BEYAZ LEKE

6. GÖKYÜZÜ, GÜNEŞ ve HAYALLER

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu? İyi ki varsınız.

Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Keyifli Okumalar!

Şarkılar: Borgen - Power & Glory, August Fenger Janson
Madrigal, Dip

"Başkan Sözcüsü Feridun Karaman, evinde canice asılı şekilde bulundu! Yatak odasının tavanına asılan Feridun Karaman'ın görüntülerini yayınlayamıyoruz lakin onu öldüren örgütün BL olduğu arkalarında bıraktıkları notla kesinleşti, yatak odasının duvarına yazılı cümleyi tekrardan ekranlara getiriyoruz."

Yatak odamın içinde şarkı mırıldanarak dört dönerken yeniden ekrana bakışlarımı çevirdim ve belki de onuncu kez o cümleyle karşılaştım; bir kez daha okumak istedim çünkü o cümle bana aitti.

"İdamdan korkuyor olsaydı, bir gün o urganın boynuna geçirileceğinin de farkında olurdu."

BL

Giray Pusat Çeviker, benim cümlemi duvara yazmalarını istemişti ve beni de örgütten saydığı için altına BL damgasını yapıştırmıştı, bir timsah sembolüyle. Bunu nedeni belki de Feridun Karaman'ın ölüm şekline karar verenin ben olduğumdan dolayıydı.

Katledilişin ardından kendi cümlemi BL örgütü imzasıyla bir duvar yazısında görmek tuhaf hissettirmeliydi belki de öfkelendirmeliydi fakat bütün bunların aksine kalbimde büyük bir heyecan vardı hatta öyle ki, öfkelenmek bir yana dursun, bu cümlenin duvara yazılması bana keyif vermişti çünkü idam yasasına onay verenler artık rahat bir uyku çekemeyeceklerdi; her gece uykuları yarıda kesilecekti çünkü bir gün BL'nin onlar için gelecekleri günü bekleyeceklerdi.

Bu ikinci cinayetimdi, kendi ellerimle öldürmesem de karşı çıkmadığım her cinayetin katili ben olurdum ve Feridun Karaman'ın boynuna urganı geçirenlerden birisi de bendim.

Şu an kalbimde büyük bir heyecan olsa da hatta o cümleyle karşılaştığımda gururu hissetsem de bir daha cinayetlerin tekrarı olmayacaktı, onlara katılmayacaktım; dün gece bir kez daha yaşanmayacaktı.

BL örgütüyle bir kez daha aynı yolda yürümeyecektim.
Yürümemeliydim.

"Feridun Karaman'ı seven halk sokağa döküldü ve artık BL'nin yıkılması için ayaklanma başlattılar, gözler Başkan'a döndüğünde ise o cephede sessizlik hakim. Herkes şu an BL örgütü için verilecek kararı bekliyor, eğer bir karar verilmezse halkın içindeki ateş sönmeyecek ve sokaklar daha da karışacak gibi görünüyor çünkü BL örgütünü destekleyen teröristler de kendilerini gizlememeye başladılar."

Diğer haber spikeri öfkeyle söze atladı, Krallık Yanlısı çocuk istismarcısının tekiydi. "Krallık'ın artık sadece mahkumlar için değil, BL örgütünü destekleyenler için de idam yasasını getirmesi gerekiyor hatta bu teröristlerin ibret için sokak ortasında asılması..."

Diğer spiker boğazını temizleyerek onu susturdu. "Şu an canlı yayındayız, efendim. Öfkenizi anlıyoruz fakat aynı şekilde karşılık vermememiz gerekiyor. Başkan bütün halkımızı kucaklar, Krallık da öyle. Bu yüzden bu merhametli üstlerimizi bu şekilde kirletmeyelim."

Alayla güldüğümde ne yapmaya çalıştıklarının farkındaydım. Tam olarak istedikleri bu şekilde bir karşılıktı. Feridun'un cinayetini gizlemiyorlardı çünkü Krallık yanlısı halkın sokağa dökülmesine bir teşvikti. Tek istedikleri o halkın daha fazla alevlenmesi ve BL örgütünü destekleyenlere hadlerini bildirmeleriydi. Minik bir iç savaş Krallık'ın işine gelirdi ve Feridun'un ölümü ekmeklerine yağ sürmüştü. Onlara göre kendi tarafında olan, BL örgütünden olanları öldürecekti; halk birbirine girecekti. Böylelikle azınlık örgüt destekleyenlerinden ülke temizlenecekti.