I Am You [COMPLETED]

Chapter 11

I smiled upon seeing Coleen giggles at the front of the mirror. I am currently busy doing her hair tied when she suddenly giggles.

"Bal, don't move too much. Mama's tying your hair," saway ni Codie na tahimik at kampanteng nakaupo sa isa namang upuan.

We're here at Coleen's room. Sinabihan ko si Codie na manatili muna sa kuwarto niya at pupuntahan ko siya mamaya pero hindi nakinig at nagpumilit pang pumasok sa kuwarto ni Coleen, sinasaway lang naman niya yung kapatid niya.

Coleen just pouted. While we're currently like that, the door suddenly opens. It was Selene who opened the door. Kita ko ang gulat sa mga mata niya, kalaunan ay bumalik iyon sa pagiging normal at tumingin sa gawi ni Codie.

"Codie, come here. I'll be the one to change your clothes," ani Selene, nakatingin kay Codie.

Napasimangot si Codie at nanatiling nakaupo sa upuan, hindi nakikinig kay Selene.

"Codie---" I was stopped when Selene interrupted.

"Codie," matigas na saad ni Selene, naroon na ang inis sa boses. "Ano, aalis kang maayos ang suot mo o nakaganyan ka lang... nakatuwalya," pamimili ni Selene sa nakababatang kapatid.

Wala nang nagawa si Codie kundi ang bumaba. Iniwan ko muna saglit si Coleen at tinulungang bumaba si Codie. The kid just smiled at me before running towards Selene. When they disappeared on my sight, I just heaved a deep sigh.

I thought Selene and I would be in a good condition this week, but I thought wrong. Mas lalong sumasama ang pakikitungo niya sa 'kin.

I thanked Simon for opening a door for me. I was here in the passenger's seat, ang tatlong bata naman ay nasa backseat. Isang kotse lang ang dinala namin at para naman makapag-usap-usap kaming pamilya.

Pamilya... I wasn't part of this family, but I am here, for Maureen's representative.

"Tsk, Codie, ako riyan!"

Napapatingin kami sa likod at nakitang nag-aagawan sina Codie at Selene sa gilid. When Codie decently sits at the edge, he looked up at his sister and smirk.

"Pa'no ba 'yan ate, ako ang nauna," panunudyo ni Codie.

Selene just hissed. Tumingin siya sa kabila at nakitang nakaupo narin si Coleen. The two girls were opening the right door. Plano ni Selene na sa kabila umupo, kahanay sa upuan ni Simon, kaya dumiretso siya sa kabila. Hindi naman niya alam na sa kabila pala dumaan si Codie at naunahan siyang maupo roon sa gustong puwesto niya kaya ngayon ay nakabusangot ang mukha niya buong byahe.

"Wala kang magagawa kung naunahan ka na ng mga kapatid mo," ani Simon, hindi mapigilan ang ngisi sa mukha.

Selene just sneered. When she saw me looking at her through the rearview mirror ay kaagad niya akong sinamaan ng tingin. Hindi niya lang ako pinagalitan dahil nandito si Simon.

"Don't you two dare to lean on me, I swear I'm gonna---"

"Selene," may pagbabanta sa boses ni Simon nang sabihin iyon.

Selene just groaned and boredly lean on the backrest. I knew she wanted to sit on the edge for her to lean her head on the side... Hindi niya 'yon magagawa kung nakaupo siya sa gitna.

Nang makarating sa amusement park ay kaagad kaming bumaba. Nagpaalam si Simon na pipila lang at para makabili kaagad siya ng ticket para sa amin.

Nang mapansin na hindi pa lumalabas ang tatlo ay binuksan ko ang backseat at sinilip sila. Napanganga ako nang makita ang nakabusangot na mukha ni Selene habang nakasandal sa kanya sina Coleen at Codie.

Mahina akong napatawa sa kanila. Agaran akong napatikhim at natahimik nang inis na bumaling sa akin si Selene.

"What are you laughing at?" pninikmat niya, naroon ang inis sa boses. Kalaunan ay napasimangot siya sa akin. "Kunin mo ang mga bubwit na 'to bago ko pa sila matulak palabas."