بعمل بيتزا ومش عاوز اى تريقه ولا ضحك ولا استظراف
مى : ههههههههههههههههههه ( بتضحك بصوت عالى )
( سلمى بتسمع الضحكه وبتيجى )
سلمى : هو ايه اللى بيحصل
مى : اهلا اهلا يا مدام معلش ازعجتكو
احمد : دى مراتى على فكره ... حبيبتى هاتيلها الكاتل بس لان الغاز عندهم فاضى
سلمى : اها الغاز فاضى . طيب . ماتتفضلى يا حبيبتى
مى : متشكره جدا
سلمى : انتى جايه لوحدك ولا مع حد
مى : لا انا جايه مع صاحبتى صاحبة الشقه ليلى
سلمى : طيب ما تخليها تتفضل تشربو معانا حاجه
مى : او ناكل بيتزا من ايدين جوزك هههههههههههههه
سلمى : نعم ؟ ( ماسكه اعصابها بالعافيه ) ثوانى هجيبلك الكاتل
( مى بتشاور ل ليلى عشان تيجى )
سلمى : اتفضلى يا حبيبتى الكاتل وخلوه معاكو بقا لما تغيرو الغاز
ليلى : مساء الخير .. معلش اسفين لو ازعجناكو
سلمى : لا ابدااا حصل خير الجيران ل بعضيها
مى : متشكره انتو ذوق اوى . انا مى ودى ليلى صاحبة الشقه
سلمى : اهلا بيكو انا سلمى .. ودة جوزى اللى جوه ( مش عاوزه تقول اسمه ) تؤمرو بحاجه تانيه ؟
ليلى : ايه ؟ لا ابدا متشكرين
سلمى : شرفتو ونورتو
.......
( سلمى بتنقض على احمد ف المطبخ )
سلمى : ( بتشده من شعره )
احمد : هو ايه اصله ده ؟ فيه ايه يابنت العبيطه انتى العجينه هتبوظ
سلمى : دنا اللى هبوظ شكلك دلوقتى ايه المياصه بتاعة امك دى وواقف كنت بتضحك مع البت بتقول ايه . هو انتو لحقتو ؟ انا هلاقيه منين ولا منين اتهد بقا دى مابقتش عيشه
احمد : ههههههههههههههه هدوقك احلى شويه بيتزا ف الدنيا
سلمى : مش واكله
احمد : انتى يابت
سلمى : نعم ؟
احمد : خدى هنا
سلمى : لاء
احمد : خدى بقولك
سلمى : نعم عاوز ايه ؟
احمد : هاتى بوسه . انا ايدى متبهدله دقيق
سلمى : لا انت ماتستاهلش بوسه انت تستاهل عضه زى دى ( بتعضه من خده وشفايفه )
احمد : هههههههههههههه والنبى عسل . روحى نيمى ابنك يلا وعلى ما تيجى هتكون البيتزا خلصت بس انا مش عارف انا حاسس انى ناسي حاجه كده . يلا ربنا يستر
............
ليلى : شايفاكى مسهمه يعنى
مى : الواد زى العسل يخربيته هههههههههههههه
ليلى : انا شكلى كده هعزل من القاهره خالص واجى اعيش هنا هههههههههههههههه
مى : معتوهه وتعمليها
ليلى : ههههههههههههههه هو احنا كنا جايين اسكندريه ليه اصلا
مى : عشان موضوع مالك بتاعك . انتى مش قولتى انك جايه تعكننى عليه حياته وتوري ل مراته عقد جواز عرفى باين ولا ايه
ليلى : اه . الواد هشام باعتهولى امبارح وقالى اديه ل مرات مالك
مى : ضربه فين ده ؟
ليلى : واحد محامى عمله وظبطه وظبط امضة مالك اللى كانت ف الشغل .. هههههههههههههههه بس وحياتك انتى ولا بقا فارق معايا الا الواد اللى قصادنا ده
مى : لا بس خلى بالك يا حبيبتى ده معاه زوجه ممكن تاكلك ماشوفتيهاش انتى لما انا ضحكت غصب عنى كانت هتعمل فيا ايه
ليلى : اه صحيح انا سمعتك بتضحكى الله يحرقك . بتضحكى على ايه
