Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum.
"YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Yanından geçmeye cesaret gerekir.
Rüyalarında rengi olurdu; siyah, b...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı ve satır arası yorumları boş bırakmamayı unutmayalım <3
Kırmızı kalplerinizi bu satıra bırakabilirsiniz.
Elimden geldiğince bölümü uzun yazmaya çalıştım lütfen emeğimin karşılığı olarak yıldıza basalım satır arası yorumları da boş bırakmayalım.
Bölüm şarkıları; Mabel Matiz - Numaracı
Mehmet Erdem - Ağlayamam
Dolu Kadehi Ters Tut - Gitme
Sezen Aksu - Firuze
KEYİFLİ OKUMALAR!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
33. HER ŞEYİYLE ÖZLEMEK
Kalp alışkındır acı çekmelere.
Kimsenin görmediği, duymadığı, dokunmadığı bir müzede kalbimi saklamak istedim. Bu o kişiden sonra olmuştu. Yeni başlangıçlar her zaman iyi değildir derler. Çünkü bir şeye yeniden başlıyorsan onu daha önce yapamamışsındır. Kalp yeni sevmelere dayanamaz derlerdi, ben yeniden bir başlangıç yapmak istedim. Olmayacağını bile bile yeniden bir insana kalbimi vermeye kalkıştım. Kalbimde cayır cayır yanan şeyi söndürmesini beklerken küle döndürdü. Sözleri göğüs kafesime bir hançer gibi saplandı, o hançer nefesimin bir kaç saniye kesilmesine sebep oldu.
"Bana gönlünü kaptırma." dedi tam gözlerimin içerisine bakarken. Derin bir nefes aldım boğazımda ki o yumrudan kurtulmaya çalıştım. Ağlama hissini geriye ittim şu anda ağlamak istemiyordum.
"Öyle mi?" dedim derin bir iç çekerken. Gözlerim dolmuştu sesimde titredi onunla konuşurken. Daha doğrusu konuşmak için çabalarken.
"Peki o zaman Kunduz Çakır Karay, sana gönlümü kaptırmam." dedim nefesim içime kaçarken. Kalbimin üstünde resmen bir taş taşıyordum.
Bu taşı ancak o kaldırabilirdi.
"Ben bundan sonra zor olacak dediğimde, zor olmaması için uğraşırız demek yerine bunları deseydin." dedim yüzüne karşı. O ise sadece beni dinliyordu, yüzünde mimik kırıntısı yoktu.
"Belki o zaman canım daha az yanardı, şu an gözümde bir yalancıdan farksız değilsin." dedim ve kendimi iyice sıktığımı fark ettim. Daha fazla onun yanında kalmak istemedim ve arkamı döndüm. Ona arkamı döner dönmez gözlerimden yaşlar aktı.
Burada daha fazla kalmak istemiyordum, onun yanında durmak ilk defa bana acı veriyordu. Kalbim bin bir parçaya ayrıldığını hissediyorum çok fazla kötü hissediyorum. Hiç bu kadar kötü hissettiremezdin.
