SAKSIDAKİ ÖLÜM ÇİÇEKLERİ

Ö.L.Ü.M. - XX

Herkese selamlar! Uzun bir süredir buralarda değildim. Staj, okul, iş güç, sınavlar derken bir türlü bölümü düzenleyip atamadım. Ekim ayından beri şehir dışındayım. Şubat ayında evime temelli gideceğim. Bu yüzden de bölümü Şubat ayında atmayı düşünüyordum, fakat özlediğinizi ve bu ayrılığın daha fazla sürmemesini düşündüğüm için bölümü bir an önce bitirip sizlerle buluşturma kararı aldım. Gelecek bölüm büyük ihtimalle yine gecikecektir, ama sonrasında hız kesmeden devam edecektir. Endişeniz olmasın. 

Oylarınız ve yorumlarınızla destek olabilirsiniz. 

Keyifli okumalar dilerim. 

SAKSIDAKİ Ö.L.Ü.M. ÇİÇEKLERİ

XX

"Ne canımda istek var, ne gönlümde neşe."

Şeyh Galip

Dudaklarımızdan döktüğümüz kelimeler, kişiyi hiç ummadığı bir hayata sürükler. Çünkü gizlenemez saklı yalanların içindeki bütün gerçekler.

Lider'i tanıdığım günden itibaren hayatım değişmişti. Aklıma hayalime sığdıramayacağım günler ve geceler yaşamıştım. İlk zamanlar üzerimde taşıdığım mutluluğum yok olmuştu şimdi. Ne ben bir daha o günlere dönebilecektim ne de o günlerde yaşadığım hisler bir daha benimle olacaktı, belki de bir hiç gibi.

"Daha iyi misiniz?" diye soran Ceyda'ydı.

Bayıldığımı hatırlıyordum; sonrasında ise bir dünya kâbuslar gördüğümü, o kâbusların öncesinde sayısız kez öldürüldüğümü ve dirilmenin bana haram kılındığını biliyordum.

Yatağımda toparlanarak arkamdaki yastığı dikleştirdim. Dakikalardır gözlerim açıktı ve yanımda olan tek kişi Ceyda'ydı. Ağzımı açıp tek kelime etmemiştim. Sadece başımı aşağı yukarı sallamakla yetinirken gözlerimi yumup açmıştım.

"Canınızın istediği bir şey var mı, Ömür Hanım? Getireyim hemen. Ya da size daha iyi ne gelebilir başka? Yapabilirim, yeter ki isteyin benden."

"Ceyda," diye konuşup susmasını sağladım. Sesimin durgunluğu kulaklarıma ulaştığında canımın yerinde olmadığını hissettim "Bir şey istemiyorum, teşekkür ederim. Sen de gidebilirsin, bak ben gayet iyiyim."

"Olmaz," dedi başını iki yana sallayarak. "Gidemem. Sizi yalnız bırakamam."

"Sebep?"

"Lider abinin," deyip duraksadı ve düzeltti. "Lider Bey'in kesin emri var. Ben eve gelene kadar odadan ayrılma, dedi. Zaten kendisi de başınızda saatlerce bekledi, sonra istemese de gitti."

"Lider, nereye gitti?" diye sordum ve o an onu asla görmek istemediğimi fark ettim. Bir süre onunla konuşmasam iyi olur, hatta ikimizin de kârına olurdu.

Ceyda bakışlarını yere eğdi. Çehresine bir üzüntü sirayet etmişti. "Hastaneye."

Bir anda gerildim. "Ne hastanesi? Ne oldu?"

"Telaş yapmayın," diye konuştu elini bana doğru kaldırarak. "Küçük bir kaza oldu sadece."

Yutkundum, derin bir nefes alıp verdim, ardından sakin olmaya özen gösterdim. "Ceyda, ne olduğunu eksiksiz bir şekilde anlatır mısın bana?"

Başını salladığında ellerinin parmaklarını önünde kavuşturdu. "Siz bayıldıktan sonra Lider Bey, Yaman denen adama saldırmaya yeltendi. Masanın üstündeki bıçağı alıp savurduğunu gördüm. Ortalık bir anda karışmıştı ve her şey saliseler içinde gerçekleşmişti."