Gözlerimi yavaşça açıp kendime gelmeye çalıştım. Dün hakkında fazla birşey hatırlamıyordum. Ve başım da çatlıycak gibiydi. Telefonumu alıp saate baktım. O kadar uyumuş olamazdım ama?! Saat çoktan öğlen 2 olmuştu. Ve kimse beni uyandırmadı mı? İnsan bir arar ama öldü mü kaldı mı diye. Ayıp ya. Yataktan kalkıp banyoya geçtim. Elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim. Mutfakta yemek kokusu vardı yine. Acaba Eda mı geldi ki? Mutfağa girdiğimde kimse yoktu. Sadece yeni yapıldığını anladığım kahvaltılıklar vardı. Ve yine masada bir not.
"Rahatsız olma diye uyandırmak istemedim. Dünden kalma olduğun için bugün şirkete gelmezsin diye düşündüm. Asistanın ile konuştum bugün ki işlerin bende. Akşam ki davette görüşürüz."
~Tuna
Akşam ki davet? Dur bir dakika bugün olan daveti unutmuş olamam dimi? Akşam 7 gibi başlaması gerekiyordu davetin. Telefondan fotoğrafını çektiğim davetiyeyi kontrol ettim. Tam hatırladığım gibi akşam 7'de başlıyordu. Davet için daha önce elimdeki kıyafetlere bakmış ama bulamamıştım. Masaya oturup hızlı hızlı kahvaltımı yaptım.
~~~~
Kahvaltıdan sonra odama çıkıp üstümü değiştirdim. Çantamı hazırlayıp her şeyin tam olduğundan emin olmak için tekrar etrafta bir göz gezdirdim. Tam odadan çıkarken ayakkabı giymeyi unuttuğumu fark ettim. Evden çıkmadan da bir ağrı kesici falan alsam iyi olurdu. Geri dönüp ayakkabılarımı da giyip aynadaki yansımama baktım.
~~~Giydikleri~~~
Üstüme de ince crop bir ceket alıp hızla evden çıktım. Saçımı bile yapmamıştım sadece tarayıp çıkmıştım. Gidip önce elbise sonra ona uygun ayakkabı bulmam gerekiyordu. Saat çoktan iki buçuk olmuştu hatta geçiyordu. Genelde alışverişe veya davete giderken falan kullandığım Audi marka arabaya binip yola çıktım. Ev ormanlık bir yerde olmasına rağmen çarşı içine fazla uzak sayılmazdı. Güzel bir yer seçmiştim.
~~~~
Arabayı çarşıya indiğimde Barış abime bırakmıştım. Şansıma onun da buralarda işi vardı. Benim işim bitince beni alması için anlaşıp ayrılmıştık. Şimdi de elbiselerimin çoğunu aldığım mağazaya gelmiştim. İçeriye girdiğim gibi başıma toplanmıştı çoğu çalışan.
"Hoşgeldiniz Aden hanım."
"Hoşbuldum. Bu akşam bir davet var uzun birşeyler bakıyorum. Elinizde ne kadar model varsa görmek istiyorum."
"Hemen hazırlatıyorum efendim. Kahve getirmemizi ister misiniz?"
"Hayır demem."
Kadın yanımdan ayrıldığı sırada diğer elbiseleri incelemeye başladım. Çok güzel yeni modelleri vardı. Birkaçını almam şarttı kesinlikle. Renkleri de muhteşem duruyordu. İstediğim modelde elbiseler gelince hepsinde teker teker göz gezdirdim. İkinci askıya geçtiğimde gözüm bir elbisede takılı kaldı. Kırmızı renkli, derin yırtmaçlı, dekolteli ve askılı bir elbiseydi. Kesinlikle bu olmalıydı.
"Bu kırmızı olanı denemek istiyorum. Benim bedenime uygun olanı var mı?"
"Hemen getiririz başka bir isteğiniz var mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aden(Ara Verildi)
Teen Fiction!EĞLENCESİNE YAZIYORUM! !İLK BÖLÜMLERİN ÇOĞU ACEMİCE YAZILMIŞTIR. FAZLASI İLE SAÇMA OLABİLİR KUSURA BAKMAYIN! Ben Aden yıllar sonra çocukluk aşkımla bir araya geldim. Onu uzun zaman sonra tekrar görmek peşinde birsürü şeyi getirdi. Okul tatile girdi...