BEYAZ ÇİKOLATA | Texting

4.7

lütfen satır arası yorum atar mısınız :(

____________________

Boğazımı temizleyip gülümsedim. "Selam."

Kısık sesiyle konuştu o da. "Merhaba."

Yerinden doğrulmaya çalıştığında koşar adımlarla yanına gittim ve elimdeki poşeti kenara koyup doğrulmasına yardımcı oldum.

Kumandayla yattığı yeri ayarladığımda "Böyle iyi mi?" diye sordum. Gözlerini benden ayırmadan kafasıyla onayladığında bende hemen yan tarafında duran sandalyeyi çekmiş ve oturmuştum.

Gözlerim onun dışında her yere kayarken o gözlerini benden ayırmamıştı.

Daha sonra kafamı kaldırıp gözlerine baktım. Orada gördüğüm dolulukla gözlerini ilk defa benden kaçırmıştı. Sandalyenin ucuna gelip kafasını tuttum ve kendime çevirdim. Alınlarımızı birleştirdiğimde ikimiz de gözlerimizi kapatmıştık.

"Korktum," dedim boğuk bir sesle. "Çok korktum Arden. Ölseydin ne yapardım ben?"

"Özür dilerim," dedi yanağımı tuttuğunda. "Özür dilerim Şule. Olmuyor sensiz. Yapamıyorum. Çok özür dilerim..."

"Bir daha," dedim sesim titremeye başladığında. "Bir daha asla ertesi güne küs uyanmayacağız. Tamam mı?"

"Söz," dedi o da. "Küsmek yok. Seni üzecek herhangi bir davranışta bulunmak yok. Tüm kötülükler gitsin ama bir sen gitme Şule."

"Gitmem," dedim ve burnunun ucunu öptüm. "Asla gitmem ben senden."

Sanırım barışmıştık. Öyle değil mi?

Alınlarımızı ayırdığımda içinde döner ve ayran olan poşeti aldım elime. O bana sorgularken bakarken içindekiler çıkarttım ve, "Bana kuşlar yemek yemediğinizi söyledi," dedim. "Ve şimdi yemek yiyorsun."

Ofladı. "Vallahi hiç aç değilim ya... Onu bırak da. Biz barıştık değil mi?"

"Biz küsmemiştik. Sadece ara vermiştik," dedim. "Zaten küsmek ve ara vermek de yok sevgilim."

"Yok." dedi kısık sesiyle bana bakarken. "Bir daha sevgilim desene."

"Sevgilim." dedim isteğini kırmayıp. "Canım sevgilim benim ya! En sevgilim sensin."

Güldü o da. Daha sonra dürümün kağıdını yırttım ve ayrana pipeti soktum. Ona baktığımda kafasını diğer tarafa çevirmiştin.

"Sen!" dedim dehşet içinde. Anında bana döndü. "Ne oldu?"

"Sen nasıl dürüm ve ayrana kafanı çevirebilirsin?!"

(yn: oruçlu oruçlu kafam yemeklere çalışıyor bir herhalde...)

"Ama güzel kızım vallahi aç değilim."

Güzel kızım mı?

"Yaa," dedim. "Ne güzel güzel kızım dedin sen öyle..."

Güldüğünde bembeyaz dişleri ortaya çıktı. "Güzel kızım." dedi tekrar harfler uzatarak.

Geriye çekilip boğazımı temizledim ve dürümün ucunu ağzına uzattım. "Hadi ye."

Kararsız kalmış gibi bir dürüme bir de bana baktı. Daha sonra dürümden ağzına aldığında yavaş yavaş çiğneyip yuttu. Ayranı da aynı şekilde uzattığımda yine bana bakarken içti.

Ben diyorum diye değil hani, bu çocuk bana cidden âşık.

Dürümü eline aldığında bu sefer benim ağzıma uzattı. Ona kararsızca baktığımda gözleriyle dürümü işaret etti. Bende dürüme daha fazla dayanamadım, yedim.