YANILGI (+18)

0.4

     Korku neydi ? Peki ya belirsizlik? Ha bir de kaçtıklarımız var tabii . Bana göre bunların hepsi ucu birbirine değen birbiriyle bağlantılı bir üçgen . İnsan en ufak bir belirsizlik içinde kaldığı zaman korkmaya başlar ilk önce mücadele etmeye çalışır başarılı olamayınca daha çok ikileme düşer bu sefer mücadele etmeyi değil kaçmayı seçer  ve kaçar . Halbuki kaçtıklarımız bizim düşüncelerimiz yani biziz ...

    Ben başkalarına göre hala büyümemiş bir kız çocuğu ,saf hatta fazla saf yani aptal, hanımefendi , zeki ,çalışkan, kendi halinde biriydim . Evet belki belli bir yere kadar böyleydim ama onların bilmediği yönlerim vardı . Mesela Küçük bir yalancıydım , çok iyi rol yapardım, birinin özellikle babası tarafından çok sevildiğini görünce kıskanırdım vs. Ama içimden bir ses bu kadar olmadığımı içimde bir yerlerde henüz benim bile keşfetmediğim yönlerim olduğunu söylüyordu . Ve bu yönlerin bana veya çevreme zarar verip vermeyeceğini veya bu yönleri ne zaman keşfedeceğimi bilmiyordum.

    Kendimle ilgili şu ana kadar emin olduğum yönlerimden biri hiç şüphesiz ciddi konularda ikilemde kalmamam . Yani mesela saçımı açık mı bıraksam yoksa toplasam mı? Bunda tabiki bende kararsız kalıyordum ama duygusal anlamda kendimi ikilemde bırakmazdım. Buna örnek verecek olursam mesela ilk okuldayken matematik öğretmenime aşık olduğum zaman veya aşık olduğumu sandığım zaman kendimi acaba sevmem doğru mu , acaba olur muyuz , benden çok büyük uzak mı dursam ? diye ikilemde bırakmamıştım . Sevmek istemiştim ve sevmiştim , çünkü içimde kötü bir his uyanmamıştı. Veya bilmiyorum belki de o zaman Küçük olduğum için iyisine kötüsüne , önüne arkasına bakmamıştım.

    Şimdi ise büyüdüm yani herkes öyle düşünüyor ben büyümüşüm. Halbuki bana göre sadece yaş aldım Küçük kız olmak istediği yerde kaldı . Herhalde yaş aldığım için ve çoğu şeyi daha iyi kavradığım için artık çoğu şeyin olurunu olmazını, önünü arkasını düşünüyorum daha doğrusu düşünmek zorunda kalıyorum  . Belki de bu yüzden bir hafta önce ellerimin titremesine neden olan o mesaja sadece "bildiğim bir çiçekçi var Asaf abi istersen konum atabilirim benden daha iyi seçim yapacaklarına eminim" diye bir cevap yazmıştım . Asaf abi ise geri dönüş yapmamıştı . O andan itibaren hatta bence Asaf abiyle son görüşmemizden itibaren bir ikilimdeydim yani daha doğrusu sanki bir ikileme girecekmişim de son anda kurtuluyormuşum gibi hissediyordum. Ne olursa olsun ben net olmalıydım çünkü kendimi böyle alıştırmıştım tersi olursa ne yapardım işin içinden kârla mı yoksa zararla mı çıkardım bilmiyordum. Bilinmemezlik bana göre değil ve bu durum nedense daha iki haftadır tanıdığım Asaf abiyi düşününce bile aklımın fikrimin her tarafını kuşatıyor . O yüzden en iyisi Asaf abiden uzak durmak .

    Üzerime koyu renk bir kot pantolon ve uzun, bol kalçamı kapatan mor bir t-shirt giydim . Saçımı tepede at kuyruğu yaptım ,gözlerime rimel sürdüm dudaklarıma da pembe tonlarında bir parlatıcı sürdüm ve tamam hazırdım . Sonra Nur'a döndüm o da üzerine geniş paça güzel bir kargo pantolon ve üzerine de krem tonunda dar crop tarzı bir t-shirt giymişti , saçlarını ise ensesinde çok güzel sıkı bir topuz yapmıştı ,gözlerine toprak tonlarında hafif bir far ve rimel son olarak dudaklarına da toprak tonlarında bir ruj sürmüştü. Bence oldukça çekici duruyordu.

    Birlikte evden çıktık . Bugün kuaföre gidecektik çünkü saçlarımı kesmek istiyordum uzun zamandır kesmemiştim ve bu durumdan sıkılmıştım . Biraz değişiklik istiyordum ama hala nasıl keseceğime karar verememiştim . Neyse oraya gidince karar verirdim artık . Nur ise sadece tırnaklarına manikür yaptıracaktı çünkü o sürekli kuaföre gidip saçlarına bakım yapıyordu benim gibi aklına esince değil yani . Bu kıza hayrandım kendine çok iyi bakıyordu .