ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ

ΚΕΦ 2

Ένα ανάλαφρο χάδι στον δεξί της ώμο την έκανε να πεταχτεί όρθια από την τρομάρα της. Ο άντρας που βρισκόταν κοντά της πισωπάτησε αμέσως και σήκωσε τα χέρια. Η κάπα του άνοιξε και οι διακοσμημένες, με πετράδια, λαβές των δυο μαχαιριών που είχε περασμένα στη φαρδιά, δερμάτινη ζώνη του άστραψαν στην επαφή με το ηλιακό φως.

- Δεν θα σε πειράξω, είπε σιγανά.

Η Μαντλίν ζαλισμένη και με μάτια θολά από τον ύπνο προσπαθούσε να εστιάσει πότε σε εκείνον και πότε στην πόρτα. Το άλογο της ήταν εκεί που το είχε αφήσει και μασουλούσε ευχαριστημένο τα χόρτα που ξεπετάγονταν από τις ρωγμές του δαπέδου. Από την τρύπα στην οροφή το φως εισέβαλε έντονο, λούζοντας το εσωτερικό του ναού. Κατάλαβε πως είχε ξημερώσει για τα καλά. Η κούραση την είχε βυθίσει σε ύπνο περισσότερες ώρες από όσες υπολόγιζε με συνέπεια αυτήν την απρόσμενη συνάντηση στη μέση του πουθενά.
Τώρα η μόνη της έγνοια ήταν πως θα του ξέφευγε. Αν έτρεχε δεν θα προλάβαινε. Έπρεπε να σκεφτεί λογικά, να μείνει ψύχραιμη.

...Χάθηκες; Την ξαναρώτησε δίχως να την πλησιάσει, κατεβάζοντας τα χέρια του.

- Όχι δεν χάθηκα, αποκρίθηκε χαμηλόφωνα, κάνοντας ένα βήμα προς τα πίσω. Η πλάτη της κτύπησε στον τοίχο. Κατάπιε τον σουβλερό πόνο που της προκάλεσε η επώδυνη επαφή με τις πέτρες και συνέχισε να τον παρατηρεί. Ήταν μάλλον νέος σε ηλικία, ψηλός και γεροδεμένος. Με εκφραστικά πράσινα μάτια, καλογραμμένα χείλη και μαλλιά στο χρώμα του παλιού χρυσού. Η ασημοραφή στη φορεσιά του μαρτυρούσε πλούτο και αριστοκρατική καταγωγή. Τα μάτια της έτρεξαν πανικόβλητα πάνω στην ενδυμασία του ψάχνοντας για το έμβλημα του Οίκου του. Είχε ένα μικρό κεντημένο στο γιλέκο του με σχέδιο ένα άλογο και μια άγκυρα, που δεν αναγνώρισε. Δεν ήταν από τα μέρη τους.

Έπρεπε όμως να είναι προσεκτική. Ήταν σίγουρη πως θα είχαν αντιληφθεί τη φυγή της και θα την έψαχναν και πιθανών ο άντρας να είχε ακούσει φήμες, να γνώριζε. Ο φόβος την πλημμύρισε και σαν να της έδωσε μια σπρωξιά, κινήθηκε γρήγορα και αποφασιστικά προς το άλογό της.

- Περίμενε, της φώναξε. Δεν θα σου κάνω κακό.

- Πρέπει να φύγω, έχω καθυστερήσει. Με περιμένουν, είπε θαρρετά ανεβάζοντας την ένταση στη φωνή της.

Ο άντρας βημάτισε προς το μέρος της, μα κράτησε τις αποστάσεις του μόλις εκείνη στράφηκε και τον κοίταξε με επιφύλαξη.