Adam, yüreği hırsla kavrulan vahşi bir aslandı, kadınsa onun inine habersizce girmiş körpe bir ceylan...
Kuzey'in oğlu ile Güney'in kızının dolu dizgin aşkı- macerası...
Bir komutu ile yüreğimi dize getiren sesi ağaçları yalayıp gökyüzüne peyderpey...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzellerim❤️ Nasıl da yakışıyorlar yahu🤩🤩
Bölüm sizlerle keyifli okumalar gönül kuşlarım🥰
***
Bahçede son gecemizi geçirdimiz ağaca sırtımı yaslamış dakikalardır düşünüyordum. Gidemedim. Kaç kez çıkmak için ayağa kalktım lakin kırık kalbim gitmeme izin vermedi.
Ağlıyordum. İki gün olmasına rağmen üzerime kokusunun sindiği kıyafetleri çıkartamamıştım. Gelmemişti. Beni bırakıp gitmişti. En çok canımı yakan buydu. İkimiz de keçi gibi inatçıydık.
Annemle babam köye gittiği için yalnızdım. İnsan en çokta yalnızken savaşıyordu düşünceleriyle. Gülce ile dertleşmek için ayağa kalktım ve dışarı çıktım. Evi arayıp sahilde beklediğini söylemişti. Bugün 30 Eylül'dü. Doğum günümüze bir gün kalmıştı.
Sarsak adımlarla yürüdüğüm ıssız yolda izlenildiğim hissine kapıldığım için huzursuz olmuştum. Ardıma dönüp dönüp baksamda ne onu ne de bir başkasını görebilmiştim. Gitti Ova! Boşuna bekleme yolunu.
Köşeyi dönemeden ağzıma kapanan el beni bir anda arabanın içine savurdu. Kim olduğunu göremiyordum. Yumruklarımı gelişigüzel savursamda kurtulamadım. Çırpınmaya devam etsemde ilacın vermiş olduğu etki yüzünden gözlerim ağır ağır kapandı.
Gözlerimi güçlükle açtığımda park halindeki bir aracın içindeydim. Neredeydim? Kaç saat geçmişti bilmiyordum. Hava kararmak üzereydi ve etrafta kimse yoktu. Kapıların kilitli olmadığını fark edince hemen harekete geçtim.
Kendimi hızlıca dışarı atınca bir marinada olduğumuzu gördüm. Beni kim getirmişti buraya? İstanbul da mıydım? Allah kahretsin annemler beni bulamayınca deliye dönerlerdi. "Hey!" diye bağırdı yabancı bir adam. "Ne yaptığını sanıyorsun sen?"
Elbette kaçıyordum! İskeleye doğru koşarken homurdandım. Panikten ne yaptığımı bilmiyordum ki ben. Adam hızla bana doğru gelirken suya baktım. Kahretsin denize atlayamazdım. Adam kolumdan yakalayıp hırpalarken kulağını ısırdım ve silahını aldım. Kolundan vurmayı başardığım adamdan bileğimi kurtarmayı başaramadığım için denizi boylamıştım.
