Angel

Acht

Het laatste lesuur was voorbij en samen met Kayleigh, Lize en Layla fietste ik naar huis. Zij gingen eerst naar huis om hun spullen op te halen en dan zouden ze bij mij komen.

Ik zette mijn fiets weg en liep naar binnen. Ik zette mijn tas weg en ging aan de keukentafel zitten.

Ik had nog even voor de meiden kwamen. Merendeel had ik al opgeruimd, maar nog even kijken of ik écht alles had gehad kon geen kwaad.

Na een kort rondje door het huis besloot ik dat het goed was en ging in de achtertuin zitten. Niet dat het mooi weer was, integendeel, maar ik had even afleiding nodig. Als de meiden er waren was het gedaan met de rust.

Ik sloot mijn ogen, terwijl de wind in mijn gezicht blies en met mijn haren speelde.

Ik kreunde toen mijn broer me riep. Waarschijnlijk waren de meiden hier.

Met een zucht liep ik naar binnen en werd direct om de hals gevlogen door Lize.

'Hallo Lize,' zei ik lachend.

Lachend liet ze me los.

'Hoi.'

'Heb je Kayleigh en Layla gezien?'

'Nee. Die zullen zo wel komen.'

En op het moment dat ze dat zei ging de deurbel.

'Hey hey,' klonk het in koor.

'Jullie zijn toch ook knettergek.'

Ik stapte op zij en zij liepen naar binnen. Ik sloot de deur en liep achter de meiden aan. Kayleigh en Layla gingen bij Lize op de bank zitten, nadat ze hun spullen in de gang hadden gedropt.

'Meiden, zullen we morgen gaan shoppen? Het ziet er naar uit dat het vandaag gaat regenen.'

Oh ja, de meiden en regen was geen combinatie. Hun make-up zou dan uitlopen en hun haar zou dan niet meer in model zitten. Soms werd ik erg gek van.

Toch stemde ik er mee in dat we morgen zouden gaan.

'Gaan we vanavond uit? Dat hebben we al een tijdje niet meer gedaan.'

Weer stemde iedereen enthousiast in en ik ook, met veel tegenzin.

We stonden op, zij pakten hun spullen en samen liepen we naar boven, naar mijn kamer.

Ze zetten hun tassen weg en we lieten ons op het bed vallen. We zouden pas om half tien vertrekken dus hadden we nog lang de tijd om te kletsen en boodschappen te doen. Bij dat laatste veerde ik omhoog.

'We moeten nog boodschappen doen.'

'Dat kunnen we zo wel doen,' stelde Lize voor.

'Ik vind het goed, maar eerst wil ik nog even liggen,' antwoordde Layla, die haar ogen sloot.

Kayleigh pakte een kussen en gooide dat in haar gezicht.

'Oké, dan niet.'

Layla ging rechtop zitten en duwde Kayleigh weg, die Layla vervolgens boos aan keek. Nou ja, een poging deed tot, maar al gauw schoot ze in de lach. Layla rolde met haar ogen.

'Kayleigh!'

Ik zuchtte. Zo ging het dus wel vaker.

'Kay, Lay, zullen we gaan?'

De meiden keken elkaar even aan, waarna ze zich tot mij wendden en knikten. We stonden op, ik pakte mijn portemonnee en toen liepen we naar beneden.

'Brandon! Wij gaan naar de supermarkt!'

Zonder op antwoord te wachten trokken we onze jassen aan en stapten we op de fiets.

'Wat hebben we nodig?' vroeg ik.

Kayleigh had een kar gepakt en nu liepen we door de gangpaden van de winkel.

'Croissants!' riep Lize.

Ze pakte een pak afbakcroissants en legde dat in de kar.

'Wat gaan we vanavond eten?'

'Lasagne? Ik ken nog wel een goed recept,' stelde Layla voor.

Iedereen stemde enthousiast in en we gingen op zoek naar de ingrediënten.

Nadat we dat bij elkaar hadden gepakt, hadden we nog wat chocola en andere etenswaren gepakt. We liepen naar de kassa, rekenden af en met een paar tassen vol liepen we de winkel uit.