Eve girenlerle resmen şoka dönmüştüm.
Safkan da öyle.
Suratındaki şaşkınlık bariz bir şekilde belliydi benimki gibi. Ama Kelly ve Katty onun aksine bana utançla bakıyorlardı.
Ve arkasındaki babam denen şerefsiz.
Korkuyordum, düşündüğüm şeyin çıkma ihtimalinden korkuyordum.
Yasin kimseye sormadan patavatsız gibi ayakkabılarını çıkarınca bende şarteller atmıştı. "Ne oluyor amına koyayım?" Dedim sinir bozucu bir sakinlikle. "Toplamışsınız evi gün yapmaya mı geldiniz?"
Yasin eğildiği yerden kalkıp içeri girdi ve yüzüme bile bakmadan koridorda ilerledi.
Babam olacak şerefsiz yüzüme bile bakmamıştı.
Geriye doğru bir adım attım. Katty ayakkabılarını çıkarmak için eğilmişti. Onun aksine Safkan iki ayağını birbirine sürterek çıkartmış ve bana ters ters bakarak girmişti eve. Daha sonra kadınlar girdi, Katty de girdi. Umutsuzca başını iki yana sallamıştı.
En sonunda kapıda ikimiz kalmıştık. Kelly ve ben.
"Neler oluyor?" Dedim pürüzlü sesimle. "Bunlar kim ve herkes neden burada?"
"Şule..." dedi ağlamaklı çıkan sesiyle. "Ben... özür dilerim."
"Neden?"
Yutkundu. "Söylememiz gerekirdi." Diye fısıldadı. "Böyle olacağını nereden bilebilirdik ki?"
"Ne oluyormuş?"
"Baban senin velayetini geri almak istiyormuş."
"Ve?" Diye sordum gülerek. Cevap vermesine izin vermeden arkamı dönüp salona geçtim. Gözüme Safkan ve koltuktan kaldırdığım çocuk takıldı. Sohbet ediyorlardı. Tanışıyorlar mıydı?
Lütfen Safkan ailemden biri çıkmasın.
Salondaki L koltuğumuzun kenarına oturdum ve konuşacakları konuyu beklemeye başladım. Sinirden dizimi titretiyordum.
"Evet," diye konuşmaya başladı Yasin. "Biliyorsun ki annen yakın bir zamanda ölecek Şule. Bende senin baban olduğum içi velayetini..."
"Ne?"
Bunu diyen ben değildim lakin tam ağzımı açarken söylenmişti. Kaşlarımı çatıp bekledim.
"O benim kız kardeşim mi?"
"Ne?" Diye şokla ona döndüm. "Sen benim abim misin? Şaka. Şaka olmalı."
"Doğru," dedi Yasin. "Siz kardeşsiniz. Anneleriniz farklı."
"Bana kardeşim olduğunu hiç söylememiştin!" Diyerek ayağa kalktı Safkan.
"Sakin ol," dedi babası. "Artık var."
"Yok!" Diye bağırarak ayaklandım. "Bu aileye benden çöp bile yok!"
"Yeter!" Dedi Yasin. "Çok şımartılmışsın sen! Aylin saygısız bir çocuk yetiştirmiş! Büyüklerin olduğu yerde onların sözü geçer hiç bilmiyor musun?!"
"O mu saygısız bir çocuk yetiştirmiş? Annem mi? Asıl sen kendine bak! Annemi hamile bırakıp terk etmiş gitmişsin! Bu mu saygı? Saygı senin dilinde buysa saygısız olmayı tercih ederim!"
"Düzgün konuş büyüklerinin yanında." Diye tısladı babam olacak şerefsiz. "Bizimle ge-"
"Sizinle. Hiç. Bir. Yere. Gelmiyorum. 18 yaşındayım, istediğim yerde dururum. Hem teyzem varken sana mı kaldım ben?"
"17 yaşındasın," dedi göz devirerek. "Ve teyzen mi? Paraları mı var onların? Geleceksin dedim sana kızım. Delirtme beni."
"Anne!" Diyerek anneme döndüm. "Sende bir şey söylesene! Ben 18 yaşındayım ve eminim teyzem bana senden daha iyi bakar. Bunca yıl sana ihtiyacım olmamış annem ö..." yutkundum. "Bir ihtimal giderse mi sana ihtiyacım olacak? Nesin sen? Süpermen mi?"
Kadınlardan birisi "Aa!" Diye ayaklandı. "Terbiyesiz. Saygılı ol biraz. Bizim zamanımızda büyükler ne derse tamam derdik. Hiç itiraz etmezdik."
"Neyim olarak pardon da?" Diyerek kadına döndüm. "Neyimsiniz ki siz? Annem mi babam mı? Dedem misiniz ninem mi? Hepsi öldü! Hepsi benim hayatımda öldü tamam mı? Şu an gözümde siz bir yabancıdan farksızsınız ve ben yabancılarla aynı evde yaşamam."
Safkan, "İstemiyorsa zorlamasanıza," dedi sesini biraz yükselterek. "Ne yapacağız bu kızı yıllar sonra? Ne planın var senin yine?"
Babasına baba diye hitap etmemişti ve bu gözümden kaçmamıştı.
"Bana sesini yükseltme," dedi Safkan'a yan gözle bakarak ama ona hitabı bu kadardı. Planı olmadığından bahsetmemişti.
Benimle ilgili planı vardı.
Odadan bir hışımla çıktım ve yere attığım çantamın içindeki telefonumu alıp 155'i tuşladım. Bir kaç çalışta açınca konuşmaya başladım hemen. "Merhaba. *** adresindeki *** apartmanının 3. Katındaki 6 numaralı daireye izinsiz girdiler. Lütfen gelip yardımcı olabilir misiniz? Güzel dille anlamıyorlar da."
"Tabi. Siz bize kısaca ne olduğunu anlatabilir misiniz?"
Polis beyle konuşurken sesimden dolayı az önce bana laf atan kadın yanıma gelip cırladı. "Aa! Polisi aramış bu!"
Onun sesiyle diğerleri de geldi. "Ne yapıyorsun lan sen?" Diyerek elimden telefonu aldığı gibi yere attı. Çoktan polise olanları bildirmiştim bu yüzden içim rahattı. "Haneye tecavüzden içeri gireceksiniz. Yapacak bir şey yok, güzel dilden anlayış yok sizde."
Yasin boğazımı sıkıp beni duvarla arasına kıstırınca ellerim refleksle boğazıma gitti. "Ulan!" Diye kükredi yüzüme doğru ve iğrenç tükürükleri yüzüme geldi. "Ne bok yemeye polisi aradın sen?!"
Nefesim kesiliyordu. "Ne-nefes... a-ala..."
Annem çığlık atarak Yasin'in koluna sarıldı. "Bırak! Öksüreceksin kızımı!"
Kelly ve Katty de ağlamaya başlıyordu ve gözlerim buğulanmadan önce son gördüğüm şey kapının kırılarak açılmasıydı.
______________________
uzun bir aradan sonra selamm
valla bölümü anlık yazdım bayılma sahnesi yapmayacaktım hiç ama yapasım geldi ağdösşsöcmös
diğer bölüm aklımda canlandı. hemen yazıp atarım belki
31.03.2023
instagram: golgeyazarrr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ ÇİKOLATA | Texting
Short Story05**: Ne yani? En sevdiğin şey beyaz çikolata mı Şule: Beyaz olan her şey. 05**: E bende beyaz tenliyim. Beni de sevemez misin? 17122022-21052023 🍃 !!BÖLÜM YORUMLARINDA SPOILER VARDIR!! -Tamamlandı-