Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum.
"YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Yanından geçmeye cesaret gerekir.
Rüyalarında rengi olurdu; siyah, b...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı satır arası yorum yapmayı unutmayalım.💚
Bölüm için bir emoji bırakalım.
Bölüm şarkıları; Mehmet Erdem - Herkes Aynı Hayatta
Suzan Kardeşler - Sende ki Kaşlar Bende de Olaydı
Mabel Matiz - Gel Gönlümü Yerden Yere Vurma GüzelNe Olursun
KEYİFLİ OKUMALAR!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
19. TEKLİF
Hayatta inişler ve çıkışlar vardır. Bazı çıkışlar sizi en doruk seviyeye çıkarır ama bazı inişlerde vardır ki, sizi yerin en dibine batırır.
Her insana güvenmemeyi bana annem alıştırmıştı. O da kimseye güvenmezmiş. Babama bile çok zor güvenmiş. Babam, annemin kalbini kazanmak için çok uğraşmış. Bende çevremde ki insanlara hiç güvenemem. Bazılarını canımdan çok severim ama güvenemem.
Duyduklarım karşısında esaslı bir şaşkınlık yaşadım, ağzım açık kaldı.
"Git hadi bak birileri gelecek!" Mantıklı bir karar vermeliydim.
Şuanda içeriye girip olay çıkarırsam elime hiçbir şey geçmez. O yüzden beklemeye karar verdim. Kapıdan sanki ilk defa girer gibi hareketler sergiledim ve girdiğimde de ilk gördüğüm kişiler onlardı. Çıkış tarafına doğru ilerliyorlardı.
"Günaydın." dedim sanki hiçbir şeyi duymamış gibi ama içimdeki o sinir fırtınası yine kendini belli ediyordu. Ecem kulaklarına kadar kızardı. Yanında ki adam 30'lu yaşlarda olması mümkündür. Gözlerinin rengi ela tonundaydı. Üzerine giydiği eski ceket ile aynı bir serseriyi andırdı bana.
"G-günaydın." Kekelemesi beni daha da sinirlendi.
"Hasta mısın Ecem?" dedim gayet sakin bir tonda. Bir yandan da yumruklarımı sıkıyordum.
"Yoo değilim," Gözlerimi adama çevirdim bana garip bir bakışla bakıyordu.
"Beyefendi?" İkisi de tedirgin oldu bu kez.
"Amcam." Sesi bir anda yükseldi.
"Yaa, amcasıyım." Kaşlarım iyice çatıldı. Bunlar cidden karşılarında gerizekalı falan var sanıyor olmalılar.
"İsminiz nedir?" Birbirlerine bir kaç saniye baktılar.
"Adalet." Adamın dediği ile tek kaşım itinayla havaya kalktı.
"Size uygun bir isim değilmiş." Ağzımdan kaçan laf ile bu sefer pişman olmadım.
"Af buyurun?" Adam anlamaz bakışlar atınca bir adım üzerlerine yürüdüm. Kasıklarımda ki ağrı yine kendini belli etti.
