Angel

Dertien

De dagen verstreken en de wond begon langzaam te genezen. Layla had er geen woord meer over gerept, tot mijn opluchting. Ik vond het al erg genoeg dat ze het gezien had en ik moest liegen om haar te beschermen.

Maar goed, de dagen verstreken dus het schoolfeest kwam ook steeds dichterbij. Je hoorde iedereen er over praten, behalve mij. Ik wilde er niet heen, maar ik wilde ook geen argwaan wekken dus ik had geen keus.

Ik lag op mijn bed en mijn hoofd hing over de rand, dus ik zag alles ondersteboven. Ik keek naar een lijst met een foto van een dromenvanger erin.

Ik had er een toen ik klein was, omdat ik regelmatig last had van nachtmerries en geloof het of niet, het hielp. Ik sliep veel beter.

Ik schrok op uit mijn gedachten toen er op de deur werd geklopt. De gestalte van mijn broer verscheen in de deuropening.

'Kom je eten?'

'Ja, ik kom eraan.'

Hij knikte kort, waarna hij zich omdraaide en de deur weer sloot.

Vermoeid sleepte ik mijn lichaam van het bed af en liep naar beneden. De geur van eten kwam me tegemoet en toen merkte ik pas dat ik hongerig was.

Ik schoof tegenover Brandon aan tafel en zwijgend aten we ons eten op.

Toen we het eten op hadden wilde Brandon de tafel gaan afruimen, maar ik hield hem tegen.

'Ik ruim de tafel wel af. Jij hebt gekookt, wat overigens erg lekker was.'

Hij keek me verbaasd aan, waarna hij met een schouderophalen de keuken verliet.

Nadat ik de tafel had afgeruimd, liep ik naar boven om mijn mobiel op te halen.

Ik negeerde de berichtjes die ik had gekregen en stuurde Lize een bericht.

Ga je mee ijsje halen? xx

Ik legde mijn mobiel aan de kant, wat weinig zin had want vlak daarna had ik al antwoord.

Is goed. Ben over 10 minuten bij je xx

En zoals ze al zei, tien minuten later was ze bij me.

'Ik pak even wat geld en dan kunnen we gaan.'

'Hoeft niet Angel. Ik trakteer vandaag.'

'Dat hoeft niet.'

'Angel...'

Verslagen liet ik mijn schouders hangen.

'Oké. Dan gaan we nu.'

Ze knikte instemmend en we stapten op de fiets. Ik ging bij Lize achterop zitten, waarna we vertrokken.

Ze zette haar fiets weg en samen liepen we naar binnen. Ik zag Jace achter de kassa staan en dacht gelijk weer aan Layla. Die zou waarschijnlijk weer helemaal zijn doorgedraaid.

Ik ging met Lize voor de vitrine staan en bekeek de ijssmaken, hoewel ik toch al wel wist wat ik ging bestellen.

'Kan ik jullie helpen?' vroeg hij.

Ik keek op en zag een lieve glimlach op zijn gezicht.

'Ja. Mango en citroen alsjeblieft.'

Hij schepte het ijs op en gaf mij het hoorntje, waarbij hij mijn hand - waarschijnlijk expres - aanraakte.

Hij deed hetzelfde voor Lize en nadat ze betaald had zochten we binnen een tafeltje op. Ik voelde zijn ogen op me branden, maar negeerde het verder.

'Angel, ik weet niet zeker maar volgens mij kijkt hij naar je,' fluisterde Lize.

Ik draaide mijn hoofd naar hem toe en zag hoe hij zijn hoofd wegdraaide. Zijn wangen waren rood geworden, oftewel ik had hem betrapt.

'Je hebt gelijk,' lachte ik.

'Hij is best wel knap,' zei Lize, waarna ze rood kleurde.

Ik schoot in de lach. Zij werd altijd rood als ze over jongens praatte.