ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ

ΚΕΦ 8Α

Κατέβηκαν το μονοπάτι και βρέθηκαν ξανά στον σταθμό των αμαξών. Ο Αλεξάντερ στράφηκε στον Τζον, σκύβοντας προς το μέρος του, μιλώντας σιγανά. Κουνούσε παραστατικά τα χέρια του και έδειχνε προς το τέρμα του λιμανιού.

Ο Τζον με ταχύτατες κινήσεις του έδωσε ένα όπλο, το οποίο πέρασε μέσα στη δερμάτινη ζώνη του. Η Μαντλίν δεν μπόρεσε να ακούσει τι του έλεγε, έβλεπε όμως την ένταση στα χαρακτηριστικά του και αναρωτήθηκε αν έφταιγε αυτό που είχε συμβεί νωρίτερα. Το φιλί. Η σκέψη του φιλιού και μόνο έκανε τα σωθικά της να συσπώνται ενώ με κάθε βλέμμα του πάνω της πρωτόγνωρα συναισθήματα ανέβλυζαν από το στήθος της.

Ο Τζον απομακρύνθηκε με γοργό βήμα εξετάζοντας διεξοδικά την περιοχή και ο Αλεξάντερ πήγε κοντά της. Η έκφραση του ήταν ήρεμη, η ματιά του διαπεραστική, την έκαιγε.
Μίλησε κάπως κοφτά.

- Θα πρέπει να διασχίσουμε την αποβάθρα με τα πόδια. Έχει αρκετή κίνηση αυτήν την ώρα για να μας καλύψει. Οι στρατιώτες του Λίο είναι ακόμα εδώ και περιφέρονται. Σε θέλω δίπλα μου, θα περπατάμε μαζί.

Της έπιασε το χέρι και έπλεξε τα δάχτυλά του με τα δικά της.

Η Μαντλίν ξεστόμισε ένα σχεδόν άηχο Εντάξει, νιώθοντας το σώμα της να τρέμει από έξαψη.

Ξεκίνησαν να περπατούν με σταθερό βήμα.

Ο Αλεξάντερ την κρατούσε σφικτά. Η έλξη που του προκαλούσε ήταν σφοδρή και ακαταμάχητη. Κοίταζε τριγύρω, χωρίς ουσιαστικά να μπορεί να δει, αφού η εικόνα του μυαλού του είχε παγώσει στην επαφή τους, στο φιλί τους. Είχε δοκιμάσει τα χείλη της και η γλύκα τους τον είχε απογυμνώσει από κάθε άμυνα. Είχε ακόμα την θεσπέσια γεύση της στο στόμα του. Δεν ήθελε να την αφήσει, ήταν δίκη του και τον ήθελε, το αισθάνθηκε. Τώρα περπατούσε δίπλα του μαζεμένη, κρατώντας πρόθυμα το χέρι του και κολλώντας το πλάι του κορμού της πάνω του με εμπιστοσύνη, έχοντας χαμηλώσει το γλυκό πρόσωπό της.

Παρά την αφύσικα ζεστή μέρα, ένιωθε να κρυώνει. Άραγε είχε χάσει τελείως τα λογικά του; Μάλλον αυτό του συνέβαινε. Την ποθούσε, την ήθελε τόσο πολύ που πονούσε μέσα του και την ήξερε πόσο; Δυο μέρες, σκάρτες δυο... Ήταν δυνατόν να τη θέλει τόσο πολύ μέσα σε δυο μέρες;

Έκλεισε στιγμιαία τα μάτια του αφήνοντας τη λογική του να πάρει τα ηνία. Σε λίγη ώρα θα ήταν μαζί με τους συγγενείς της και δεν θα την έβλεπε ξανά ούτε θα την άγγιζε όπως τώρα.
Η συγκεκριμένη γυναίκα ήταν απαγορευμένη. Είχε βασανιστεί μα ήταν δυνατή και γι' αυτό τη θαύμαζε, γι' αυτό της άξιζαν τα καλύτερα και εκείνος δεν ήταν σίγουρα το καλύτερό της. Μόνο η καταστροφή της.