My Bitch, Yeonbin

39

"Yeonjun ağlama artık ya, gelecek diyorum sadece bir kaç gün daha kalması gerek"

"Hemen gelmesi gerekti Kai, sen de diyorsun adam tehdit ediyordu diye. Ya bir şey yaparsa"

"Yapamaz ya kaç adam koruyor orada Soobin'i haberin var mı senin?"

"Ya koruyamazlarsa"

"Yeonjun, bak gerçekten. Bir şey olmayacak. Gelecek, üç gün sonra gelecek"

"Kai? Soobin'i aradın mı hiç bugün. Ulaşamıyorum"

"Bak işte, bundan bahsediyorum. Aradın elli kez ulaşılamıyor" Yeonjun kafasını yastığa gömerken ağlamasına şiddetli hıçkırıklar eklenmiş, bedeni sarılmaya başlamıştı. O ağlarken Kai Beomgyu'ya ettiği küfürler eşliğinde odadan ayrılıyordu.

"Ulan piç, biz de biliyoruz ulaşılmadığını. Niye Yeonjun'un yanında bağırıyorsun"

"Oğlum ulaşılamıyor çünkü. Hadi açmasa falan tamam da ulaşılmıyor direkt. Taehyun da ulaşamadı. Yanındaki adamlardan birini ara"

"Aradım, bugün hiç evden çıkmadı dediler. Evin içindeki adamlar iyi olduğunu söylemişler"

"Tamam o zaman söylesinler baksın telefona"

"Tamam bekle" Kai oradan uzaklaştığında Beomgyu da Yeonjun'un yanına gitmişti.

---------

3 gün olmuştu.

Ne Soobinden ne de yanındaki adamlardan 3 gündür haber alınamıyordu. Yeonjun birinin onun yanına gitmesi gerektiğini söyleyip sürekli ağlıyordu. Diğerleri ise hem onu sakinleştirmek için çabalarken hem de Soobin'e ne olduğunu bulmaya çalışıyorlardı.

"Bir haber var mı" içeri giren Taehyun her zamanki düzenli halinden tamamen uzaklaşmış, dağınık saçlar, saçma kıyafetler ile dolaşmaya başlamıştı.

"Yok"

"Soobin'e ne olduğunu bilebilecek kimse yok mu, onu bulabilecek biri falan"

"Hwasa var, o da bize bir şey söylemez" Beomgyu Yeonjun'un sorusunu cevapladığında Yeonjun aklına gelen şey ile hızla ayaklanmıştı.

"Sana bir borcum olduğunu unutma.. Beni arayabilirsin"

"Nereye?"

"Soobin'in yerini öğreneceğim"

"Yeonjun, yapabilsek-"

"Sadece bekleyin"

Merdivenlere yönelirken kaydedilmemiş numarayla arama başlamıştı. Dördüncü çalışınca açılan telefon ise sonunda bir şeyleri yapabileceği için içini umutla doldururken dolan gözlerini kırpıştırmıştı.

"Alo? Bende aramanı bekliyordum"

"Bana borcunuz olduğunu söylemiştiniz öyle değil mi?"

"Evet Yeonjun"

"Tamam, borcumu almak istiyorum. Soobin'in yerini biliyor musunuz?"

"Sana onu neden söylediğimi yeni mi anladın?"

"Biliyor musunuz, lütfen cevap verin"

"Biliyorum"

"Adresi"

"Sana adresi mesaj atacağım ama buradaki tüm adamları öldürüldü. Onu kurtaracak kimse yok. Şu adam, dedendi sanırım. Ona haber ver, o sana yardım edecektir Yeonjun. Başka türlü sen de, diğerleri de Soobin'i kurtaramazsınız"

"Ben-"

"Dediklerimi yap, senin kadar ben de onu kurtarmayı istiyorum"

"Teşekkür ederim"

"Kapatalım" kapanan telefondan sonra içeride tansiyonun yükseldiğini işaret eden sesler yükselmeye başladığında hızla oraya dönmüştü. Üçü telefondan bir şeye bakıp - muhtemelen farkında olmadan - yüksek sesle küfür ediyorlardı.

Yeonjun hızla yanlarına adımlarken odakları telefondan dağılmamış, geldiğini fark etmemişlerdi bile.

Yeonjun ise yeterince yaklaştığında telefonda gördüğü Soobin'in kanlı yüzü ile donup kalmıştı.

Dudağının kenarında, kaşında ve yüzünün bir çok yerine yaralar açılmıştı, yanaklarında morluklar oluşumuş ve tüm yaralardan akan kanlar yüzünün her yerinde kuruyup kalmıştı.

"Yeonjun"

Gözlerini telefondan ayıramazken duyduğu sesler bile uğultulu olmaya başlamıştı.

"Bunu haber vermek istedim. Olur da Soobin'e bir şey olursa önceden haberin olsun diye"

Hwasa'nın sesi kulaklarında yankılanıyordu.

Ardından düşen bedeni diğerleri tarafından tutulmuştu.

-----------

"Kai, iyiyim diyorum. Lütfen, hemen gitmemiz gerek"

"Yeonjun, sen dinlenmelisin zorlama işte. Kal burada"

"Soobin o haldeyken ben burada nasıl dinleneyim. Dedeye haber verdiniz mi?"

"Verdik, adamlar hazır. Birazdan burada olacaklar. Plan yapıldıktan sonra da içeri gireceğiz"

"Tamam hadi gidelim o zaman"

"Sen değil dedim"

"Bırak Kai, gelsin"

"Ne demek gelsin Taehyun? Onun hayatını tehlikeye atamayız"

"Evdeki tüm korumalar oraya gidecek. Burada kalırsa hiç tehlikede olmayacakmış gibi konuşuyorsun"

"En azından çatışmanın içine girmeyecek. O kadar ceset görmeye dayanabilecek bir bünyesi yok"

"Bir şey olmaz bana, gidelim hadi geç kalırız"

O odadan ayrıldığında Kai ve Taehyun da ardından çıkmıştı.

Altı arabaya yerleşen korumalar üç tanesi önlerinde üç tanesi arkalarında olacak şekilde dizilmiş, yedinci arabadakilerin koruduğuna emin olmuştu.

"Adamlar bulundukları yerin etrafına yerleşecek. Yeonjun ve Beomgyu arabada kalacak. Diğerleriyle birlikte gireceğiz"

"Ben arabada kalmam. Bende gitmeliyim"

"Seni tehlikeye atamayız Yeonjun"

"Bir şey olmaz bana"

"Arabada kalacaksın"

"Kalmayacağım dedim"

"O zaman adamlar temizlediğinde inebilirsin arabadan"

"Tamam"

---------

Yazdığım her bölümde finale yaklasmis olduğumuz gerçeği yüzüme vuruyor ve çok duygulanıyorum.. Bu fic benim yavrum gibi ve bitirecek olmak çok zor geliyor....