ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ

ΚΕΦ 24B

Ο Αλεξάντερ άνοιξε τα μάτια του. Ήταν μόνος στο κρεβάτι. Το έντονο φως στην κάμαρα μαρτυρούσε πως η μέρα είχε προχωρήσει. Η γούβα στο διπλανό μαξιλάρι και το νυχτικό της στην καρέκλα αποδείκνυαν ότι κοιμήθηκε μαζί του το υπόλοιπο της νύχτας. 

Σηκώθηκε και πήγε προς το παράθυρο. Έτριψε με τα χέρια το πρόσωπο του δυνατά και γονάτισε στο ένα πόδι πάνω στις μαξιλάρες. Ο προαύλιος χώρος είχε κίνηση. Είδε τον Ρις να μπαίνει στο αρχοντικό και τη Μαίρη να παίζει με ένα μικρό ξανθομάλλικο αγόρι. Ένα κάρο άφηνε στην αριστερή πλευρά καλάθια με φρούτα και κηπευτικά για τα μαγειρεία. Στο βάθος διέκρινε την Μαντλίν να μιλά με τον Νιλς και να του δείχνει με το χέρι της τη δυτική πλευρά των κτημάτων.

- Τι θέλει πάλι αυτός;  Ένα μούγκρισμα οργής δραπέτευσε από το λαρύγγι του.

Στάθηκε πάνω από το λαβομάνο, έριξε φρέσκο νερό στο πρόσωπο του και έστρωσε τα μαλλιά του. Είχαν μακρύνει υπερβολικά. Έλεγξε τα μιας εβδομάδας γένια, ήταν σκληρά. Το είδωλο που αντίκρισε στον καθρέπτη δεν ήταν δικό του, ταίριαζε καλύτερα σε έναν μοναχό. 

Οι αποσκευές του ήταν μπροστά από τη συρταριέρα. Έβαλε ένα πουκάμισο, ένα  παντελόνι ιππασίας και τις μαύρες μπότες του.

Η πόρτα της κάμαρας άνοιξε ξαφνικά και η Ζιλ μπήκε μέσα σιγοτραγουδώντας. Η τσιριχτή κραυγή που έβγαλε από την τρομάρα της, μόλις τον είδε, σφύριξε στα αυτιά του.

- Με συγχωρείτε δεν γνώριζα πως είσαστε εδώ κύριε Κέλεαρ. Ήρθα να συμμαζέψω, απολογήθηκε.

- Κάνε τη δουλειά σου, εγώ φεύγω, είπε και της χάρισε ένα από τα γοητευτικά του χαμόγελα, κάνοντάς την να κοκκινίσει.

Βγήκε στο διάδρομο και είδε την Μαντλίν να έρχεται προς το μέρος του. Οι ματιές τους συναντήθηκαν και επιβράδυνε το βήμα της.

- Καλημέρα, ο Ρις είναι ...

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση της γιατί ένα φιλί του επιτέθηκε στα χείλη της και την αιφνιδίασε.

- Καλημέρα γλυκιά μου. Τον είδα.

Συνέχισε να περπατά προς τις σκάλες, όταν άκουσε τη φωνή της πίσω του,

- Πρέπει να μιλήσουμε Αλεξάντερ...

- Θα γίνει και αυτό, φώναξε όσο έστριβε στη γωνία στο τέλος του διαδρόμου.

Στη σάλα τον περίμενε ο Ρις και ο Νιλς που βρισκόταν όρθιος μπροστά από την μπαλκονόπορτα, αγναντεύοντας τη θέα.
Τα νεύρα του άρχιζαν να τεντώνονται αλλά έπρεπε να κάνει υπομονή, μόνο έτσι θα μάθαινε τι έχει συμβεί.