ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Νιλς - Ισαβέλλα

Δύο μέρες μετά τη γιορτή των γαιοκτημόνων

Tο ρολόι έδειχνε δώδεκα παρά είκοσι, όταν ο Νιλς επισκέφθηκε τη Λέσχη του. Όχι με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη αλλά του πελάτη, προκειμένου να απολαύσει ένα ποτό και για να συμμετάσχει στην άτυπη δημοπρασία που θα πραγματοποιούνταν μετά τα μεσάνυχτα στις αίθουσες που βρίσκονταν στο πίσω μέρος.

Η μέρα ήταν αρκετά φορτισμένη. Το ταξίδι από την Φλέρια γη ήταν εξαντλητικό λόγω των πολλαπλών στάσεων που έκανε η άμαξα εξαιτίας του άστατου καιρού. Είχε ανάγκη να ξεφύγει από την πίεση των υποχρεώσεων και να αδειάσει το μυαλό του.

Κάθισε αναπαυτικά στους σκουροκίτρινους βελούδινους καναπέδες της σάλας. Τέντωσε τα πόδια του μπροστά, διακόπτοντας σκόπιμα την πορεία της όμορφης μελαχρινής σερβιτόρας, ώστε να παραγγείλει ένα Πόρτο και για να γδύσει με τα μάτια του το καλλίγραμμο, πλούσιο σε καμπύλες κορμί της που αποκάλυπτε το μαύρο δαντελωτό φόρεμα της. Η κοπέλα ένευσε, χαμογελώντας γλυκά και απομακρύνθηκε λικνίζοντας αισθησιακά το σώμα της.

Το βλέμμα του τριγύρισε στη γεμάτη αίθουσα, παρατηρώντας τον κόσμο και ανιχνεύοντας για γνωστούς. Είδε πως το τραπέζι που έπαιζε χαρτιά ήταν πλήρες.

Πλησίαζαν μεσάνυχτα και οι περισσότεροι από τους πελάτες του περίμεναν την έναρξη της άτυπης δημοπρασίας που πραγματοποιούνταν μια φορά τον μήνα και η οποία έθετε προς αγορά κυρίως κλοπιμαία αντικείμενα. Ήταν πολύ πιθανό να βρεις και κάτι δικό σου εκεί και ήταν ειρωνικό και παράλληλα αστείο να προσπαθείς να το αποκτήσεις ξανά, ανταγωνιζόμενος τις βαθιές τσέπες των υπολοίπων.

Του είχαν παρουσιάσει τα εκθέματα την προηγούμενη εβδομάδα για να τα εγκρίνει. Κλασσική πληθώρα από πίνακες ζωγραφικής, παλιά βιβλία και κοσμήματα με ημιπολύτιμους λίθους.

Οι ομιλίες και οι φωνές είχαν δυναμώσει και ξύπνησαν όποιον είχε βυθιστεί σε λήθαργο, που προκαλούσε η πνιγηρή, θολή ατμόσφαιρα από τον καπνό των πούρων.

Τα περισσότερα τραπέζια χαρτοπαιξίας είχαν αρχίσει να αδειάζουν.

Η νεαρή σερβιτόρα άφησε ένα ποτήρι τουλίπας με πυκνό, γλυκό, κόκκινο κρασί στο τραπεζάκι.

Το καμπανάκι ήχησε τρεις φόρες.

Όσοι ενδιαφέρονταν για το συμβάν, ήδη περνούσαν μέσα από μια ξύλινη φαρδιά πόρτα με γαλακτόχρωμα τζάμια. Βρισκόταν στην πίσω πλευρά της Λέσχης και καλύπτονταν από μπλε μπροκάρ κουρτίνες.