My Bitch, Yeonbin

27

Ameliyathanenin kapısı açıldığında Soobin'in gözleri büyük bir hızda o tarafa döndü. İçeriden çıkan sedyedeki kişinin Yeonjun olduğunu görünce oturduğu koltuktan kalkıp sedyenin ardından yürümeye başladı. Gözleri kapalıydı, üstündeki örtü boynuna kadar çekilmişti ama boynundaki sargı belli oluyordu.

Doktorda ameliyathaneden çıkıp arkalarından ilerlemeye başladı. Zor be r ameliyatı fakat bir başarısızlık yaşanmamıştı.

Sedye büyük odaya girerken Soobin de arkasından girdi. Ardından seyde odaya yerleştirildi.

"Hala narkozun etkisinde. Üç ya da dört saat içinde kendine gelir. Ben tekrar uğrayıp kontrol yapacağım. Geçmiş olsun"

Hemşire odadan ayrılırken Soobin önündeki çocuğu izliyordu. Bedeninde ufak bir kaç kıpırdama vardı.

-----

"İlk haftada ağrısı olabilir. Sıvı ve sıcak olmayan şeyler yesin. Boyun kısmına dokunmamaya özen gösterin. Seslerin çıkma süreci biraz yavaş olabilir. Ufak ufak başlar. Bir de iç dikişler var onları da bir kaç gün sonra alırız. İsterseniz çıkış işlemlerini yaptırabilir, isterseniz de kalabilirsiniz"

Doktor odadan ayrıldığında Soobin uyanıp giyinmiş olan Yeonjun'a döndü. Üstüne bir şal sarmıştı.

"Hadi çıkalım"

Yeonjun boğazındaki şiddetli ağrı ve yumrudan kurtulamadığı için sürekli gözleri yaşlı haldeydi. Bir kaç damla gözlerinden süzülmüştü.

"Bebeğim, lütfen ağlama geçecek"

Önüne eğilip göz yaşlarını silen Soobin ile ağlama isteği artmıştı.

"Hadi eve gidelim de dinlen"

Yataktaki bedeni kucaklayıp eşyaların olduğu çantayı da aldı ve odadan ayrıldılar.

----

"Çok ağrısı var mı"

"Evet, sürekli ağlıyor. Dikişler alınınca azalır dedi doktor"

"Yarın mı aldıracaksınız?"

"Evet, kapatayım şimdi yemek yiyeceğiz"

"Tamam ara tekrar"

Yeonjun bir haftadır hiçbir şey yemiyordu. Ağrıları çok şiddetliydi ve hafiflemiyordu da.

"Bebeğim hadi. Bir kaç kaşık ye"

-----

"Neredeyse hiç ağrısı yok. Hatta artık sesleri çıkarabiliyor.

"Çok sevindik. Dur toplantıya geç kalmayayım ararım seni "

"Tamam"

------

Üç hafta geçmiş ve Yeonjun neredeyse tamamen iyileşmişti. Hatta artık sesleri çıkarabiliyordu fakat bir kaç cümle kurmayı bile istemiyordu. Haftalardır çektiği acı psikolojik olarakta çok kötü bir hale gelmesine sebep olmuştu. Konuşmayı her denediğinde, kendi sesini her düşündüğünde kaza günü ve ailesi aklıma geliyordu. Büyük bir sancı kalbinde patlak veriyor ve nefes almasına bile engel oluyordu.

Soobin de onun kadar etkilenmişti. Ameliyat sonrası bekledikleri gibi olmamış, çok zorlamıştı. Soobin dayanıklı olsa da karşısında eriyen bu çocuğu gördükçe, her gece ağlamalarıyla ve ailesini gördüğü kabuslarla uyandıkça o da dayanamaz hale gelmişti.

Soobin alışveriş için dışarı çıkmıştı. Yeonjun son günlerdeki depresif halinden biraz daha kurtulmuş hissediyordu. Telefondan çalan şarkıya kısık bir mırıltıyla eşlik ediyordu. Büyük camdan yağan karı görüyordu, yılbaşı olmak üzereydi ve süslenmiş sokaklar parlıyordu.

Sesini biraz yükseltip şarkıya devam etti "Carmen, Carmen stayin' up till mornin' "

Kapıdan onu dinleyen Soobin'den bihaberdi. Çünkü duyduğunu bilse söylemezdi, o varken "hm" gibi seslerden başka bir ses çıkarmıyordu.

Şarkının sonu geldiğinde susup koltukta arkasına yaslandı. Soobinde kapıyı kapatıp içeri girdi. Elindeki poşetleri tezgaha yerleştirip koltuktaki çocuğun yanına oturdu, yolda Beomgyu ile konuşmuştu.

"Dışarı çıkmak ister misin bebeğim?"

"Hm" istemediğini belli eden bir sesle yanıt vermişti.

"Peki, kucağıma gel o zaman üşüdüm dışarıda ısınırım"

Yeonjun Soobin'in dizlerine yerleşip başını omzuna yerleştirdi. İyi hissettiği tek yer burasıydı. Her şeyi unutuyordu.

Kendisiyle birlikte Soobin'i de yorduğunu biliyordu ve bundan büyük bir utanç duyuyordu. Bunu yapmaya hakkı yoktu ama hiçbir şey yapacak kuvveti yoktu. Engel olamıyordu.

Soobin'in elleri beline sarılmış, yavaşça okşuyordu. İkisi de söyleyecak çok fazla şeye sahipti fakat kelimeler boğazlarına kadar geliyor, tekrar geriye dönüyordu.

"Uyumak ister misin"

Kafasını sallayıp dudaklarını önündeki boyna bastırdı Yeonjun. Ağlamak istiyordu, ne yapacağını bilmiyordu.

"Yarın bir yere gideceğiz."

Yeonjun boştaki elini Soobin'in ellerine kitledi ve kucağında kımıldandı. Biraz daha iyi hissetmek istiyordu.

-----

Yeonjun çok karışık bir hale girdi ama Soobin'i onu hemen toparlayacak. Zamanı hızlı geçirdim çünkü hem yılbaşına özel bölümü yetiştirmek için hem de buraları da uzatırsam artık bana ne yapardınız bilmiyorum..