YANILGI (+18)

1.8

Asla yapmaman gereken birşeyi yapmıştım . Hem de karşımdaki kişiye sormadan , onu rahatsız edip etmeyeceğini bilmeden . Birden ağzımdan çıkmıştı "Olur".

Sadece ben değildim yapmaması gereken şeyi yapan Yabancı da söylememesi , yapmaması gereken birşeyi yapmıştı "Hayır" diyerek . Gerçi yüzündeki öfkeye bakılırsa sevgili nişanlısının yanında kırdığı pottan çok benim verdiğim cevaba takılmıştı. Benden böyle bir cevap beklemiyordu . Bende tüm bu yaşananları beklemiyordum , hak etmiyordum ama maalesef içindeydim ve içinde cebelleşmeye devam etmek zorunda bırakılıyordum.

İkimizde birbirimizin gözlerinin içine bakıyorduk . O öfkeyle ben içimden pişman dışımdan vurdumduymaz bir şekilde.

"Sevgilim hemen kestirip atma lütfen . Bak eğer işlerin yoğunsa sadece bu akşamlık biraz erteleyemez misin?" Diyip elini göğsüne atacağı sırada Onun bakışları benden kopup kendisine temas edecek olan nişanlısının eline döndü ardından gözlerine baktı .

Bir bakış bile insanın canını acıtır mıydı? Onun nişanlısına değen gözleri benim canımı acıtıyordu çok acıtıyordu ama geçecekti .

Işıl gözlerine değen gözlerden ne anladı bilmiyorum ama eli havada kaldı . "Özür dilerim sevgilim birden oldu"

Şuan burada gülmekten bayılabilirdim ne kadar saçma şeylerin içindeydim . Nişanlısına dokunamayan bir kadın. Ne saçmalık ama . Gerçi ben dokundum da ne oldu aptal gibi ortada kaldım . Ahhh pardon ortada kalmadım çünkü bizim aramızda birşey yoktu . Biz diye birşey yoktu . Sadece bana dokunmasına, öpmesine ve ona dokunmama , öpmeme izin veriyordu hepsi bu . Bu çok acıydı .

"Nerden çıktı bu yemek işi ? Çocuk muyuz biz liseli ergenler gibi grup halinde yemeğe çıkacağız"

Yaptığı açıklama içinde bulunduğumuz durum kadar saçmaydı . Kaşlarımı çatıp rahat bir şekilde konuya tekrar dahil oldum . "Neden , sadece liseli ergenler mi akşam yemeğine çıkabilir? Bence nişanlınız çok iyi düşünmüş bencede hemen kestirip atmayın"

Verdiğim cevap hiç hoşuna gitmemişti çünkü burnundan sert soluklar alıp veriyordu . "Olmaz işte bizim seninle işlerimiz var ancak biter"

Ben tekrar ağzımı açacağım sırada bu sefer Kemal abi yanıma yaklaşıp elini hafifçe belime attı ve gözlerime bakarak konuştu . "Önemli değil sevgilim madem işleriniz var halledin daha sonra başbaşa bugünü telafi edelim"

"Olmaz"

Bu sefer sesi daha sert ve bağırır gibi çıkmıştı . Işıl da bu sefer kaşlarını çatıp sevgilisine döndü . "Asaf neler oluyor ne bu tavırlar madem dördümüz çıkamıyoruz ve sizin işleriniz var bırak da kendileri çıksınlar"

Yabancı gözlerini gözlerime dikip "Hazırlan akşam sekizde dördümüz yemeğe çıkacağız" diyerek imalı imalı konuştu. 

Işıl sevinçle bize dönüp "Çok güzel olacak eminim . Enerjiniz mükemmel" diyip göz ucuyla yabancıya bakıp imalı imalı konuşmasına devam etti . "Hem belki sizin enerjiniz bize de geçer benim ki biraz nasıl desem iş meraklısı da bir türlü aramızdaki elektriği yakalayamıyoruz" .

Gözlerimi devirmemek için zor durdum . Bu durumlara düşecek ne günah işledim diye düşünmeden edemiyorum.

"Sevgilim o zaman siz işlerinizi bitirin hazır olunca bana haber ver gelip seni alayım" . Kemal abinin söylediklerinden sonra dönüp yüzüne baktım ve yine tam cevap vereceğim sırada Onun sert sesi tekrar ortaya düştü .