مى : ههههههههههههههههههه الواد حته شرباته اقسم بالله . خارجلى بالدقيق ملغمط وشه وايده كنت عاوزه اكله هههههههههههههه بقوله ايه الدقيق قالى بعمل بيتزا ومش عاوز استظراف انا مامسكتش نفسي وفطست م الضحك ههههههههههههههههههههههههههههه لقيت مراته دى خارجه بقي وكانت هاين عليها تاكلنى . بس البت قمررررررررررررر ايه ده يخربيت كده انا ماشوفتش بنات حلوه كده من زمان والله العظيم
ليلى : يعنى احلى منى ؟
مى : 10 مرات هههههههههههههههههههههه احلى منك 100 مره اتنيلى شوفتى شعرها وعينيها . بس بس اسكتى الروايه ملك حصرى للكاتب احمد سعد و يتم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
ليلى : اااه يابنت الكلب ههههههههههههههههه انا هوريك ان عودى ده هيجيب مع الواد ده جدا
مى : تراهنينى انه ولا هيعبرك ؟
ليلى : اراهنك .. على ايه ؟
مى : لو الواد ده معبركيش وكرفك واداك على قفاك وانا متوقعه ان ده اللى هيحصل فعلا تقطعى ورقة الواد مالك ده وتنسيه وتشيليه من دماغك بقا وتفكينا من حوار تعب الاعصاب ده
ليلى : بس كده ؟ وادى ياستى العقد اهو خليه معاك بس حافظى عليه
مى : ههههههههههههههههههههه استعنا ع الشقا بالله .. ناويه على ايه بقي
ليلى : هرجعلهم الكاتل انا بكره بس هختار وقت مناسب عشان هو اللى يفتح واكلمه
مى : قوينا ع الشر يارب هههههههههههههههههه
............
( شقة مالك )
حبيبه : موكا قاعد كده ليه مانمتش ليه
مالك : هههههههههه مافيش يا روحى قولت اتفرج علي اعادة ماتش الزمالك عشان ما شوفتوش النهارده واحنا ف السينما
حبيبه : مين اللى كسب ؟
مالك : اتغلبنا بردو . دى فرقه عايزه تنضرب بالنار
حبيبه : لا ياعم انا اهلاويه اهلاويه يعنى
مالك : ما البلد كلها اهلاويه .. الصفوه بس هما اللى بيطلعو زمالكاويه
حبيبه : طب بس بس انت بتقول اى كلام على فكره ماعندكوش غير البؤين دول . يا بتوع بيب بيب هههههههههههههههههههههههه
مالك : اهلا وسهلا هى وصلت ل بيب بيب ههههههههههههههههه لمى لسانك بدل ما ابهدلك . ده الزمالك يابت
حبيبه : تؤ . اهلاويه وافتخر .. احمد وسلمى ايه اهلاويه ولا زمالكاويه
مالك : الاتنين اهلاويه ومتعصبين وماتش الزمالك والاهلى قرب اهو ونصيحه منى ماتتفرجيش معاهم عشان بيكسرو الكراسي فوق راس اى زمالكاوى بيتفرج معاهم هههههههههههههههههههه
حبيبه : نعم ؟ سلمى ليها ف الكوره ومتعصبه كده
مالك : ههههههههههههههه ولا كانت تعرف اصلا الفريق بيبقى كام واحد لغاية ما احمد هو اللى علمها هههههههههههههههههههههههههه وبقت متعصبه اكتر منه
حبيبه : موكتى ! هو الفريق كام واحد
مالك : لا اله الا الله .. مش بقولك الاهلاويه مالهمش ف اى بتنجان خالص . اسكتى بقا خلينى اتفرج ع الماتش
حبيبه : تؤتؤ
مالك : ماتيجى تقعدى ف حضنى شويتين
حبيبه : طيب تعالى ندخل اوضتنا . البنات هتلاقيهم لسا صاحيين
مالك : تعالى ( بيشيلها وبيبوسها وهما ماشيين )
.....
مالك : انزلى يلا
حبيبه : لا خلينى متشعبطه شويه
مالك : انزلى يابت
حبيبه : تؤتؤ ولو نزلتنى هشدك تنزل معايا
مالك : طب اهو ( بينزلها على السرير وبتشده وبييجى فوقها )
حبيبه : بحس بالامان وانت محتوينى كده
عارف يا مالك !
