Adam, yüreği hırsla kavrulan vahşi bir aslandı, kadınsa onun inine habersizce girmiş körpe bir ceylan...
Kuzey'in oğlu ile Güney'in kızının dolu dizgin aşkı- macerası...
Bir komutu ile yüreğimi dize getiren sesi ağaçları yalayıp gökyüzüne peyderpey...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Yemekhaneye girer girmez kalabalığın içerisinde Orion'u aramaya başladım. Onu bir türlü göremiyordum. Mutlaka konuşmam gerekiyordu lakin bu vahşi adamı atlatmam mümkün değildi. Soya da bir gariplik yoktu. Nottan haberi olsaydı bunu benimle mutlaka paylaşırdı.
Sessizce yemeğimi karıştırırken Peşrev'in gözlerinin hala üzerimde olduğunu hissettim. "Ova," dedi Maksut. Neden dikkatle dudağıma bakıyordu? "Senin dudakların mı şişmiş?"
Ağzımdaki yemek boğazımda kalınca sırtıma güçlü bir tokat geçirdi. "Ne?"
Peşrev, çatalındaki salçalı makarnayı gösterdi. "Salça oğlum. Hem sana ne. Sen kendi işine bak."
Bir bardak suyu bitirdiğimde ancak kendime gelebildim. "Evet tabii makarnadan." İma ettiği şeyi anlayınca kulaklarıma kadar kızardım.
Siz bunu benim külahıma anlatın der gibi bakarken Soya kolunu sıktı. "Rahat bıraksana onları."
Maksut keyifle sandalyesine yaslanırken Soya'ya bakıp göz kırptı. Soya utanarak tabağına dönerken onunla bir an önce yalnız kalmam gerektiğini düşünüyordum. Çatalımı yavaşça tepsiye bıraktım. "Soya," dedim dudaklarımı peçeteye silerken. "Lavaboya gidelim mi?"
Suyundan bir yudum içtikten sonra kafasını olumlu anlamda sallayarak ayağa kalktı. Yemekhaneden çıkar çıkmaz telaşla lavaboya doğru çekiştirmeye başladım. Neden telaşlı olduğumu anlamaya çalışırken endişeyle yüzüme bakıyordu. "Neler oluyor yine?" Kapıyı hemen kapadım. İçeride yalnız olduğumuza emin olduktan sonra cebimdeki kağıdı ona gösterdim. Okurken kaşları çatıldı. "Bu notu ilk kez görüyorum."
İkimiz de aynı şeyleri düşünmüşçesine birbirimize bakakaldık. "Olamaz Orion tuzağa çekilmiş olabilir. Birileri şüpheleri bize atmaya çalışıyor."
Beni sessizce onayladı. Yavaşça lavabodan çıkarken Maksut ve Peşrev'in telaşla yemekhaneden çıktığını gördüm. Sanırım korktuğumuz şey başımıza gelmişti. Dışarıya doğru koşan birkaç kişi yüreğimi ağzıma getirmeye yetmişti. Koşarak kapıdan çıktım ve onları takip ederek arka bahçeye doğru koştum.
Soya hemen arkamdaydı. Leo ve Vera da kalabalığı yarıp bize yetişmişti. İlk gün gördüğüm ana giriş kapısı ardına kadar açıktı. Orion korkuyla dışarıda bize bakarken Soya herkesi geçip ona ulaştı. "Dur!" diye bağırdı Orion'a. "Koşarsan nöbetçilerin hedefinde kalırsın." Orion'un ayaklarının dibinde cansız yatan adama bakarken elimi dudaklarıma kapadım. Orion ne yapmıştı?
