ΚΕΦ 12Β

217 34 2
                                    

Κάλπαζε ξέφρενα πάνω στην άμμο, εκεί που τα κύματα κάθε τόσο άφηναν το υγρό αποτύπωμά τους και οι σταγόνες της θάλασσας τον πιτσιλούσαν παντού, δροσίζοντας το ξαναμμένο σώμα του.

Ο αέρας επιδρούσε ευεργετικά στο πρόσωπο του αλλά και στο μυαλό του. Τα είχε σαρώσει όλα. Τον είχε απελευθερώσει από τα δυσάρεστα ερωτήματα με τρόπο ανεξήγητο.

Μόνο η άγνωστη φωνούλα μέσα του σιγοτραγουδούσε την επιθυμία της και η αδημονία με την αγωνία χόρευαν στον ρυθμό της. Πράγματι το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν εκείνη και όσο την πλησίαζε ο πόνος στο στήθος του εξασθενούσε.

Όταν έφτασε στην είσοδο του χωριού αφίππευσε και συνέχισε με τα πόδια.

Η νύχτα δεν είχε σκεπάσει ακόμη τον ουρανό και το φεγγάρι που θα ολοκληρωνόταν σε δυο μέρες δεν θα της το επέτρεπε.

Φτάνοντας έξω από το αγροτόσπιτο όλα ήταν ήσυχα. Από τα ανοιχτά παράθυρα φαίνονταν τα αναμμένα κεριά που φώτιζαν το εσωτερικό του. Οι δυο γυναίκες κάθονταν στο τραπέζι και ξεδιάλεγαν βότανα.

Έφτασε μέχρι τα μισά του χωματόδρομου και στάθηκε στη σκοτεινιά του ψηλού πεύκου. Ήθελε να την κοιτάξει, να την απολαύσει για λίγο.

Φορούσε ένα λουλουδάτο ένδυμα. Τα μαλλιά της ήταν λυτά και τα είχε φέρει πάνω στον δεξί της ώμο. Το πρόσωπο της ήταν ήρεμο και γλυκό. Τα μάτια της έλαμπαν στο φως των κεριών. Η προσοχή της ήταν στραμμένη στα βότανα που υπήρχαν πάνω στο τραπέζι. Τα λεπτά της δάχτυλα ξεχώριζαν γρήγορα τις πρασινάδες σε μικρά ματσάκια ενόσω κουβέντιαζε με την ηλικιωμένη γυναίκα δίπλα της, που έδειχνε να μισοκοιμάται.

Τώρα χαμογελούσε προφανώς από κάτι που ειπώθηκε.

Δεν επέτρεψε ούτε στα βλέφαρά του να ανοιγοκλείσουν. Τα μάτια του έμεναν ορθάνοιχτα για να τραβήξουν την γοητευτική εικόνα μέσα τους. Ήταν πανέμορφη.

Ξαφνικά σήκωσε το κεφάλι της και τον κοίταξε. Η ματιά της διαπέρασε την τρύπα στο στήθος του και ένιωσε επιτέλους την καρδιά του να ζωντανεύει.

-->

Το σώμα της ακινητοποιήθηκε. Δεν ήταν σίγουρη ότι έβλεπε σωστά, ήταν σκοτεινά. Ένας άντρας στεκόταν στο χωματόδρομο κάτω από το πεύκο και κοίταζε προς το σπίτι. Κοίταζε εκείνην.

Αναγνώρισε τη φιγούρα. Ήταν ο Αλεξάντερ εκεί.

Ένιωσε την καρδιά της να κτυπά δυνατά και όλο το σώμα της να ριγεί στην παρουσία του.

ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑWhere stories live. Discover now