Ο χρόνος που είχε στην διάθεση του ήταν ελάχιστος. Ήξερε πως θα πήγαιναν κατευθείαν στο μικρό αγροτόσπιτο. Η αγωνία τον έπνιγε. Δεν σταμάτησε πουθενά. Ήξερε τους δρόμους της Νος σαν τις γραμμές της παλάμης του και επέλεξε μικρούς παράδρομους που τον οδήγησαν απευθείας στο λιμάνι.
Διέσχισε γρήγορα την παραλία και μπήκε στο χωριό που μόλις ξυπνούσε. Η καρδιά του βροντούσε μέσα στο στήθος του έτοιμη να το σπάσει στα δυό. Σκεφτόταν τι έπρεπε να της πει. Θα κατάφερνε να την πείσει να τον ακολουθήσει; Τον εμπιστευόταν, αυτό το ήξερε, το αισθανόταν.
Έφτασε έξω από το σπιτάκι. Τα παραθυρόφυλλα ήταν κλειστά. Πήγε στο πίσω μέρος του και έδεσε τα γκέμια του αλόγου της στη σέλα του δικού του.
Όταν βρέθηκε πάλι μπροστά, η πόρτα ήταν ανοιχτή.
Η ηλικιωμένη γυναίκα καθόταν μόνη στο τραπέζι και ετοίμαζε το τσάι της.
Τα μάτια του σάρωσαν σβέλτα τον μικρό χώρο, μα εκείνη δεν ήταν μέσα. Στάθηκε στο κατώφλι.
- Καλημέρα, είπε με απαλό τόνο. Που είναι η Μαντλίν;
Προς έκπληξή του, η γυναίκα πετάχτηκε σαν ελατήριο από τη θέση της.
- Σας παρακαλώ, αφήστε ήσυχο το παιδί μου.
Οι κινήσεις τις μαρτυρούσαν πανικό και η φωνή της έτρεμε. Μα τι της συνέβαινε; Δεν ήταν η στιγμή κατάλληλη για να ασχοληθεί με τις ασυναρτησίες μιας ηλικιωμένης.
- Μαντλίν, φώναξε δυνατά.
Η κοπέλα εμφανίστηκε από το πίσω δωμάτιο. Είχε μόλις ξυπνήσει και ήταν ντυμένη μόνο με ένα λεπτό νυχτικό. Τα μαλλιά της ήταν λυτά και ατίθασες κυματιστές τούφες έπεφταν μπροστά από το γλυκό πρόσωπο του ύπνου της που ακόμη βασίλευε στα χαρακτηριστικά της.
Η καρδιά του έχασε μερικούς κτύπους στη θέα της.
- Αλεξάντερ; ...
Η Μαίρη οπισθοχωρούσε αργά με τα χέρια ανοιχτά, προστατευτικά προς την Μαντλίν.
- Σας παρακαλώ μην πειράξετε το παιδί μου. Όλα σας τα έδωσε τι άλλο θέλετε; είπε ξεψυχισμένα.
Ένιωσε τις λέξεις να τον γρονθοκοπούν στο στομάχι.
Αυτό δεν το είχε υπολογίσει.
Πίεσε τα χείλη του με δύναμη και περίμενε τη συνέχεια της «καταδίκης» του.
Το ύφος της Μαντλίν δήλωνε απορία με την ακραία συμπεριφορά της ηλικιωμένης γυναίκας.
YOU ARE READING
ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Historical FictionΡΟΜΑΝΤΙΚO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΠΟΧΗΣ. ... Την κρατούσε από το χέρι και βγήκαν μαζί από την πίσω πόρτα του θερμοκηπίου... Ο Αλεξάντερ είχε παγώσει στην θέση του. Είχε ένα φίδι στον κόρφο του. Ένας βασιλογενής γαιοκτήμονας ενδιαφερόταν για την Μαντλίν. Επιπλέο...