BILLIONAIRE SERIES 1 : NICHOLAS CORDEN III

Chapter 31: Her

Chapter 31: Her

Mikaela'S POV

HAPON na at umalis ako ng mansyon ng matanggap ko ang text ni Nicholas na gagabihin raw ito sa pag-uwi.

Nasa harap ako ng malaking mansyon ni Joshua. "Good Afternoon, Ma'am Mika." Sabi isang maid ni Joshua.

"Si Joshua po?" Tanong ko.

"Nasa opisina niya, Ma'am. Dito po ang daan." Sabi niya at sinamahan niya naman ako hanggang sa harap ng malaking pinto ng opisina ni Joshua.

Nagpaalam itong ba baba na at nagpasalamat naman ako. Kumatok muna at at agad na bumukas ang pinto. Authomatic

"Gabi na, Mika." Sabi niya.

"Eh ano naman?" Tanong ko.

"Dapat natutulog ka na." Sabi niya.

"Eh sa ayaw ko at saka hapon pa!" Sabi ko sabay irap sa kaniya.

"Oo nga pala," panimula ko at hinila ang isang upuan at itinabi sa swivel chair ni Joshua. Abala kasi ito sa kaniyang laptop. "Yung sinend ko sayo kagabi, na trace mo na kung sino iyon?" Tanong ko.

"Hindi ko ma trace." Sagot nito na hindi man lang ako tinatapunan ng tingin.

"Wala ka pala eh." Pang-aasar ko dahilan ng matigil siya sa kaniyang ginagawa.

"Eh kung tadjakan kita dyan?" Asar na sabi nito.

"Eh kung gilitan ko yang leeg mo?" Bigla itong natigilan dahil sa sinabi ko and as soon as I realized what I said ay pati ako ay natigilan.

"A-ah j-joke lang naman 'yon, hindi ko alam kung b-bakit yun ang l-lumabas sa b-bibig ko, Josh." Utal kong sabi. Totoo naman talaga, nagbibiro lang naman talaga ako.

"Can I have the keys in my car?" Tanong ko sa kaniya at pangbabasag sa katahimikang namamagitan sa aming dalawa.

"Yes, here." Sabi niya sabay abot sa akin ng susi. Hinalikan ko ito sa pisnge at nagpasalamat. Ganyan lang talaga kami, walang malisya yan! Peksman mamatay man si Kim na yan. Hindi joke lang pero syempre med'yo totoo.

Agad akong pumunta sa garahe at kinuha ang Lamborghini ko. "Looooong time no see, baby!" Sabi ko ata agad na sumakay.

Bumukas naman ang malaking gate ng garahe at pinaharurot ko na ang sasakyan papalabas.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Nagmaneho lang ako ng nagmaneho. Biglang tumunog ang cellphone ko at agad kong kinuha iyon sa bulsa ko at nakita ko pa ang text ni Joshua. "Saan ka pupunta?"

Nagreply naman agad ako ng "Hindi ko alam.".

Napalingon ako sa gilid ng bintana ko at may nakikita na akong dagat at sobrang laki ng buwan ngayon gabi.

Pinark ko sa gilid ng kalsada ang sasakyan ko.

Okay lang naman siguro dahil tahimik naman ang daan at walang katao-tao.

Binuksan ko ang pinto ng sasakyan ko at pinagsamdan ng maigi ang buwan. Sobrang lamig ng hangin at inaantok na ako dahil doon.

"Nagugutom na ako! Hindi ako pinakain ni Joshua sa letcheng mansyon niya!" Inis na sigaw ko. Wala namang makakarinig.

"Ang ingay mo naman, Queen." Napasigaw ako sa gulat dahil may biglang nagsalita sa gilid ko.

"WAAAAHH! TANGINAMO!" Hindi ko mapigilang hindi magmura. Tawa naman siya ng tawa.

"Bakit ka ba nangugulat ha?! At sino ka ba? Hindi ko naramdaman ang paglapit mo!" Inis kong sabi sa kaniya.

"Actually kanina pa ako rito, hindi mo lang ata ako napansin dahil tutok na tutok ka sa buwan." Sabi niya saka ngumiti ng matamis sa'kin.