Yayınlanma tarihi (Başlangıç) : 1 Mart 2023 🍃🍃
Kızılca kadınlar serisi #1
İki ailenin birbirinin kızlarını karşılıklı olarak gelin almasına berdel denir. Size pekde ilginç olmayan bir bilgi söyleyeyim ; Berdelin kelime anlamı ' Değiş tokuş ' dur...
Beğendiysenizbir votenizi alırım 🤍Beğenmediyseniz de boş verin be yaaa
KEYİFLİ OKUMALAR <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canset'ten ;
Paldır küldür kapımın açılmasının, ardından da büyük bir ciyaklama sesinin odayı doldurmasıyla tatlı uykum acımasızca bölündü.Gelen Eda'ydı çünkü odama sadece o bu şekilde girerdi ve yıllardır bu evde yaşamasına rağmen kapının yanında ki puf koltuğa her seferinde ayağını sadece o çarpardı.
Uykumun en tatlı yerindeydim ve bölünmüş olsa da tam kaçmamıştı.Hafiften, tekrar dalmaya başladığımda bu seferde gelip başımın üzerin de coşku dolu bir sesle bağırmaya başladı.Sabah sabah neden bu kadar mutluydu.?
"Kalk kız.!! Alem beybi görsün.!" Cevap vermedim.Kolumdan tutarak sarsmaya başladı.
"Kızım kalksana sabah oldu." Bir an evvel başımdan def olup gitmesi için gözümü açmadan hafifçe mırıldandım.
"Git bir daha bak olmamıştır o." Bir kaç hışırtıdan sonra gözüme vuran güneş ışığıyla hafif bir çığlık atarak yorganı tepemden aşırdım.
Perdeyi açmıştı gerizakalı.!
Kısıkça güldükten sonra hayatım buna bağlıymış gibi sarıldığım yorganı bir ucundan çekerek üzerimden almaya çalıştı.
"Ya kızım bıraksana şu yorganı, ne güneş ışığı görmüş vampir gibi tepki veriyorsun.? Sadece güneş lan.!"
"Evet.! Uykumun ırzına geçen bir güneş.!" Yorganın altında olduğum için sesim boğuk çıkmıştı.
Kafamı yorgandan hafifçe çıkartarak ona öfkeyle baktım.Zaten dün gece uyuyamamıştım bir de bu kızla uğraşıyordum.
"Eda lütfen perdeyi kapattıktan sonra odamdan defolur musun.?"
"Gitar desen belki de benden def olmaz kızım." Kendi yaptığı iğrenç ötesi espireye yıkılarak gülerken ben boş bakışlarla yüzümde mimik oynamadan ona bakıyordum.
Cidden.! Nazlı ablayı bu kadar sevmesem Eda'nın elinden tutup karşısına geçer ;"Abla bu olmamış. Zeka kodlamaların da bir hata yapmışsınız tekrar deneyin" derdim.
Benim hala boş ve umutsuz bakışlarla ona baktığımı görünce gülmeyi yavaşça keserek , durdu.
"Ne.? Ne bakıyorsun kızım.?"Başımı sen olmamışsın der gibi hafifçe iki yana salladım.
"Eda sana o kadar çok özeniyorum ki. Ne kafa, var ne beyin. Oh.! mis gibi. Tertemiz.!"
Ayak ucum da duran yastığı alarak kafama fırlattı.Yorganın ucuna tekrar yapışınca ağlamaklı bir ses çıkardım ve bende diğer ucundan asıldım.
