YANILGI (+18)

2.8

Benimkisi karanlıktan korkarken siyaha sığınmaktı .

Hayatım boyunca ya da çoğu döneminde karanlıktan korkmuştum. Bu benim travmamdı ya da travmalarımdan sadece biriydi .

Sonra hayatıma O girdi. Benim için yeni bir travma mı oldu yoksa büyük bir hayat dersi mi bilmiyorum? Tek bildiğim kader bir şekilde bizi bir araya getiriyordu . İyi veya çoğunlukla kötü bir şekilde bir araya geliyorduk . Tıpkı şuan olduğu gibi .

Elimde bana gelen notlar ve o iğrenç iç çamaşırı takımıyla her zaman ki kuytu köşede arabasında beni bekleyen Ona gidiyordum. Her ne kadar ofis evde buluşmamızı istediyse de ben kabul etmemiştim . Bilmiyorum belki de bir araba içerisinde yan yana olmak aynı evin içerisinde yan yana olmaktan daha az tehlikeli geliyordu. Ya da daha az etkileyici Gül . Asıl korkun bu senin . Hadi başkalarından gizledin kendi iç sesinden nasıl kaçacaksın?

İç sesimi es geçip kucağımda sıkıca tuttuğum şeylerle birlikte kocaman siyah arabasına bindim. 

"Nerede kaldın Gülüm ? Az daha ben yukarı çıkacaktım" .

O konuşurken ben aklımda ne konuşacağımı ,nasıl konuşacağımı düşünüyordum . Kolumda hissettiğim dokunuşla yüzümü Ona çevirdim. Elini saçıma atıp kulağımın arkasına sıkıştırdı. 

"Neyin var Bebeğim ? Hala kendime hakim olabiliyorken konuş Bebeğim . Lütfen."

Bu adam içinde benim olmadığım normal hayatında da bu kadar kibar ve lütuf sahibi miydi acaba? Neyse neyse konumuz şuan bu değil asıl konuya odaklanmam lazım. Elimdeki notları ve o iğrenç şeyi Onun kucağına bıraktım. Haklı olarak kucağındaki şeylere bakarak şaşkın bir şekilde bana döndü .

"Bunlar ne yavrum?" . Boğazımı temizleyip konuya giriş yaptım. "Geçen gün bir not geldi . Kapımın önüne bırakılmıştı. Sonra daha doğrusu bugün bir kargo geldi . Kargoyu annem almış ama Allah'tan açmamış her neyse ben açtım ve içinde ikinci bir not ve o pis şey vardı içinde. Normalde senden yardım istemezdim ama konu sadece beni ilgilendirmiyor ikimizle ilgili , Asi'yle de konuşunca onlar da sana söylememi istediler bende bugün ki nottan sonra mecbur kaldım"

Tekrar gözlerine bakınca gözlerindeki şaşkınlığın daha da arttığını gördüm . "Ha yani en son benim haberim oluyor öyle mi?" . Bu sefer ben şaşırmıştım . Cidden düşünce yapısına yetişemiyordum. "Cidden sorun bu mu ? En son senin öğrenmen mi ? Lütfen saçmalamayı kes ve şu şeylere bak!" . Derin bir soluk çekip elindeki notları ilk önce tek tek açtı özellikle ilk notu okuduğu esnada kaşlarını çatabildiği kadar çattı ve derin bir nefes aldı . Diğer notu da okuyup pakete geçtiği esnada kafamı çevirdim . Biraz utanmıştım.

Direksiyona geçirdiği ilk yumrukla yerimden sıçradım ama dönmedim . Daha sonra art arda gelen yumruklarla gözlerimi sıkıca yumdum tabi bu esnada gözümden gelen bir kaç damlaya engel olamadım .

Çeneme değen elle mecburi olarak yüzümü Ona döndüm. "Saklama güzel yüzünü benden . Eğme de  boynunu eğme ki belim dik dursun . Sen boynunu eğersen ben öfkeme sığınırım ve o öfke beni hataya o hata da kayba götürür... Ben kaybetmeyeceğim ."

"Kemerini tak yavrum benim" . Hızla çalışan arabayla neye uğradığımı şaşırdım . "Nereye gidiyoruz? Bu şeyi kimin yaptığını bulmamız gerekmiyor mu ?" . Bir yandan sorularımı sayıdırırken bir yandan da kemerimi takmaya çalışıyordum .