CANSET | TAMAMLANDI

A£ 30

Ufak bir uyarı ;

Anlamayanlara özet geçeyim. Bir önceki bölüm gelecekten bir kesitti yani 12 marttan , biz şimdi tekrardan geçmişe döndük ve gelecekte o ana nasıl geldik onu göreceğiz . Bir nevi 28. Bölümden devam gibi düşünün.

Peki ben bunu neden yaptım ??

Bilmiyorum. Sanırım birazcık merak uyandırıcı olsun diye..

12 Mart için 132 gün ;

Canset'ten ;

" İşte bitti ! "

" Teşekkürler ederim "

" Bir şey değil canım " Eda bana uzaktan bir öpücük atarak malzemeleri toplamaya başladı.

Kolumda ki askılığı çıkarmıştı. Artık özgürdüm.

" Ben aşağı iniyorum sende çok beklemeden gel " Başımı sallayarak onayladım. Bugün annemler Yelkıran konağına akşam yemeğine davetlilerdi. Annem, Nazlı ablam , Eda ve Selma gelmişti. Aşağıda Heja anneler ile oturuyorlardı. Abim ,babam Hakan baba ve Azer daha gelmemişti.

Henüz yanlarına inmemiştim. Annemlerin kolumun incindiğinden haberleri yoktu Eda'yı yukarı çağırarak askılığı çıkarttıktan sonra yanlarına inmeyi planlanmıştım.

Üzerime mavi bir kot pantolon ve sade beyaz bir tişört giyerek aşağıya yöneldim. Merdivenleri hoplaya zıplaya inerek birinci katta ki ana salona geldim. Kapının girişinde durarak içeride sohbet eden bizimkilere baktım. İyi anlaşmalarına bayılıyorum.

" Selamlar efendim !! "

Hızlı adımlarla anneme gidip sarıldığımda O da kollarını açarak beni sımsıkı sardı. Özlemiştim. Annemden sonra Nazlı abla ile ve Selma ile de sarıldıktan sonra, oturmak için hamle yapmıştım ki kapı çaldı.

Tiz zil sesini duyunca yerimden kalktım. Kocam gelmişti !! Ve onu ben karşılamak istiyordum. Kızlardan biri kapıyı açmadan yetişmeliydim !!

Ben koltuktan sanki arka tarafım da kurt varmış gibi hızla kalkınca annemler güldü. Arkamdan konuştuklarını duyabiliyordum. Maraton koşar gibi bir hızla büyük avluyu geçip kapı avlusuna inmeye başladım . Bir yandan da tır kornası gibi bir sesle ' Ben bakarım! Ben bakarım!! ' diye ciyaklıyordum.

Mutfaktan - büyük bir ihtimalle kapıyı açmak için- çıkan Yeliz bu halimi görünce büyük bir kahkaha patlattı. Büyük tahta kapının önüne geldiğimde kapıyı açarak, mutlulukla gülümsedim.

Evet kocam gelmişti ama yanlız değildi. Hakan baba ve babam önümde bir şeyler konuşurken bana selam vererek içeri geçtiler. Onların hemen arkasında da abimi ve Azeri gördüm. Yan yana durmuşlar, birbirlerine ters ters bakıyorlardı.

" Öhm " Boğazımı temizleyerek dikkatleri üzerime çekmeye çalıştım. İkisininde bakışları beni buldu. Anında yüzleri yumuşayan adamlar aynı anda bana doğru hamle yapınca yine duraksadılar. İkisi de aynı anda sabır çekince kıkırdadım.

Kesinlikle anlaşamıyorlaedı.

Azer ve abim normalde uzaktan da olsa muhabbeti olan adamlardı ama berdel olayından sonra Azer kardeşiyle birlikte kaçtığı için abimden, abimde her abi gibi kardeşi ile evlenen - her ne kadar onun suçu olsa da - adamdan nefret ediyordu.

" Hoşgeldiniz " Selma yanımda durarak abim ve Azer'e selam verdiğinde karşımızda ki iki adam bu sefer de aynı anda ona doğru hamle yaptı. Sabırı kalmamış gibi duran kocam bir anda abimin yakasına yapışarak " Ulan sıkacağım şimdi topuğuna ha ! " Diye kükredi.