ѕσυℓмαтє

Chaptet 3 (ZG)

Bible's pov

ဘာလိုလိုနဲ႕ဒီကို ျပန္ေရာက္တာ 2 လျပည့္ေတာ့မယ္။ အဖြားကလည္း ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ၿပီး ေမးေနၿပီ။ မာမီ နဲ႕ ဒယ္ဒီကေတာ့ မျပန္ေစခ်င္ဘူး။ ဒီမွာပဲေနၿပီး P'Mile အတူ ကုမၸဏီကို ဦးစီးေစခ်င္တာ

ဒါေပမယ့္ ငါကလည္း ကုမၸဏီအလုပ္ကို စိတ္မ၀င္စားဘူး။ ငါက ဝါသနာပါတာကိုပဲ လုပ္ခ်င္တာ....
တေန႕ တေန႕ ႐ုံးခန္းထဲမွာပဲ ထိုင္ေနရၿပီး ျပင္ပေလာကနဲ႕ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနမယ့္ အလုပ္မ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ငါက ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ညံ့တဲ့ထဲမွာပါတယ္။ လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ ရွိမေနခ်င္ဘူး။ လူေတြနဲ႕ စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာရတာ မႀကိဳက္ဘူး။

အဲဒါထက္ဆိုးတဲ့ ကိစၥကေတာ့ ဒီ 2 လ အတြင္း ငါဘာလုပ္ေနလဲသိလား။ ငါ့ရဲ႕ ပိုးဟပ္ျဖဴေလးကို လိုက္ရွာေနခဲ့တာ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူဘန္ေကာက္မွာပဲ ရွိေနတာ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုရွာရွာ ရွာလို႔မေတြ႕ခဲ့ဘူး။

ေနရာအႏွံ႕လိုက္ရွာခဲ့တာ... ေဈး.. Shopping Center.... ႐ုပ္ရွင္႐ုံ.... ဟိုတခါေတြတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာလဲ ရွာၾကည့္ေသးတယ္... ကစားကြင္းေတြအထိပါေရာက္တယ္။ ေနာက္ဆုံး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုေတာင္ သြားခဲ့ေသးတာ။

ခက္တာက နာမည္ေလးေတာင္ မသိလိုက္ရတာပဲ နာမည္သိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ P'Mile ကို စုံစမ္းခိုင္းလို႔ ရေသးတယ္။ ခုေတာ့ ဘယ္မွာမွ အစရွာမရဘူး။ ငါ့အျဖစ္က ေကာက္ရိုးပုံထဲမွာ အပ္ေပ်ာက္ ရွာေနရသလိုပဲ..... ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မဲ့လာတယ္
၁ လေလာက္ထပ္ေနၿပီးရင္ေတာ့ US ကို ျပန္တာပဲ ေကာင္းမယ္နဲ႕တူတယ္။

" သား..... "

Dinner စားေနရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ့ေနတာ။ ဒယ္ဒီက ငါ့ကိုေခၚလိုက္ေတာ့မွ အေတြးေတြက ထမင္းဝိုင္းဆီ ျပန္ေရာက္လာတယ္။

" ဒယ္ဒီ ကြၽန္ေတာ္ US ျပန္ေတာ့မလို႔ "

" ေဟ.. သားကလည္း ေကာက္ခါ ငင္ခါႀကီးပါလား "

" အင္းေလ ... သားကလည္း ေျပာေတာ့ ေအးေဆးမွျပန္မယ္ဆို "

" ကြၽန္ေတာ္ မေနခ်င္ေတာ့လို႔ ဒီမွာ..... "

" ဘာလဲ သားက ဟိုမွာ ေကာင္မေလး က်န္ခဲ့လို႔လား "

" မဟုတ္ပါဘူး မာမီကလည္း "