BEYAZ ÇİKOLATA | Texting

1.7

"Sen ne yapıyorsun burada?" Diye sordum. Yeliz'den odağını çekmiş tamamen bana dönmüştü.

Yeliz Arden'in bana cevap vermesine izin vermeden araya girdi. "Arden mi?"

"Şule sana nasıl Arden diyebiliyor Bora? Ben bile o kadar yıl beklemişken... Hem siz nereden tanışıyorsunuz?"

Derken?

Arden dememde ne gibi bir sorun olabilirdi acaba?

"Öyle uygun gördüm," diye mırıldandı Arden. "Sen iyi misin Yeliz?"

"Değilim! Şule beni dövdü." Dedi yalandan burnunu çekerken.

"Hak etmişsindir o zaman."

Arkadaşlar duydunuz mu sesi? Pat diye bir şeydi sanki.

Evet evet. Bende duydum.

Kapak sesiydi bu.

Safkan "Ver lan paramı." diyerek bileğimi tutup beni kendisine çevirdi. Tanıdık simasıyla bana bakarken kaşlarını çattı. Yüzümde ne gördüyse dişlerini sıkarak bileğimi bıraktı ve okulun çıkışına gidip buradan ayrıldı. Arkadaşları da gitmişti.

Sonunda.

Arden şaşkınca bana bakıyordu. "O kimdi?" Omuz silktim. "Tanımıyorum."

Zil çalınca mecburen oradan ayrılmak zorunda kalmıştım. Arkamı dönüp gidecekken Arden adımı seslenince omuzumun üzerinden ona döndüm. "Efendim?"

"Okul çıkışı beni bekle lütfen. Beraber gidelim." Kafamı olumlu anlamda sallayıp okula girdim. Yanımda hemen Dolunay belirince beni soru yağmuruna tuttu. Derse girince ise suspus oldu cevap vermeyeceğimi anlamaştı.

Aydın'ı merak ederseniz o sevgilisi Alara ile oturuyordu ve bir kere bile biricik kuzeninin yanına gelmemişti. Kalbim çıt göz yaşım pıt.

Dersler geçti, bir kaç sevdiğim derste not tuttum, mağlum bu yıl sınav senem şurada 2 ay mı ne kalmış, şimdi ise okul bitmişti ve herkes toplanıyordu.

Sınıf kapısından çıkacağım sırada Emir "Şule!" Diye bana seslendi. Ona döndüğümde yanıma gelmişti. "Kütüphanede mi yapsak?"

"Neyi?"

"Temiz kağıda geçireceğiz ya ödevleri."

"Haa... Hee! Ben onu unuttum ay! Arden'e de söz vermiştim ama ya... Yarına alsak olmaz mı?"

Ofladı. "İyi" diyip yanımdan geçip gitti. Bende arkasından daha fazla bakmayıp umursamazca omuz silktim ve bahçeye çıktım. Dolunay ve Aydın bugün kendi evlerine geçecekti. Annem de evdeydi bu yüzden Alara bize gidiyordu. Büyük ihtimal Aydın ve Dolunay akşam evlerine gideceklerdi çünkü Aydın Alara'yla vakit geçirmek istiyor olmalıydı.

Okul kapısına sırtını yaslamış Arden'i görünce yanına adımladım. "Selam."

Bana döndü ve gülümsedi. "Selam. Ne yapalım?"

Omuz silktim. Kalbimin aksine umursamaz olmaya çalışıyordum. "Bilmem ki."

"Sahile inelim?"

"Olur."

Otobüs durağına yan yana yürüyerek vardık. Telefonuma gelen bildirim sesiyle cebimden çıkarıp açtım. Mesaj anonimden gelmişti.

Dağ Odunu: Kusura bakma öğlen işim çıkmıştı

Dağ Odunu: Ne yapıyorsun bakalım?

Şule: bir dakika demiştin bin saat oldu amk

Şule: Arden ile sahile ineceğiz sen?

Dağ Odunu: O kim?

Şule: Arden mi? Arkadaşım.

Dağ Odunu: İyi.

Dağ Odunu Annem arıyor beni görüşürüz

Dağ Odunu çevrimdışı.

Şule: :/

Şule çevrimdışı.

"Of" diye mırıldandım telefonumu cebime koyarken. Anında Arden'in dikkatini çekmiştim. "Ne oldu?"

"Yok bir şey."

Kafam karışıktı. Tanımadığım biriyle konuşuyordum aylardır, üstüne üstlük yksye az kalmıştı. Beynimi dolandıran bir çok şeyden birisi de Arden'e hissettiğim duygulardı.

Otobüs gelince önce ben, arkamdan da Arden bindi. Okul çıkışı saati olduğu için kalabalıktı ve ayakta dikilmek zorunda kalmıştık. Neyse ki dakikalar sonra bundan kurtulunca sahildeki temiz havayı içime çektim. Boş bir banka yerleştik. O konuşmaya başladı.

"Yeliz'in kim olduğunu merak ediyorsundur büyük ihtimal."

Cevap vermedim. Daha sonra derin bir nefes verip "Evet." Dedim.

O da derin bir nefes verdi. Anlatmanın zorluluğunu yaşıyor gibiydi. "Benim... babam öldükten sonra Yeliz bana en çok yardımcı olan kişilerdendi. Annemin en yakın arkadaşının kızıydı. Küçüklükten beri yakın arkadaştık. Onun hislerinin bundan fazlası olduğunun farkındayım pek tabii fakat ben onun hislerinin karşı-"

"Niye anlatıyorsun?"

"Bak," dedi mırıldanarak. "Kafa dengi kızsın. Takılıyoruz, eğlencelisin ama ben ilişki adamı değilim anlıyor musun? Bir ilişkiye başlayabileceğimi sanmıyorum... Kızlara güvenemiyorum ben. Hemen herkesi hayatıma alamıyorum ama sende farklı bir çekim var. Ailem dışında kimsenin Arden demesine izin vermedim ben. Belli ki sende beni arkadaşın olarak görüyorsun, hoşlandığın birisi var ama beni oyuncağın olarak görme. Bunları söylemek istemiştim." Ayağa kalktı. "Buraya kadar geldiğin için teşekkürler ama ara verelim arkadaşlığımıza."

Gözlerime baktı cevap vermem için. Cevap vermedim. Suskunluğumu kabul olarak bilip arkasını döndü ve gözden kayboldu. Uzun süre arkasından baktım. Ne kadar geçti bilmiyordum. Daha sonra ise evin yolunu tuttum.

🤍

Arden salak mısın ya??

Buraya bölüm ile ilgili düşüncelerinizi alabilir miyim;))

Bu arada 1k olmuş okunma. Çok mutlu oldum, teşekkür ederim ya!

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. diğer bölümde görüşürüzzz

Instagram: golgeyazarrr