Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum.
"YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Yanından geçmeye cesaret gerekir.
Rüyalarında rengi olurdu; siyah, b...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra bırakabilirsiniz.
Başlama saatlerinizi de bu satıra.
Bölüm şarkıları : Low-Down
Radiohead-Creep
NEYSE-Yangın
Şebnem Ferah-Değirmenler
Cem Belevi-Sor
KEYİFLİ OKUMALAR!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21. SONSUZ KARANLIK
Rayların üzerinde geçen trenler, ruhumdan geçip giden sevdaya benzetiyorum. Aşk tek kişiye olur. Tek kişiden sonrasına aşık olunmaz ya da o tek kişiye aşık değilsindir.
Suriye topraklarının üzerinde duralı sadece 2 saat geçmişti. Sare hâlen uyuyordu ara ara kabuslar görerek uyandı onu sakinleştirip geri uyuttum. Ona karşı vicdan duygum oluşmuştu bir anda. Yardıma muhtaç birisiydi ve ben yardım edeceğim.
"Maral, yemek vakti." Akşam güneşi çoktan batmıştı ve burada elimizde olan konservelerden yiyecektik. Ezgi'nin seslenmesiyle Sareye baktım, uyuduğundan emin olarak dışarı çıktım.
Masalar kurulmuştu, konserve kutuları açılmıştı ve yemekler yenilmeye başlanmıştı. Bizim yanımızda kalan askerler sırasıyla yemeklerini yerken bende boş sandalyeye oturdum. Yanımda da Ezgi vardı karşımda ise Kenan hoca.
"Alışabildiniz mi?" Kenan hocanın sorusuyla başımı kaldırdım. Canım hiç yemek istemiyordu iştahım kapanmış. Ama kendimi zorlayarak yemem gerekli burada güçlü kalmak istiyorsam eğer buna mecburum.
"Gibi gibi." diye bir cevap verdim ve usul usul konservemi bitirdim.
Sare her an uyanabileceği için tekrardan yanına döndüm. Tamda düşündüğüm gibi olmuştu. Çoktan uyanmıştı ve örtüsünü kenara koyarak yataktan kalkıyordu.
"Uyanmışsın." dedim ve tebessüm ederek yanına ilerledim. Vücudu titriyordu, yanda duran ateş ölçeri aldım ve Sareye baktım.
"Ateşini ölçeyim olur mu?" Ona demeden bir anda ateş ölçeri alnına yaslarsam korkabilir. Başını onaylar anlamında salladı. Ateş ölçeri alnına koydum ve ölçtüm.
"37,5 biraz yüksek." Ayağa kalktığında bacakları titredi. Dengesini sağlayamadı ve tekrardan kalktığı yere oturdu.
Vücudu çok zayıf düşmüş bu yüzden ona serumla vitaminler vermeliyiz. Bunu Kenan hocaya demeyi aklımın bir köşesine kazıdım.
"Vücudun daha tam iyileşemedi, dinlenmelisin Sare." Benim cümlem biter bitmez Sare ağlamaya başladı.
Ağladığı an gözlerinin etrafı kızarmıştı. Bu bazı kişilerde alerjiden dolayı olur, sayılı kişilerde.
