My Bitch, Yeonbin

33

"Yeonjun uyuyor"

"Bu saatte mi Soobin? Akşam olacak orada neredeyse"

"Yorgundu. Geç uyuduk"

"Ne yaptın lan çocuğa"

"Hiç"

"Ayı."

"Kapatıyorum Beomgyu"

"Tamam"

Telefonu kapatıp odaya gittiğinde kapıya sırtı dönük uyuyan Yeonjun'un yanına oturdu. Gece fazlasıyla zorlandığını biliyordu. Yorgundu.

"Güzelim, hadi kalkalım yemek ye"

"Acıyor Soobin"

"Yemek yersen ilaç vereceğim. Gel"

Kucağına aldığı beden ile mutfağa yöneldiğinde Yeonjun en ufak harekette ağrıyan bedeninin sancısı yüzünden gözlerinden akan yaşlara engel olamıyordu. Çok fazla acıyordu.

Soobin onu kucağından indirmeden sandalyeye yerleştiğinde alnına bir öpücük bırakıp hazırladığı tabağa kaşığı daldırdı ve önündeki çocuğa uzattı. Zorlansa da yemek için çabalıyordu ama kaslarındaki en ufak harekette bile canı yanıyordu, ki bu da ağzını açtığında bile acı çekmesine sebep oluyordu.

-------

5 Ocak

Yeonjun valizleri çekerken getirip giymediği diğer etekler için üzülüyordu ama giydiği etek yüzünden çektiği acıyı tekrar çekmeyi uzun bir süre istemeyeceğine karar vermişti. Üç gün boyunca ağrısı geçmemişti. Bunun sebebi ara ara yaptıkları diğer seksler olabilirdi ama o geceki de çok ağırdı ve onun sancısı hep kalmıştı.

Soobin odada kalan son eşyaları toparlayıp yanına geldiğinde dudaklarına bir öpücük bırakıp kapıyı açtı, kapıda bekleyen görevli tüm valizleri arabaya yerleştirdikten sonra onlarla birlikte asansöre yöneldi.

Ardından her şey aynı geldikleri gündeki hızla devam etti, otelden ayrılıp havaalanına geldiler. Hala duran yılbaşı süslemeleri ilk geldikleri zamankiler ile aynıydı

"Yeonjun"

"Efendim"

"Hiç"

Son günlerde 'aşk' dedikleri duyguyu fazlasıyla şiddetli hissediyorlardı. Yeonjun'un Soobin'e olan hitapları sevgilim, aşkım gibi kelimelere dönmüş, ve aslında hep bunları söylemeye ihtiyacı olduğunu fark etmişti. Soobin ise onun sürekli parlayan gözlerine baktıkça kalbindeki acının şiddetlendiğini hissediyor, gerçekten aşık olduğuna her saniye daha fazla emin oluyordu.

Ulaştıkları uçağa binerken Yeonjun tekrar özel uçakla gidecekleri için çok mutluydu. Bunun için Soobin'e ayrı teşekkür etmeyi aklına kazıdı.

"Soobin, yine sufle var mı?"

"Var güzelim"

Planları bir hafta daha kalmak olsa da şirketteki işlerin aksamaya başlaması ile dönmek zorunda kalmışlardı. Bir aydan fazla süredir burada oldukları için dönmekten şikayetçi değillerdi.

Koltuklara yerleşip kemerlerinizi taktıktan sonra uçağın havalanışını izlediler. Ardından kemerlerini açıp rahatladıklarında Yeonjun başını Soobin'in dizlerine yerleştirip bir süre öyle kaldı. Soobin'i izlemeyi seviyordu.

"Belin ağrıyacak bebeğim"

"Bir şey olmaz"

"Uykun var mı"

"Senin var uykun" uzandığı yerden kalkıp Soobin'in kucağına oturdu. Ellerini mosmor olan göz altlarında dolaştırdı. Soobin hiçbir zaman doğru düzgün uyumuyordu. Viski içiyor, bir şeylerle ayakta duruyordu ama hep yorgun oluyordu ve sonra uyumuyordu.

"Aşkım çok yoruluyorsun ama uyumuyorsun. Ne yapacaksın böyle?"

"Ben alışkınım. Boşver sen"

"Olur mu öyle Soobin? Nasıl göz yumayım böyle olmana"

"Yumarsın"

"Hadi gel sen uyu biraz"

"Yorgun değilim"

"Hadi çabuk gidelim götür beni"

Soobin'in boynundaki ellerini sıkılaştırıp ona tutunduğunda Soobin itiraz etmeden kucağındaki çocukla birlikte ayaklandı ve yatağın olduğu kısma yöneldi. Onu yatağa bıraktıktan sonra yanan uzandı.

Yeonjun yanina uzanan adamı biraz çekiştirip kafası göğsünde, elleri beline sarılı ve vücudu bacaklarının arasında olacak şekilde yerleşmesini sağladığında rahatça uyuyacağına emindi.

Yarım saatin sonunda düzene binen nefesleri ile uykuya dalmıştı. Ellerinde dolaşan saçlar ile fazlasıyla huzurlu geçecek bir uykusu olduğu konusunda ikisi de emindi.

--------

ARKADASLSAARR

BU SAKA MIDIRRR 😭

ben normalde bu bölümü haftalar sonra falan yazardim cunku hic ilham yok ama bunu görünce asiri mutlu oldum hemenn yazim dedim yerim sizi 🤧🤧