PEŞREV

(41) BÖLÜM

Yeni bölüm sizlerle💕
Keyif versin🙈
Bölüm sonu yorumlarınızı bekliyor olacağım❤️

***

Canımın acısı kalp acımın yanında devede kulak kalıyordu. Yine de biliyordum. Bizim için güneş bir kez daha doğacaktı. Bizim hikayemiz yarım kalmayacaktı. Böyle dua etmekten başka şansım yoktu.

Yüksekteydim hem de çok yüksekte... Yine de bu hızla yere çakılmadığım için kendimi şanslı hissediyordum. Oldukça yüksek bir ağacın en tepesindeki dalında asılı kalmıştım. Canım çok yanıyordu. Bu azımsanamayacak bir acıydı.

Kollarımda ve bacaklarımda derin kesiler vardı. Sızısı dayanılamayacak boyutlara ulaşıyordu geçen her saniyede. Kendimi tam karşımda duran dala atmayı başarabilirsem bir şekilde aşağıya inebilirdim. Bunun için sırtımdaki paraşütü takılı kaldığım daldan kurtarmam gerekiyordu. Dakikalarca uğraşmalarımın sonucu başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Hava tamamen karardığında ormanın içine yayılan sesler vahşi hayvanlara aitti.

Korkuyla altımdaki dallara baktım.
Bunu yapmaktan başka şansım yoktu. Sabaha kadar bu şekilde kalamazdım.
Üzerimdeki kazağın eteklerini tuttum. Eğer altımdaki dallardan birine tutunmayı başarabilirsem ağır yara almadan buradan kurtulabilirdim. "Allah'ım bana yardım et."

Gözlerimi sımsıkı kapadım. Kollarımı güçlükle kaldırdım. Kuruyan dudaklarımdan çıkan çığlık ağaçlardaki kuşların havalanmasına sebep olurken hıçkırıklarımı artırmıştı beraberinde. "Ahh!"

Kazağı güçlükle çıkardığımda boşluğa doğru hızla çekildim. Tutunmaya çalıştığım dallar kanın ıslaklığı ile elimin altından kayınca kendimi sert bir şekilde sırt üstü yerde buldum. Daha büyük çığlık ormanda yankılanırken hala nefes alıyor olduğumu hissedince derin bir nefes aldım.