Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum.
"YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Yanından geçmeye cesaret gerekir.
Rüyalarında rengi olurdu; siyah, b...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı ve satır arası yorumları boş bırakmamayı unutmayalım <3
Ne kadar çok vote ve yorum gelirse o kadar hızlı yeni bölüm gelir.
Renkli kalplerinizi bu satıra bırakabilirsiniz.
Bölüm şarkıları; Pera - Sensiz Ben
Pinhani - Aşk Bir Mevsim
Kahraman Deniz - Böyle Sever
KEYİFLİ OKUMALAR!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38. İPE DİZİLMİŞ İNTİHAR
Hayatımın bu kadar mutlu ilerlemesi bana hiç normal gelmiyordu. Sanki bir şey olacaktı ve tüm mutluluğum bir anda alt üst olacaktı. Gökyüzünü kaplayan bulutlar kadar sakindi hayatım, aniden gelecek gök gürültüsü ile bulutlar paramparça olacaktı.
Hissediyorum.
Çakır sabaha kadar bile durmadı, gece 4 gibi girdiği gibi onu evden çıkarttım. Benimde uyumam gece dördü bulmuştu. O kadar yorgunluğun ardından hemen uyuyakalmıştım. Sabah 10 gibi de gözlerimi araladım ve yataktan usulca kalktım. Uykumun açılması için vücudumu esnetirken kemiklerimden gelen çatır çutur seslerle rahatladım. Ancak daha yataktan kalkmamışken telefonumun zil sesiyle duraksadım, komodinin üzerinden telefonumu alarak ekranı açtım. Ezgi arıyordu, bekletmeden aramasını yanıtladım.
"Efendim Ezgi?" dedim o ise hemen cümlesine başladı.
"Yarın hastaneye gitmemiz gerekiyor. Kenan doktor artık zor idare edebilmiş." dediğinde elimi alnıma koydum ve yüzümü buruşturdum.
"Tamamdır." dedim ve telefonunu kapattım. Yataktan hızlıca kalkarak banyoya ilerlediğimde dışarıdan yağmur seslerinin cama vurduğunu duyabiliyordum. Hava soğuktu ve benim üzerimde çok ince bir üst vardı. Banyoya giderek orada ki işlerimi halletim ve tekrardan odama döndüm. Anneannem de tam o zaman da kapıyı açtı ve içeriye girdi.
"Günaydın kızım." dedi tebessüm ederek, "Günaydın." dedim bende ve anneannem odanın içerisine doğru yürüdü. Sanki her an Çakır'ın burada yattığını anlayacak gibi hissediyordum.
