Unicode Part 21

107 1 0
                                    

အခန်း ၂၁

“ ဦးစက်ကွင်း ပန်းကို ဘာလို့ ဒီအခန်းထဲ ခေါ်လာတာလဲ၊ ပန်းကို လွှတ်၊ ပန်း ဖေဖေတို့ဆီ ပြန်သွားချင်တယ်”

“ မင်း မသွားရဘူး ပန်းပုပ္ပါး၊ မင်းပဲ မင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ရောင်းစားတာဆို၊ မင်းကို ငါ ၀ယ်ထားတာလေ၊ မင်း ငါ့ဘေးနားမှာ နေရမယ် ပုပ္ပါး”

“ဦးစက်ကွင်း ပန်းကို ဒီလို မလုပ်ပါနဲ့၊ ပန်းကို လွှတ်ပေးပါ။ ပန်း တောင်းပန်ပါတယ်”

       စက် သူမကို နမ်းဖို့ ကြိုးစားနေသောကြောင့် စက်လက်ထဲမှ အတင်းရုန်းကန်နေသည်။

“မင်း အတင်းရုန်းကန်လေ၊ မင်းကို ငါ အတင်ကျပ်လုပ်လေးပဲ ပုပ္ပါး”

“ ဦးစက်ကွင်း... ”

ခလွမ်း......

        ပန်း သူမဘေးရှိ မီးအိမ်ဖြင့် စက်ရဲ့ ခေါင်းအား ရိုက်ခွဲလိုက်သည်။

တောက်စ်.......

         စက်ရဲ့ တက်ခေါက်သံ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။

“မင်း... ဒီည ငါနဲ့ အိပ်ရမယ် ပုပ္ပါး”

        စက် ပန်းရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ပန်း ချုပ်ထားလိုက်ကာ ပန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ စက်ရဲ့ အကြမ်းပတမ်းလုပ်ရက်ကြောင့် ပန်းလည်း ငြိမ်သက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ထားသည်။ ပန်း သူမ ဆန္ဒမပါပဲ စက်ရဲ့ လုပ်ရက်တွေကြောင့် ပါးပြင်ထပ်သို့ မျက်ရည်များ စီးကျလာခဲ့သည်။

          ပန်း အိပ်ရာမှ နိုးလာခဲ့သည်။ ညက အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်စဉ်းစားရင် သူမ မျက်ရည်ကျမိသည်။ သူမဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ စက်ရှိမနေ။ အခန်းတစ်ခန်းလုံး လိုက်ရှာပေမဲ့လည်း စက် မရှိ ။ ပန်း နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ နံနက် လေးနာရီသာ ရှိသေးသည်။ ပန်း အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ ပန်း အိမ်အောက်ရောက်တော့ မီးတွေ လင်းထိန်နေသည်။ အလုပ်သမားမလေးတွေ တာဝန်ကိုယ်စီးဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေကြသည် ။

“မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ သခင်မလေးပန်း၊ အစောကြီးပဲ ရှိသေးတယ် နှိုးနေပြီလား...”

“ဟုတ်ကဲ့ မမနှင်းပွင့်၊ ပန်းက အစောကြီး အိပ်ရာထတက်တဲ့ အကျင့်ရှိလို့ပါ။ ပန်း ဘာဝိုင်းလုပ်ပေးရမလဲ”

♡ဦးရဲ႕ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္မယ္ ♡Where stories live. Discover now