6.Bölüm

34 2 0
                                    

Nasıl ya. Öz kızımız değil mi dedi o? Yok ya ben yanlış duydum dimi? Bu doğru değildir ya benim duyduğumu biliyorlar şaka yapıyorlar bana.

Ayaklarım beni geri geri yürüttü. Tam o sırada arkamdaki büyük saksıya çarptım. Yere düşüceğim sırada biri beni tuttu. Abim ne zaman gelmişti. Beni kaldırıp salona oturttu. Annemler de bana endişeli gözlerle bakıyordu. Duyduğumu anlamışlardı kesin.

"Aden! Güzelim Aden iyi misin?"

"Ben evlatlık mıyım abi?"

"Güzelim neden şimdi bunu sordun?"

"Duydum annemleri öz kızımız değil dediler."

Annemlere baktım annem ağlıyordu babam ona sarılmıştı. Abimde kalkıp bana sarıldı.

"Güzelim sana herşeyi anlatıcaz tamam mı ama önce sakinleş ben şimdi sana su getiricem."

Abim kalkıp su almaya gitti annem ve babam ise bana hüzünlü gözlerle bakıyordu.

"Al bakalım güzelim iç biraz rahatla."

"Anlatıcaksınız ama bana herşeyi yalan yok."

"Tamam güzelim anlatıcaz."

Suyu içtikten sonra onlara bakmaya başladım.

"Anlatın hadi."

"Anne siz mi anlatırsınız ben mi?"

"Biz anlatırız oğlum."

"Peki baba. Güzelim ne olursa olsun ben senin abinim tamam mı sen istediğin sürece. Birşey olursa yukarda odamda olucam."

"Tamam abi."

Bana gülümseyerek bakıp yukarı çıktı. Daha sonrasında annemlere baktım.

"Kızım sen bizim öz kızımız değilsin doğru. Ama biz hala aileniz."

"Bana bunları anlatmayın en başından beri neler olduğunu anlatın."

"Peki, annenin doğum yaptığı sırada bir kadın daha doğum yapıyordu. Bizim kendi kızımız doğumdan sağ çıkamadı. Ben de hemşireye para verip ölü bebekle yani bizim öz kızımızla seni değiştirmesini istedim."

"Yani beni kendi annemden babamdan ayırdınız doğru mu?"

"Evet."

"Nerdeler peki beni hiç mi aramadılar. Bir adamın beni istediğinden bahsettiniz öz babam mı?"

"Evet öz baban seni bizden geri istiyor."

"Arayın lütfen."

"Olmaz vermem kızımı kimseye."

"Fidan sus lütfen o artık çocuk değil öz ailesini görmek, istemek hakkı."

"Arayın dedim hatta buraya çağırın."

"Peki sen nasıl istersen."

"Şimdi benim yanımda."

Sinirlerim bozulmuştu. Babam dediğim kişi babam değildi bundan sonra ona ne demeliydim belki Onur amca?
Kesinlikle baba demicektim. Beni gerçek ailemden ayıran kişilere niye öyle seslenicektim ki. Ayağa kalkıp öz babamı aradı. Onlara öğrendiğimi ve onlarla görüşmek istediğimi söyledi.

"Biraz sonra gelirler abinin yanına git istersen."

"Sizin yanınızda daha fazla durmak istemiyorum. Eğer beni isterlerse onlarla gidicem."

Aden(Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin