CANSET | TAMAMLANDI

A£ 44

Azer'den

Karşımdaki Şahin'in elini sıkarken bilerek biraz fazla baskı uyguladım. Yüzünü sabit tutsa da canının acıdığını biliyordum.

Bu herifin kız kardeşime yaptıklarına rağmen, hala ailemizin içine girip umarsızca gülümsemesine ve onlarla samimi olmasına katlanamıyordum. Yeniden kardeşimin hayatına girerek orada bir konum bulmasından nefret ediyorum.

Kız kardeşimin aptallığına değinmek bile istemiyorum zaten.

Şahin'in yıllar önce onu aşağılayıp gitmesi, yıllar sonra gelerek tek Bir özürle tekrardan hayatına girmesi tesadüf değildi. Bu herifin asi'yi sevdiği için tekrardan onun hayatına girmeye çalıştığına inanmıyordum.

Kesinlikle başka bir şeyin peşindeydi...

İntikam olduğunu zannetmiyorum, çünkü şerefsiz olsa bile aptal  birisi değildi ve intikam almaya çalıştığı kişinin, kendisini 7 derede boğup, 7 gün yerlerde sürüyüp canlı canlı 7 parçaya ayıracağını bildiği için buna cesaret edemezdi.

Aklıma gelen tek şey paraydı.

Babamdan Asiye kalacak olan mirasın peşine düşmüş olabilir miydi ?

Cansetin kolumu dürtmesiyle bir mengene gibi Şahin'in koluna kenetlenmiş olan ellerimi çözerek onu serbest bıraktım. Şahin annemin yanına geçerek sol tarafına otururken ben de bakışlarımı ondan alarak yerime oturdum.

Geri zekalı herif beni aptal yerine koymaya çalışmıştı.

Onu 3.katın terasında uyardığım günden beri sıkı takibindeydim. Tekrardan asiye'ye yaklaşmayacağını düşünmüştüm ama hata etmiştim. Kendini akıllı zannederek, kardeşimle bir alışveriş merkezinin kabininde, bir sağlık ocağının kan alma merkezinde, konağın arka bahçesindeki çitlere saklı gizli kapının arkasındaki ağacın altında ya da bir sinema salonunun tuvaletinde....

Karımın hamileliği ve şirketteki işlerin yoğunluğundan dolayı, Şahin'le ilgilenememiştim. Fakat bugün onunla özel olarak ilgilenecektim...

Salondakiler yaklaşık bir saat daha boş geyik yaptıktan sonra ayaklanarak yemek masasına yürüdük. Terasta kurulmuş olan uzun yer sofrasının baş köşesine oturan babamın solundaki yerimi aldım. Canfet de hemen yanıma oturdu.

Gözleri kocaman açılmış sofrayı aç bir kurt gibi süzdüğünü görünce gülümsedim. Günde yarım ekmekten fazlasını yemeyen kadın, şimdi hamileliğin getirisi ile neredeyse 4 somun ekmeği bir oturuşta yiyebiliyordu.

Hamile olmasına rağmen bu kadar fazla yemesi de Beni endişelendiren şeyler arasındaydı ama karımın karnında Bir değil iki cam taşıdığını öğrendikten sonra bu endişemden de kurtulmuştum.

Biz de büyükler sofraya başlamadan, eline aldığı büyük somunu ortadan ikiye yarıp yanındakilere uzatmadan kimse sofraya el uzatmazdı.

Bu yüzden babamın baş köşeye oturup ekmeği bölmesini ve başlamamızı işaret etmesini bekledik. Fakat benim hamile karım fazla sabırsız olacak ki yanımda oflayıp duruyordu.

Halbuki Daha bir buçuk saat önce 2 pide yediğini hatırlıyorum. Yine mi acıkmıştı ?

Babam yaşlılığın da getirisi ile ağır ağır sofraya otururken daha fazla dayanamayan karım karnını tutarak ayağa kalktı. Yüzüne sevimli bir gülümseme kondurarak ". Babacığım ben yardım edeyim " dedi ve yaşlı adamı omuzlarından bastırdığı gibi sofraya oturttu.

Gülmemek için kendimi sıktım. Açlığın onun üzerinde bıraktığı bu etki beni her defasında şaşkına uğratıyordu.

Babam " Sağ olasın keçamin " dese de şaşkınlıkla iki dizinin üzerine çökmüştü. Canset ekmeği babamın eline tutuşturarak " Hadi başlayalım artık " diye dişlerinin arasından tısladığında babam irkilse de bir şey demeden, başını sallayarak ekmeği ortadan ikiye böldü.