SAKSIDAKİ ÖLÜM ÇİÇEKLERİ

Ö.L.Ü.M. - VIII

Saksıdaki Ö.L.Ü.M. Çiçekleri

VIII

“Şu geniş dünyaya sığmayan gönül, şimdi bir odaya kapandı kaldı.”
Aşık Veysel

“Bunları kendim yaptım. Nasıl olmuş?”

Diyar, elindeki işlemeleri bana doğru uzattı. Krem rengi dantel örgüyü incelediğimde gülümsedim. “Çok güzel,” dedim hayranlıkla. “Çok güzel olmuş hepsi.”

Güldüğünde, “Bir yandan vize ve finallere çalışıyordum, diğer yandan da kafam dağılsın diye bunlarla uğraşıyordum.” dedi, sanki o anları tekrar yaşıyormuş gibi. “Düşün, daha iki yıl öncesine kadar hiçbir şey bilmiyor, yapamıyordum.”

“Diyar yenge?” Seslenen Narin’di. Elindeki çeyiz kutusunu gösterdiğinde sorar gibi baktı. “Bu banyo setlerinden hangisini çıkarayım?” Gördüğüm kadarıyla iki tane vardı. Biri koyu kırmızı, diğeri de krem rengiydi.

Diyar, elindekileri katlamayı bıraktığında yataktan kalktı. Banyo kapısının önünde duran Narin’e doğru ilerledi ve kararsızca baktığını gördüğümde gülümsedim. “Banyonun seramiği gold olduğu için koyu kırmızı hoş durur.” Bu ona bir fikir olabilirdi.

Gözlerini bana çevirdiğinde gülümsememe karşılık verdi. Tam o sırada odanın kapısının girişinde Sumru Hanım belirmişti. Kollarını göğsünde bağladığında ciddi bakışları Diyar’ı buldu. “Lavabo kısmına koyulacağı için krem rengi olan daha iyi. Kırmızı abartı olur.”

Narin ayaklandı. “Anne, o da çok sade. Hem yeni evli odası olduğu belli olsun.”

“Saçmalama Narin,” diye kızdı Sumru Hanım. “Bu banyoyu Gurur ve Diyar’dan başka kim kullanacak ki!”

Acaba koyu kırmızı benim fikrim olduğu için mi kabul etmek istemiyordu? Krem rengi demiş olsaydım da yine aynı tepkiyi verir miydi?

“Arada sen de uğrarsın.” Alayvari ses tonuyla Gurur, annesinin hemen arkasında belirdi. Biz istemsizce güldüğümüzde ciddi olan kişi her zamanki gibi Sumru Hanım’dı. “Ortak kullanım alanımız olsun diyorum,” diyerek annesine göz kırptı. “Ne dersin? Arada ama.”

“Bak bak…” diye söylendi Sumru Hanım. “Aklınca dalga geçiyorsun benimle. Neyse
karışmıyorum.”

Narin, abisinin gelişinden fırsat bulmuş gibi hemen atıldı. “Abiciğim, istersen biraz da sen fikrini belirt. Sanki bu odada sadece Diyar yengem kalacak.”

Gurur, annesinin yanından geçtiğinde odayı incelemeye başladı. “Nasıl yani? Ben de mi artık burada kalacağım?”

Diyar gülmekle yetindiğinde Narin boş boş baktı. “Abi ya… Oyun konsolları ile dolu olan odandan vazgeçebilirsen tabii.” Ayaklarının dibinde duran kutuları gösterdi. “Kırmızı mı? Krem rengi mi?”

Gurur, Narin’in yanına adım attığında kolunu da nişanlısının omzuna bıraktı. Sonra da saçlarının arasına bir öpücük kondurdu. Öyle güzel duruyorlardı ki maşallah dememek elde değildi.

“Kırmızı olsun,” dedi Gurur net bir şekilde. “Diyar’ın en sevdiği renk o.”

“Tamam, o zaman,” dedi Narin. “Ben bunları yerleştiriyorum.”