Yayınlanma tarihi (Başlangıç) : 1 Mart 2023 🍃🍃
Kızılca kadınlar serisi #1
İki ailenin birbirinin kızlarını karşılıklı olarak gelin almasına berdel denir. Size pekde ilginç olmayan bir bilgi söyleyeyim ; Berdelin kelime anlamı ' Değiş tokuş ' dur...
Hastaneden çıktığımda derin bir nefes aldım.Güneş batmak üzereydi ve bugün baya yorucu geçmişti. Hastanenin arkasında ki arabama doğru yürürken kafamı kaldırarak yerini ezbere bildiğim pencereye doğru baktım.Evet ,oradaydı her zamanki gibi.. Yine beni yolcu ediyordu.Bu ikimizin arasında tatlı bir geleneğe dönüşmüştü artık. Sabahları pencerede gelişimi akşamları ise yine penceresinden gidişimi izlerdi.
Ona gülümseyip el salladığımda aynı şekilde o da bana gülümseyip ,minik ellerine bir öpücük kondurduktan sonra öpücüğünü bana doğru uçurdu .Havada zıplayıp sanki yukardan bir şey kaparmış gibi yaptıktan sonra avucumu sımsıkı kapattım ve hayali öpücüğünü avuçlarımda sakladım. Yanımdan geçen insanlar bana garip garip baksada umursamadım.Çünkü o kıkırdamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eylül... Doktoru olduğum lösemi hastası 8 yaşında dünyalar tatlısı bir kız çocuğuydu. Hayatımda tanıdığım en tatlı çocuk olabilirdi.Hastaneye yeni gelmişti , sadece 3 haftadır buradaydı ve geldiği andan itibaren sevimliliği ile herkesin kalbini çalmıştı.İkimizinde birbirinin benzeri kızıl saçları vardı. Bu yüzden bana daha çabuk kanı kaynamıştı ve hastaneye daha çabuk alışmıştı.Hastanede adımız süper portakallardı; yani herkes bizi böyle çağırırdı ve buda onun çok hoşuna giderdi.
Henüz kemoterapiye başlamamıştık ama tedaviye başladığımızda ve saçları dökülmeye başladığında yıkılan psikolojisini nasıl toparlayacağımı bilmiyorum.Saçlarına çok ama çok özen gösteriyordu çünkü.
Eylüle son kez el salladıktan sonra arabama binerek konağın yolunu tuttum.
******************
Konağın koca kapısının daha çalmadan açılması beni hiç şaşırtmamıştı.Annem genelde terasta oturduğu için arabamı görerek beni karşılamaya kapıya inerdi ama bu sefer şaşırmıştım bir gariplik vardı.
Kapıyı çalışanımız ve 2. annem gibi gördüğüm Nazlı abla açmıştı.Yüzü gözü ağlamaktan kızarmış elleri ayakları titriyodu. Onu bu halde görünce telaşla öne atıldım. "Aman abla.! Ne oldu sana böyle ? Neden ağlıyorsun ?" Telaşlı bir şekilde sorduğum soruya karşın sadece daha çok ağlamıştı.Tam tekrardan soracaktım ki içeriden annemin ağlamaları babamın bağırışları yükselmeye başladı.
"....ha söyle lan nasıl bakacaksın kardeşinin yüzüne ? Seviyomuş ! Bir tek sen mi seviyosun lan bu dünyada pezevenek.."
Babamın sesi iyice yükselip küfürler havada uçuşmaya başlayınca Nazlı ablayı orda bırakıp merdivenleri tırmanmaya başladım. İçeri girdiğimde gördüğüm görüntü ise dehşetti. Babam eline aldığı sopayla yerde dizlerinin üzerine çökmüş olan abimin sırtına acımasızca vuruyordu .Abim ise karşı bile çıkmadan ,kafasını yerden kaldırmadan hem hakaretleri dinliyor hemde babamın sopa darbelerini yiyordu.
