BEYAZ ÇİKOLATA | Texting

ÖZEL BÖLÜM 2 -AYLİN AYMAZ- [PART 2]

upuzun ve sonuncu Aylin'e özel bölüme karşınızdayım!

bölüm içerisinde küfür ve yetişkin içerik bulunuyor canlarım. zaten yerleri belirteceğim, bu yüzden içiniz rahat olsun <3

oylamayı ve bol bol satır arası yorum atmayı unutmayın. yorumlarınızı okumaktan büyük keyif alıyorum <3

sınır: 35 oy, 40 yorum

keyifli okumalar 🤍

________________________

Bugün Seymen'le buluşacaktık.

İçimde patlamaya yakın bir heyecan duygusu vardı lakin yattığım yerden doğrulamayacak kadar yorgun hissediyordum kendimi. Öyle ki Seymen'le buluşasım bile yoktu ama onu görme isteğiyle kavrulup duruyordum.

Ne olursa olsun buradan bugün gidecektim. Başka bir ihtimal olamazdı.

Zar zor komidinin üzerindeki su bardağına ulaştığımda tek yudumda bitirip geri komidinin üzerine koydum. Grip mi olmuştum? Emin değildim. Grip olsam burnum akardı. Hasta da değildim. Öksürmüyordum. Sadece dişlerimi fırçalarken fazla kan geliyordu.

Normalinden fazla...

Ve saçlarımı tararken de bir-iki ay öncesine göre daha fazla dökülmem vardı. Bu beni korkutuyordu. Hatta düşündüğümde Yasin'in bana verdiği ağrı kesicilerden beri olmaya başladığını anlıyordum ama bunu reddediyordum. Düşünmek istemiyordum.

Bana bir şey yapmamıştı değil mi?

Üzerime bol bir pantolon ve beyaz, desenli bir tişört geçirdim. Hava fazlasıyla sıcaktı ama ben hala üşüyordum. Bir tane de hırka aldım tişörtün üzerine giymek için. Yasin buraya kıyafet de getirmişti.

Aniden aklıma çantam gelmişti. Onlardan kaçarken ormandaki bir ağacın dibine attığım çantam...

Salona indiğimde Yasin yoktu. Kaşlarımı çattım ve odasına doğru ilerledim. İlerledikçe su sesleri gelmeye başlıyordu. İçime bir rahatlık düştü. Odasındaki banyoda olmalıydı.

Koşarak tekrar salona girdiğimde pencerelerden dışarıya baktım hızlıca. Kimseler görünmüyordu. Ev telefonundan Seymen'in numarasını tuşladığımda ilk çalışta açtı. Sesi heyecanlı geliyordu. Büyük ihtimal beni kaydetmişti her ana karşı. "Efendim?"

"Seymen, benim Aylin," dedim hızlıca. "Şimdi sözümü kesmeden beni dinle. Babamın evini biliyorsun. Onun yatak odasındaki camın tam dümdüz ilerisinde yürüdüğün zaman bir orman var ya? Oraya gidebilir misin?"

"Giderim de. Ne var ki orada?"

"Çantam. Çantam var. Her zaman kullandığım var ya—"

"Tamam. Tam olarak nerede masal kızım?"

"Şeyde. Ihmm. Aşağıya doğru git. Tam olarak nerede hatırlamıyorum ama... Bir ağaç vardı. Şey. Yapraklarının şekiller şey gibiydi... Garipti. Tam hatırlamıyorum. Zaten diğer ağaçlara kıyasladığında fark edersin tamam mı? Ağacın arka tarafında. Geldiğim yönün tam tersi tarafında yani. Hemen dibine koymuştum. Bir de gelirken kendi kıyafetlerinden ve şapka galan getirebilir misin?"

"Tamam bebeğim. Ben şimdi çıkıyorum. Aynı saatte buluşuyoruz değil mi?"

"Evet. Bende yarım saate çıkarım. Hızlı ol olur mu?"

Kapı sesi duydum arkadan. Daha sonra Seymen'in sesi yankılı gelmeye başladı. Apartmandan iniyor olmalıydı. "Tamam. Ben şimdi çıktım. Şey. Nasıl haberleşiriz?"