Chapter 29 (ZG)

163 8 4
                                    

Build's pov

တစ္စုံတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလးနဲ႕ နိုးထလာရတဲ့ မနက္ခင္းတိုင္းဟာ သိပ္ကိုႏြေးေထြးတယ္။
အခ်စ္က အႏုပညာဆန္တဲ့ အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေလးပဲ..... နားေထာင္ေနက်သီခ်င္းေတြဟာ ဒီလူသားေလးေၾကာင့္ပိုၿပီးအသက္ဝင္လာရသလို.... စိတ္ပင္ပန္းရတဲ့ေန႕ရက္ေတြမွာေတာင္ ဒီအၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေလးအေၾကာင္းေတြးရင္းၿပဳံးမိသြားတယ္.... အေရာင္ေတြစုံတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ ငါကေတာ့ဒီအၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေလးကိုပဲ
တစ္သက္တာလုံး ေငးသြားမိမယ္ထင္တယ္

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြအေၾကာင္း ေတြးမိတဲ့အခါ ေမာင္ " ဆိုတဲ့ နာမ္စားေလးကိုပဲ သတိရမိတယ္။ ေမာင့္ လက္ကေလးေတြနဲ႕ ထိေတြ႕လိုက္တိုင္း ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ ႏြေးေထြးတဲ့ ခံစားခ်က္ေလးကို သေဘာက်မိတယ္။ ဒီကမၻာေပၚမွာ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနေပမယ့္လည္း " ေမာင္ " ဆိုတဲ့ သက္ရွိေလးကိုပဲ ထပ္ခါထပ္ခါေ႐ြးခ်ယ္ေနမိတယ္။
တြယ္တာမိသမွ်ေတြထဲမွာ မလႊတ္ခ်ခ်င္တဲ့
သက္ရွိေလးဟာ ေမာင္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္.....

" ေမာင္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လို႔ရၿပီလား "

" ေမာင္.. မေကာင္းဘူး.... နိုးေနရဲ႕သားနဲ႕ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္ "

ေခါင္းၿမီးၿခဳံလိုက္ကာ ေစာင္ေအာက္ကေန ေမာင့္ကို ရန္ေတြမိေတာ့ ၿခဳံထားတဲ့ ေစာင္ကိုအတင္းဖယ္ရွားပစ္ကာ.....

" မ်က္ႏွာေလး ျပပါဦး ကိုကိုရဲ႕ ... "

" မျပဘူး... ရွက္တယ္ "

" မနက္ခင္းေလးမွာ ေမာင့္မိန္းမေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို အရင္ဆုံးျမင္ခ်င္လို႔ပါ "

" မျမင္ခ်င္နဲ႕... "

" ေမာင္တို႔က လင္မယားအရာေတာင္ေျမာက္သြားၿပီေလ ကိုကိုက ခုထိရွက္ေနေသးတာလား "

" ဟာ ေမာင္ေနာ္.... ေစာေစာစီးစီး "

" ေမာင္ေျပာတာ မွားေနလို႔လား ေျပာပါဦး ....
ညက ေမာင္တို႔- "

" ေတာ္ၿပီ... ေမာင္ ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ေနာ္....
ေမာင့္ကိုမေခၚဘဲ ေနလိုက္မွာ "

" အဲလိုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႕ ေမာင့္ကေလးေလးရဲ႕
ေစာင္ေလးဖယ္ပါဦး Morning Kiss ေလးေပးခ်င္လို႔ "

ѕσυℓмαтєWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu