ѕσυℓмαтє

Chapter 27 (ZG)

Bible's pov

အဖြားက ငါ့ကို အရမ္းသတိရေနေၾကာင္း၊ ေတြ႕ခ်င္ေနေၾကာင္း၊ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလားဆိုၿပီး တဖြဖြ ေမးေနတာမို႔ အဖြားစိတ္ ေက်နပ္ေအာင္ US မွာ ျပန္လာေနတာ 1 ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ Bui နဲ႕ မေတြ႕ရတာ သိပ္မၾကာေသးေပမယ့္လည္း ငါ့အတြက္ အႏွစ္ 1 သန္းေလာက္ ေဝးကြာေနသလိုခံစားရတယ္။

အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ဆိုၿပီး ထမင္းကို အခ်ိန္မွန္စားရဲ႕လား... ပိတ္ရက္ေတြဆို ညဥ့္နက္တဲ့အထိ ဇာတ္လမ္းတြဲထိုင္ၾကည့္ေနမလား... အလုပ္ထဲမွာ စိတ္ပင္ပန္းေနမလား.... ေခါင္းေလွ်ာ္ထားၿပီး ဆံပင္ကိုေရေျခာက္ေအာင္မသုတ္ဘဲ အဲကြန္းေရွ႕မွာ ထိုင္ေနမလား... စသည္ျဖင့္ အခုခ်ိန္ Bui ဘာေတြလုပ္ ေနမလဲဆိုၿပီးခဏခဏ ေတြးမိေနတာ။
လူကသာ ဒီမွာ စိတ္က Bui ဆီ ေရာက္ေနတာ...

Bui ကို တစ္နာရီေလာက္ကေလးမေတြ႕ရရင္ေတာင္ ငါ့မွာ ေသမတတ္လြမ္းေနရတာ အခုလို မက္ေဆ့ခ္် ကေနပဲ စကားေျပာခြင့္ရတဲ့ အေျခအေနမို႔ စိတ္ကသိပ္အဆင္မေျပဘူး။ အဖြားစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔သာ...

Bui ကို တေန႕တျခား ခ်စ္ရလြန္းလို႔ ႐ူးေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕... Bui ကို တအားလြမ္းေနတာမို႔ ငါ့မွာသာအေတာင္ပံတစ္စုံရွိရင္ အခုခ်က္ခ်င္း သြားေတြ႕လိုက္ခ်င္တာ.....
စကားသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ လူေတြအေၾကာင္း... ေလာကႀကီးအေၾကာင္း... ပတ္ဝန္းက်င္အေၾကာင္း ေျပာျပတိုင္း ငါ့မွာ Bui ကို ပိုပိုၿပီးခ်စ္ရတယ္...

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက လူကိုတည္ေဆာက္ေပးနိုင္တယ္တဲ့ Bui ကို ေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ငါ့ကမၻာဟာ အစစအရာရာ အေရာင္အေသြး စုံလာေတာ့တာပါပဲ။ငါ့ရဲ႕ အဖိုးတန္ေလးမို႔ သူအၿမဲတမ္းေပ်ာ္ေနေအာင္လည္းငါတတ္နိုင္တာထက္ပိုၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တယ္။

မ်က္ခုံးကေလး ပင့္ၾကည့္တာကအစ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလို႔ပဲ သတ္မွတ္ထားတာမို႔.....
ဒီအသက္အ႐ြယ္မွာ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းရဲ႕ ေဘးဘီဝဲယာက ပန္းကေလးေတြ... လက္နဲ႕တို႔ထိခဲ့ဖူးတဲ့ ေရစက္ေရေပါက္ကေလးေတြ... ျမင္ခဲ့ဖူးသမွ်ထဲမွာ အလွပဆုံး အၾကင္နာတရားေတြ... ပိုင္ဆိုင္ဖူးသမွ်ထဲမယ္
အေတာက္ပဆုံး စစ္မွန္မႈေတြေပါ့...