Highschool Detectives ①

CHAPTER 50: DISAPPEARANCE OF LARKEN

Nasa opisina kami ngayon ni Secretary Kiera dahil pinatawag kami tungkol sa magiging bakasyon namin sa London ng isang linggo. It's already June at dalawang linggo na lang ay magsisimula na ulit ang klase namin. Panibagong mga teacher na naman ang kaiinisan naming lahat dahil sa sobrang daming tambak at backlogs na activities.

Feeling ko ay napakaikli ng naging bakasyon namin sa bilis ng panahon, pero nasulit ko naman ito at nakabisita na rin ako kila Mama noong nakaraang linggo.

Nalaman kasi nila ang nangyari sa akin at bakas ang pag-aalala nila, nahampasas pa nga ako ni Nova dahil hindi daw ako nag-iingat at wala raw siya sa tabi ko para protektahan ako.

Everyone around me was worried, and I appreciate them for knowing how important my life is to them.

"What's with the announcement?" May pagkairitang tanong ni Xavien nang maupo kaming dalawa.

"Are you both ready for tomorrow's flight?" Keira asked. Sabay kaming tumango ni Xavien sa kanya at ngumiti.

Kasama namin na pupunta sina Larken at Athena, samantalang ang ibang ulupong naman ay may kanya-kanyang gawain na pupuntahan. Inihanda ko na rin ang visa naming dalawa ni Xavien at sinigurado na nakahanda na ang lahat bago pa kami umalis bukas.

Nagpasalamat kami kay Secretary Keira at umalis na rin ng kanyang office. Habang pabalik kami ay nakasabay namin si Theorem at nang magtama ang tingin namin ay huminto ito sa harapan namin.

"I thought Xavien would die that day," birong sabi ni Theorem. Hindi ko pa nga pala siya napapasalamatan dahil kung hindi sa kanya ay baka napatay na kami ni Valerie.

"Hindi basta-basta mamamatay 'yan, masamang damo 'yan eh!" bulyaw ko.

Tumawa lang naman ang huli sa aming tinuran ni Theorem. "Also, we're thankful because if you're not there to shoot her in the shoulder, she might kill both of us." I stated at hinawakan ang kamay niya.

"Thank you, Theorem." Ngumiti ako sa kanya saka ito binitawan sa pagkakahawak.

"That's our job, Amie. To help someone in need and for now you should build your own team like Larken said," he said.

Napakunot-noo naman kami ni Xavien at napatingin sa isa't-sa.

"What team?" I asked.

"The Quadrumvirate Squad," he replied.

Based on Xavien's micro expressions I can see that he's agreed with the name of our squad. Pati ako ay sang-ayon rin dahil maganda itong pakinggan.

"Did both of you talk to her about what happened?" tanong ni Theorem.

Binigyan lang namin ito nag makahulugan na tingin and we both shook our head.

"Hindi pa mamaya pa lang kami pupunta," sagot ni Xavien.

"Oh, before I leave, please keep an eye on Larken. He's weird and suspicious at the same time. Just check him often if he's alright, okay?"

Something is suspicious and weird? Wala naman akong napapansin na kakaiba kay Larken, ah? Wala sa huwisyong napatango ako sa lalaki bago ito umalis.

Habang naglalakad kami ni Xavien ay naaalala ko pa rin hanggang ngayon ang pagtutok ni Valerie ng baril sa harapan namin at tumatayo na lang ang balahibo ko sa takot.

The wounds we get from that party is already healed, but the pain and trauma is still here, kaya kailangan ko pa rin na magpakonsulta sa isang professional psychiatrist. gano'n rin para kay Valerie dahil nalaman nilang nagkaroon ito ng isang complex trauma.

Where she's exposed to multiple traumatic events of an invasive, interpersonal nature and the wide-ranging, long-term effects of this exposure. It also refers to a series of traumatic events that occur over a long period, like months or years.