Μετά από μιάμιση ώρα διαδρομής είδαν μια ξύλινη ταμπέλα στο αριστερό μέρος του δρόμου, καρφωμένη σε ένα δέντρο, γεμάτη με βρύα που έγραφε Νος.
Ο ήλιος έδυε στην άκρη του ορίζοντα. Οι πορτοκαλί και κόκκινες ακτίνες του μάταια προσπαθούσαν να διαπεράσουν τα στριμωγμένα, γκρίζα σύννεφα που κρέμονταν βαριά από τον ουρανό.
- Φτάσαμε, είπε ο Αλεξάντερ.
Στάθηκε δίπλα της με το άλογο του στην άκρη ενός υψώματος.
Είχαν στα πόδια τους την υπέροχη θέα της φυσικής γέφυρας της Νος. Η Φύση είχε δημιουργήσει ένα έργο τέχνης, το οποίο διατηρούνταν για χιλιάδες χρόνια, ανεπηρέαστο από τη μανιασμένη θάλασσα που ξέσπαγε πάνω του. Ήταν μια μακρόστενη λωρίδα ξηράς, περίπου δυο μιλίων, η οποία σύνδεε τη Φλέρια γη με τη Νος.
Η Νος ήταν ένα τεράστιο, σχεδόν στρογγυλό, κομμάτι γης πλαισιωμένο από καταγάλανα νερά. Φιλοξενούσε μια πόλη και μερικά ψαροχώρια, τα οποία συνολικά αριθμούσαν δεκαπέντε χιλιάδες μόνιμους κατοίκους. Ήταν αποκομμένη από το ηπειρώτικο κομμάτι, εκτός από το σημείο της λωρίδας που γινόταν ο τροφοδότης της, σφύζοντας μέρα νύχτα από ζωή.
Άμαξες ταξιδιωτικές και ταχυδρομικές, κάρα φορτωμένα με προϊόντα και ζώα, έφιπποι στρατιώτες, άντρες, γυναίκες και παιδιά εκτελούσαν καθημερινά, αυτή τη διαδρομή ανάλογα με τις ανάγκες του ταξιδιού τους.
Το φως είχε μειωθεί αρκετά και οι περισσότεροι άνθρωποι πάνω στην γέφυρα είχαν ανάψει τα φαναράκια τους προσφέροντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα στους δυο νέους.
Οι πρώτες στάλες βροχής έκαναν την εμφάνιση τους όταν ξεκίνησαν να κατεβαίνουν από το ύψωμα, ακολουθώντας το στενό, κακοτράχαλο μονοπάτι προκειμένου να φτάσουν στην αρχή της γέφυρας.Η Μαντλίν όσο ενθουσιασμένη ήταν που πλησίαζε στην ολοκλήρωση του ταξιδιού της, άλλο τόσο κουρασμένα και πονεμένα ένιωθε τα μέλη της, την πλάτη και τη μέση της από την πολύωρη ιππασία.
Το πυκνό ψιλόβροχο που ράντιζε την πλάση είχε διαπεράσει τον μάλλινο μανδύα της και την κουκούλα της. Τα μαλλιά της είχαν βραχεί, η μπλούζα και το παντελόνι της είχαν μουσκέψει. Η υγρασία περόνιαζε τα κόκκαλα της και όλα τα κτυπημένα σημεία προκαλώντας αλλεπάλληλα ρίγη στο σώμα της.
Ο ήλιος έσβησε και το σκούρο πέπλο της νύχτας έφερε μαζί του μια ανυπόφορη δροσιά για τους βρεγμένους ταξιδιώτες.
YOU ARE READING
ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Historical FictionΡΟΜΑΝΤΙΚO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΠΟΧΗΣ. ... Την κρατούσε από το χέρι και βγήκαν μαζί από την πίσω πόρτα του θερμοκηπίου... Ο Αλεξάντερ είχε παγώσει στην θέση του. Είχε ένα φίδι στον κόρφο του. Ένας βασιλογενής γαιοκτήμονας ενδιαφερόταν για την Μαντλίν. Επιπλέο...