I Am You [COMPLETED]

Chapter 8

"You can't even introduce me to your friend... mom," she sarcastically says before leaving me... dumbfounded.

Hindi ko na siya nahabol pa dahil nagulat ako sa sinabi niya. I was shock and... hurt by her words because she sounded... disappointed.

"Ang maldita ng anak ng kapatid mo, Pauleen," komento ni Giana, nakaupo parin sa sofa.

I looked up and heave a long, deep sigh just to stop my tears from rolling down into my cheeks.

"Hoy," Rinig ko ang pagtayo niya mula sa sofa at ang paglalakad niya palapit sa akin dahilan para agaran kong pinahiran ang luha ko. "'Wag mong sabihing nasasaktan ka sa sinasabi ng babaeng maldita na 'yon?"

"Giana," I looked down and bit my lower lip when I felt like it was about to tremble. "I was hurt by the---"

"Tanga!" panininghal niya sa akin. "Hindi mo naman sila tunay na anak, bakit nasasaktan ka riyan?"

"I was hurt by the way Maureen treat them before, okay?" saad ko, napapataas na ang boses. I was frustrated, worried, confused and at the same time... hurt.

Agaran naman siyang napanguso sa nagawa ko. "Ba't pinagtatas-an mo ako ng boses? Hindi naman ako si Mau, ah?"

Maya-maya lang ay nanlaki ang mga mata niya, mukhang may napagtanto. "T-Teka," aniya bago lumapit sa akin at napapatingin sa paligid. "So you mean, they were treated badly by your sister?"

Tumango ako sa sinabi niya.

She gasped. "You mean, she tried to kill them before?" aniya, napapataas ang boses at napapatakip sa bibig niya na tila hindi makapaniwala.

Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin dahil sa sinabi niya. "Pa'no ka napunta riyan? Walang kuwenta ang hinala mo."

Inismiran niya ako. "You said they were treated badly by your sister," aniya, umuungot-ungot at mahinang nanininghal.

"Hindi naman ibig sabihin no'n ay papatayin na sila ng kapatid ko," saad ko bago tuluyan siyang hinarap. "Ano, nasagot ko na ba lahat ng mga tanong mo?"

Sinikmatan niya ako. "Bakit pakiramdam ko ay pinapaalis mo na ako?"

"Pinapaalis na nga kita," nakangising saad ko. "Umalis ka na," pagtataboy ko.

Giana didn't listen to me when I jokingly pushes her out of the house. Sinikmatan niya lang ako at nagpunta pa sa kusina. I didn't know he baked cookies there. Right after we've done eating what she baked, she left. May sinabi pa siyang dadalaw din ulit siya.

I shook my head. That hardheaded, brat friend of mine.

Codie and Coleen was doing their assignments in the living room, and so, while I got bored, I just cook for our dinner.

"Where's Selene?" It was Simon.

I looked around and found out that Selene's not in the kitchen.

"I'll just call her," saad ko bago umakyat sa taas. Nang makarating sa pinto ng kuwarto niya ay bumuntong-hininga ako. Kumatok ako ng ilang beses pero walang sumasagot. Left with no choice, I opened the door.

Maingat kong isinara ang pinto at dahan-dahang naglalakad sa kuwarto niya. Lumapit ako sa kama niya at sumalubong sa akin ang maamo niyang mukha, taliwas sa masungit niyang pag-uugaling ipinapakita sa akin kapag kaharap ako. I felt a sudden pang on my chest when I saw her swollen eyes, red cheeks, and dried lips, a clear evidence that she's crying earlier.

Maingat akong umupo sa kama at tinitigan ang mukha niya. I smiled even though she couldn't see it. Maingat kong hinawi ang buhok na humarang sa mukha niya at mahinang hinaplos iyon.