Aden(Ara Verildi)

19.Bölüm

"Aden. Meleğim uyan artık hadi."

"Biraz daha ya. Çok rahat burası kalkmak istemiyorum."

Uraz'ın gülme sesleri kulağıma geldi. Neye güldü ki?

"Başka zaman yine birlikte yatarız ama şuan kalkman lazım. Abinler bizi birlikte görürse ne yapar bilmiyorum."

Gözlerimi açıp suratına baktım. Dur bir dakika ya. Ben Uraz'ın kucağında mı uyudum? Yoo gayette yanına yattıydım.

"Günaydın."

"Sırıtma ya. Daha yeni uyandım kendime gelemedim."

"Kalkmayı düşünmüyorsun heralde?"

"Yoo gayette güzel burası."

Utandı mı o? Ciddi ciddi utandı. Dün akşam hiç öyle değildi valla.

"Tamam tamam kalktım. Bizimkiler görmeden odama gidiyim. Kahvaltıda görüşürüz."

Yataktan kalktıktan sonra uzanıp dudağından öptüm. Dün akşam ben utanıyordum bugün de o utansın. Arkama bakmadan odadan çıktım. Mutfaktan sesler geliyordu. Fazla ses çıkarmadan merdivenlerden çıktım. Tam odama giriceğim sırada Kuzeyin kapısı açıldı.

"Güzellik? Hayırdır nerden böyle?"

"Salonda tokamı unuttum heralde de onun için indiydim."

"Tokanı ben almıştım. Al istersen odamdan."

Yalan söylemiştim ama doğru çıkmasını beklemiyordum.

"Sende ne işi var?"

"Öyle aldıydım. Saçımı toplarım diye."

"Öyle olsun bakalım. Kalsın sende ben yenisini alırım."

"Teşekkür ederim."

Gelip yanağımdan öptü. Anın şaşkınlığı ile yerimde donup kalmıştım.

"Ben mutfağa geçiyorum fazla bekletme birlikte bir yerlere gidicez."

Nereye gidicektik ki?

"Sana bir ip ucu veriyim. Poyraz ve ikinizin ortak noktası."

Poyraz ile ne ortak noktam vardı ki? Beni sorularla başbaşa bırakıp aşağı indi. Sadece arkasından bakabildim. Bildiğim kadarıyla Poyraz da motor kullanıyordu ama olabilir mi emin değilim. Daha fazla beklemeden odama geçip hazırlandım. Aklıma tek gelen ortak nokta Motor olduğu için ona uygun birşeyler giymeye çalıştım. Saçımı da düzeltip odadan çıktım. Kapımı kapattığım sırada başka bir kapının açılması bir oldu.

"Burak?"

"Efendim?"

"Kuzey beni bir yere getiriceğini söyledi sen de gelmek ister misin?"

"Olur aslında birlikte fazla vakit geçiremiyoruz."

"Doğru. Hadi inelim beklemesinler."

Koluna girip merdivenlere yöneldim. Birlikte aşağı indiğimizde sofra nerdeyse hazırdı. Yerlerimize oturup diğerlerini bekledik. Pamir abim gelip yanıma oturdu. Çok uykusuz duruyordu.

"Abim iyi misin?"

"Efendim?"

Kafası başka yerde gibiydi. Pek iyi durmuyordu.

"İyi misin uykusuz duruyorsun da."

"İyiyim ben. Sen nasıl oldun asıl."

"Daha iyi gibiyim."