(SELF-PUBLISHED UNDER IMMAC PPH)
HIGHSCHOOL DETECTIVES: FILE 1
MAZE. MANIPULATION. MURDER. MAYHEM.
Amie never expected the cryptic invitation from Amethy High-a prestigious school where sharp minds are honed in the art of deduction. The invitation i...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Sandali pa kaming nagkatitigan ni Xavien bago siya nagsalita. Paano niya nahanap nang gano'n kabilis ang isang treasure?
"Treasure? Saan?" tanong ni Xavien kay Zeiro.
"Here at the Isla Hermana. Natanaw ko ito kaya sinubukan kong pumunta upang tingnan kung anong mayroon dito pero..." Bigla na lang nagpuputol-putol ang sinasabi niya kaya naman dinalian namin ang pagbalik sa bungalow.
"We are on our way. Hintayin mo kami riyan," sambit ko at tuluyan ng naputol ang linya.
Nang makabalik na kami ay ginamit namin ang nakitang speed boat sa gilid ng bungalow. Dalawa ito kanina at mukhang ang isa ay 'yung ginamit ni Zeiro patungo sa natatanaw namin ngayon na Isla.
Marahan na hinawakan ni Xavien ang kamay ko hanggang sa makasampa sa maliit na speed boat.
"Kumapit ka," sabi niya. Inilagay niya ang dalawang kamay ko sa baywang niya. Nang paandarin niya ito ay napakapit ako nang mahigpit.
Sinasadya niya yata ito para mayakap ko siya. Pangiti-ngiti pa siya matapos gawin ito, pero mas lalong nagniningning sa matirik na araw ang kagwapuhan niya na sinamahan pa niya ito ng pagsuot ng itim na sunglasses.
Ilang saglit pa ay pinahinto niya na ang makina, nandito na nga kami sa Isla Hermana. Puro puno ang natatanaw namin. Palagay ko kami pa lang ata ang taong bumibisita sa lugar na ito, pero ang pakay namin ngayon ay mahanap kung nasaan man si Zeiro.
Nang tingnan ko ang cellphone ay walang signal, gano'n din kay Xavien. Kaya nakapagtataka kung paano niya kami natawagan. Parang isang misteryong detective naman ang lalaking 'to!
"I think he went there," Xavien said and pointed his finger at the small cave. Hindi naman kami nagsayang ng oras at pinuntahan na iyon.
Habang paakyat kami sa bako-bako na mga bato ay hindi ko maiwasang madulas kaya hinigpitan ko ang kapit, gano'n din ang ginawa ni Xavien.
"Be careful," paalala niya. Tumango naman ako. Sa sunod kong pagtapak sa bato ay hindi ko inaasahan muktikan na akong mahulog, matarik pa naman ang inakyatan namin.
Buti na lang ay agad akong sinaklolohan ni Xavien at mahigpit akong kumapit sa kamay niya. Halos manginig ang kamay ko sa taas ng inakyat namin.
"X-Xavien..." Lintik lang talaga ang walang ganti kung dumaplis ang kamay niya sa pagkakakapit sa'kin. Hindi na talaga ako babalik sa lugar na'to!
"Kumapit ka nang mahigpit at hihilahin kita pataas," sabi niya.
Nagulat na lang ako ng biglang ay isa pa na humawak sa kamay ko ng tingnan ko ito ay si Zeiro ang nakita ko.
"Kumapit ka kung ayaw mong maghiwalay 'yang mga buto mo!" sigaw ni Zeiro.
Agad naman akong kumapit nang mablis sa kanila at naiakyat ako. Makapigil hininga ang sinapit ko dahil sa pesteng isla na 'to!
