Two Universe //Taekook

-14-

Bölümü kontrol edemedim. Umarım çok fazla hata yoktur. İyi okumalar....

**********

Yıl 2022

Taehyung, Jungkook'un saçlarını okşarken uyanmasını bekliyordu. Jungkook oldukça yorulmuştu. Kendisi yorgunluğunu hissetmediği için uyanık kalmış, kolları arasındaki alfasına hayran hayran bakmaya devam etmişti. Bu anı uzun süredir hayal ediyordu ve bir günde bu kadar ilerleme kaydedebileceğini asla düşünmemişti. Jungkook'un ona tek bir adım atmasını bekliyor olmalıydı. Ve o tek adımı attığında ona 10 adım birden atmıştı.

"Tae..."

"Uyandın mı?"

Taehyung onun saçlarını okşarken Jungkook gözlerini açmaya çalışıyordu. Ona cevap vermek yerine kafasını salladı.

"Saat kaç?"

"Gece 2."

Jungkook gerindi ve kollarını Taehyung'a sıkıca sardı.

"Sen niye uyumadın?"

Jungkook onun burnuna küçük bir öpücük kondurmuşken Taehyung hafifçe güldü.

"Uykum yoktu."

"Kızgınlık senin de mi uyku düzenini bozuyor."

Taehyung kafasıyla onayladı ve mümkünmüş gibi biraz daha Jungkook'a sokuldu. Jungkook onun saçlarını okşarken kulağına eğildi ve fısıldadı.

"Bana ihtiyacın var mı? İstersen yine bir şeyler yapabiliriz."

Taehyung kafasını kaldırdı ve ona baktı.

"Senin ihtiyacın var mı?"

"Yok. Ama senin varsa yapabiliriz."

"Benim de yok."

Taehyung hevesle alfa vücudun göğsüne kafasını koydu ve tekrar sıkıca sarıldı.

"İyisin değil mi?"

"İyiyim. Endişelenme artık."

"Tam olarak neler oldu? Nasıl buraya geldin?"

Taehyung kafasını yana eğdi ve Jungkook'un gözlerine baktı. Jungkook ise derin bir nefes aldı. Gözlerini kaçırdı.

"Benim... Benim bebeğim olmuyordu. Yani çok denedik ama başaramadık."

Taehyung dudaklarını büzdü. Bu bebek isteyen birisi için dünyanın en acı verici şeyi olabilirdi.

"Ben cadılara ve onlarla çalışan ebelere gidiyordum. Her türlü büyüyü denedim. Ve en son üzerimde uyguladığım büyüde baygınlık geçirdim. Burada uyandığımdaki şoku anlatamam. Herkes ve her şey yabancıydı. Yollar, binalar, insanlar, garip eşyalar... Yoongi diye birisi beni sürükleyerek kaldırdı ve mektebe getirdi."

Jungkook derin bir nefes aldı ve etrafta gözlerini gezdirdi.

"Buradaki halim çok değişik. Tarzı çok sert. Sanki hayatında çok acı çekmiş gibi. Sana davranışı da sert ve kabaymış ya zaten..."

"Senin gibi birisinin paralel evrendeki hâli nasıl böyle yumuşak ve insancıl birisi olabilir inanamıyorum."

"Sen beni ona benzetmiyor olabilirsin ama ben seni kendi Taehyung'uma aşırı benzetiyorum."

Taehyung güldü. Jungkook'un dudaklarına uzanıp küçük bir öpücük bıraktı.

"Çünkü ikimiz de Taehyung'uz."

Taehyung dudaklarını büzmüş olan Jungkook'un dikkatini dağıtmaya çalışsa da mümkün değildi. Buraya nasıl geldiğini anlatırken gerçekten duygulanmıştı. Belki de konuyu tam burada bütün detaylarına kadar açmak ve bir daha bu konu hakkında asla konuşmamak en iyisiydi.