CANSET | TAMAMLANDI

A£ 25

Canset'ten ;

" Gel dedim sana sinsi yılan gel buraya !! Hem benim kızımı dövecek, aşağılayacak, hem de bu yanına kalıcak he !?  Yok öyle yağma!!! " 

Burnumdan sert bir nefes vererek Eda'ya döndüm tekrardan " Eda ! Çekil önümden. Çok ciddiyim. " Yüzümde nadir görebileceği bir ciddiyet vardı . O kadın her kimse - ki bağırışlarından kim olduğunu tahmin edebiliyordum-  aşağıyı birbirine katmıştı. 

Kimse benim evime gelipte böyle ahkam kesemezdi. O haddini bilmez kimse eğer yaşı kaç olursa olsun bugün benden iyi bir ayar alacaktı.

Eda inatla kafasını iki yana  sallayıp kapıya daha çok yapıştı. " Olmaz. Yaran açıldı. Burada kalıyorsun. " 

Burnumdan sert bir nefes çektim. İlla kalbini mı kırayım be gülüm ! Çekil işte. Gerçi kalbini kırmayı bırak parçalasam bile buna takılmazdı şuan. Tek derdi bu yaralı halimi beladan uzak tutmaktı. Yoksa böyle bir olayda bırak karşımda durmayı ,dimdik yanımda yürürdü. Biliyordum çünkü bende aynını yapardım.

Biz burada birbirimizi yerken aşağıdan gür bir ses yükseldi. 

" Laflarına dikkat edesin hanım !! Burada yılan diye pervasızca ve hadsizce  konuştuğun kişi benim gelinim !! " 

Aşağıda ki ciyaklamalar kesilmişti birden. Heja annenin sesi tüm konakta yankılanırken bir kez daha hayran oldum bu asil Kürt kadınının otoritesine. Heja anne bir bıçak gibi keskin sözlerine en az onun kadar keskin olan bir ses tonuyla devam etti.

" Sen kim oluyorsun da benim konağıma gelip böyle bağırma haddini kendinde bulabiliyorsun." Tane tane her kalimenin üzerine bastırarak konuşmuştu.

" Sen burayı kopup geldiğin kenar mahallelere benzettin herhal. Yerini bil !! Nerde olduğunun farkına var. " 

Heja annenin sözleri bittiğinde aşağıdan konuşma sesleri geldi ama az öncekinin yanında mırıldanma gibiydi. Öyle ki az önce tüm konağı inleten o sesleri kısılmış, sanırım içlerine kaçmıştı.

Senin en acilinden bu Nefertiti 'nin varisinden özel ders alman gerek Can!!

İç sesim heyecanla bağırdığında bu sefer ona tüm kalbimle katılıyordum. Aşağıda ki konuşmaya kulak kabartmış ve en az benim kadar hayran kalmış gibi görünen Eda' nın boş bir anını yakaladığım gibi dizinde ki tikini dürttüm. 

Boşluğuna gelen kız refleksle öne eğildiğinde, onu düşürmeyecek şekilde ittim ve kapının önünü açtığım gibi dışarı fırladım. Arkamdan küfürler eden Eda'yı umursamadan hızlıca merdivenlere yöneldim. Arkamdan koşturduğunu görünce adımlarımı hızlandırarak bende yarı koşar bir vaziyette merdivenlerden inmeye başladım. 

" Tamam. Tamam çapsız tamam. Koşma !! Düşeceksin şimdi !! Bak kovalamıyorum.!! Koşma merdivenlerde !! " 

Arkamda nefes nefese kalmış sesini duyunca durdum. İkinci kattaydık ve sesler birinci katta ki avludan geliyordu. Eda'ya yanıma gelmesi için biraz süre verdim. Yanımda geldiğinde dalağım şişti diye söylense de benimle birlikte yürümeye başladı. 

Seslere daha çok yaklaştığımızda Eda bana hala öfkeli gözlerle bakıp " Demek ki şerefsiz insan her şeyi yapabilir " diye homurdanmaya devam ediyordu. Avluya inen son merdiveni döndüğümüzde bu evin neden bu kadar büyük olduğunu sorguluyordum. 

Sesler artık tamamen yanımızdan gelmeye başladığında omuzlarımı dikleştirip, pozisyon aldım. Yanımda ki çocukluğumda anında beni tekrarlayıp omuzlarını dikleştirdi, yüzüne ciddi bir ifade geçirip demin hedefi olduğum öfkeli elâlarının üzerine bakanı ürperten soğuk bir buz tabakası çekti.