انت مثال حى لان الدنيا مش بتريح حد
عيونك فيها حزن غريب من ايه وعشان ايه وليه ؟ معرفش
نفسي افسرهم اوى نظره الحزن اللى ف عيونك دى
تعرف ان اول حاجه شدتنى ليك ف اول مره اشوفك فيها كانت ايه
مش حلاوتك ولا طريقتك ف الكلام ولا اى حاجه من الحاجات دى ... كانت اللمعه اللى ف عينك .. عارف انت لما تيجى مثلا تعيط والدمعه تتحبس ف عينك وماتبقاش عاوزه تنزل ف عينك تلمع بالدمعه دى ... اهو انا كنت شايفه عينك لامعه كده
ايه يابنى اللمعه اللى ف عينك دى دايما الروايه ملك حصر للكاتب احمد سعد و يتم نشرها في بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
ليه الحزن ده ؟ وليه القسوه اللى الدنيا حاطاها عليك من زمان دى
ليه كل ما الدنيا تبدا تضحكلك تديك على دماغك تانى
مالك : عارفه يا بيبه ( بيتعدل وبياخدها ف حضنه )
مقتنع جدا ان كل حاجه نصيب وقدر وده محدش يقدر يختلف عليه
ومآمن بكده وماعنديش ذره شك ف حكمة ربك
انا يمكن اكون اتوجعت كتير ف حياتى
سواء كان وجع انتى عرفتيه او ماعرفتيهوش
بس صدقينى ربك بيعوض
خد منى ابويا عوضنى بصاحب اكتر من اخ واب
خد منى عمرى قبل كده وعوضنى ب حبيبه
وكتير وكتير حاجات فقدتها وربنا عوضنى عنها بعد كده
بس سر لمعة عينى دى ف انا هقولك على حكايه عنها كده بس ماتضحكيش ولا تتريقي هههههههههههههههههههههه
حبيبه : احكى ياعم
مالك : كنت ماشي انا واحمد ومصطفى ايام الجامعه ع الكورنيش
شوفنا واحد عراف بتاع قرايه الكف
حبيبه : ايه ده هما لسا موجودين
مالك : موجودين بس مش كتير انتى وحظك
المهم احمد قالنا انا عارف انهم نصابين وولاد ستين ف سبعين بس تعالو نضحك عليهم شويه .. واوعى حد فيكو يصدق كلامه ياض انت وهو ده دجل . احنا رايحين بنضحك بس
يومها قالنا احنا التلاته 3 جمل انا لسا فكرهم كويس
مسك كف مصطفي وقاله " هتفقد الصاحب وطيرك قصادك هيحط جنبك هيحابي عليك "
حبيبه : يعنى ايه ؟ طب ها وبعدين
مالك : مش عارفين
مسك كفى وقالى " خطك قصير سيرتك تحير لمعة عينيك فيها شئ غريب . طيرك هييجى وهييجى غيرك ينشن عليه وهييجى خليلك يعلم عليه "
حبيبه : انا مش فاهمه اى حاجه خالص
مالك : هههههههههههههههههههه طيب خلاص
حبيبه : خلاص ايه كمل . لسا احمد
مالك : ههههههههههههههههه مش فاكر ..
حبيبه : مالك ! اخلص وانطق
مالك : هههههههههههههههههه لو عرفتى تفسرى الكفين اللى فاتوا هقولك ع الكف بتاع احمد لان احنا لغاية دلوقتى مش فاهمين اى حاجه
حبيبه : ماشى . استنى بس اكتبهم عشان مانساهمش بس بردو كذب المنجمون ولو صدقوا ..
مالك : مش لما نفهم الاول هو قال ايه هههههههههههههههههههه
............
( تانى يوم شقة ليلى )
مى : ايه اللى مصحيك دلوقتى يا نيله
ليلى : هو انا نمت . مش قادره اطلع الواد ده من راسي من امبارح ههههههههههههه لابسه ومستنيه بسلامته ينزل ولا يفتح الباب ولا اى نيله مافيش ... انا نزلت كلمت الواد عبد الله وسألتهم عنهم شويه قالى انه اسمه احمد وعنده مطعم ومعرفش ايه وقالى بينزل كل يوم الساعه 9 .. الساعه دلوقتى 9 وعشره اهى اتأخر ليه . دى مواعيد دى
مى : نعم ؟ هو انتى عاوزه ايه ف ليلتك دى اتهدى بقا
..................