Angel

Eenentwintig

De dag van het schoolfeest was aangebroken, dus was ik die middag nog even bij Senne om de laatste dingen door te nemen, zodat het vanavond helemaal goed zou gaan. 

Tegen de tijd dat het half 5 was, besloten we dat het goed genoeg was, en dat het vanavond helemaal goed ging komen. Ik nam afscheid van hem, en ging direct door naar Kayleigh. We aten bij haar, en zouden ons daarna klaar maken voor het feest. 

Toen ik bij Kayleigh aankwam, waren ze de boodschappen aan het uitpakken, die ze net gehaald hadden. 

'Hey Angel!' riep Kayleigh, en omhelsde me. 

'Hey,' lachte ik.

'We gaan pasta maken,' vertelde ze, terwijl ze me losliet, en terugliep naar de andere twee meiden. 

'Oh lekker!' riep ik, en merkte toen op dat ik best wel honger had.

Ik bracht gauw mijn spullen naar boven, en ging vervolgens de meiden helpen. We praatten en kletsten over het schoolfeest, en zoals verwacht kwam het onderwerp Jace ook weer te sprake.

'Angel, heb je nog iets met Jace afgesproken voor vanavond?' vroeg Layla.

'Nee, en ik wil niet over Jace praten,' was mijn korte, maar duidelijke antwoord.

Ze keken me alle drie bedenkelijk aan, maar na een blik te hebben geworpen, besloten ze dat het geen zin had.

Toen we het eten op hadden, en de boel hadden opgeruimd, gingen we naar Kayleighs kamer om ons om te kleden. Ik haalde mijn jurk van de hanger, liet hem over mijn hoofd glijden, en ritste de rits dicht aan de zijkant. 

'Angel!' hoorde ik Layla zeggen.

Ik draaide me met een ruk om.

'Je bent prachtig! Die jurk staat je echt geweldig!'

Ik voelde het rood naar mijn wangen stijgen.

'Valt wel mee,' stamelde ik.

Als je wist hoe ik er vanbinnen uitzag... Alleen maar gebroken stukjes.

'Ach, klets niet. Je bent een hele knappe meid, en die jurk staat je echt prachtig.'

Ik zag Kayleigh en Lize instemmend knikken. Een zucht ontsnapte aan mijn lippen.

'Maar jullie zien er ook echt geweldig uit,' begon ik snel.

'Niet zo geweldig als jij, Angel,' zei Lize.

Ik kwam tot de conclusie dat ik kon zeggen wat ik wilde, maar dat ik toch geen gelijk zou krijgen, dus liet ik het er met een zucht bij zitten.

'Kayleigh, wil je mijn make-up doen?' vroeg ik maar, in plaats van verder doorgaan op wie er mooier was.

'Ja, natuurlijk. Neem maar plaats op de stoel.' 

Ze graaide gauw wat make-up bij elkaar, en ging toen voor me staan.

Toen we klaar waren, had de zus van Kayleigh een foto van ons gemaakt, en de vriend van haar zus had ons naar Vince gebracht.

Vince deed de deur open, en toen hij ons zag viel zijn mond een stukje open.

'Damn, jullie zien er mooi uit.'

'Jij ziet er anders ook niet slecht uit,' zei Lize.

Een scheve grijns verscheen op zijn gezicht.

'Maar kom binnen.'

Hij maakte een uitnodigend gebaar met zijn hand, en stapte opzij.

Giechelend liepen we naar binnen. De jongens vielen stil toen we de kamer inliepen, en ik voelde het rood naar mijn wangen stijgen, door de manier waarop Luca naar me keek.

'Wauw,' fluisterde Luca.

'Jij ziet er ook goed uit, Luc,' fluisterde ik, toen ik naast hem ging zitten.

Hij bleef me aanstaren, nam me van top tot teen op.

'Je bent echt beeldschoon.'

'Dank je, Luca.'

We bleven even bij Vince thuis, dronken nog wat, en gingen toen naar het schoolfeest,

En ergens hoopte ik Jace te zien...